Mijn Leonberger, Mufasa (7 jaar, reu) heeft sinds aug 2009 spondylose mét zenuwuitval.
Regelmatig (om de paar weken) is hij (gedeeltelijk) verlamd en voor de Kerst heeft hij zelfs een shock gehad vanwege pijn in zijn nek door de spondylose.
Zijn spieren zijn in verval en alle kracht is uit zijn lijf. Hij sleept regelmatig met zijn achterpoten en is een zeer, zeer oude hond geworden.
Hij krijgt Cortaphen forte (6 tabletten per dag), puur spondy en Primeval Gelatinaat.
Hij kan nog 4x per dag 10-15 minuten rustig draven. Wandelen is te belastend voor zijn rug. 5x is soms ook te veel. Verder slaapt hij bijna de hele dag
Hij heeft nog wel plezier in zijn zeer beperkte leventje en wil regelmatig geknuffeld worden, maar het grootste probleem is zijn ongelooflijke honger.
Buiten kan hij niets anders doen dan takken zoeken en op eten. Hier in huis is geen bord of kom meer veilig, terwijl hij daar nooit naar gekeken heeft.
Nu gaat hij zelfs de hondendrollen buiten als eten zien.
Hij drinkt om zijn maag te vullen.
Hij krijgt 100% versvlees, 2x per dag en 1x een hapje met zijn tabletten.
Wat kan ik hem geven zodat hij niet de hele dag loopt te verrekken van de honger? Het is echt zielig.
Ik kan hem toch niet in laten slapen omdat hij zo'n honger heeft, maar dierwaardig vind ik dit niet meer.
Ik geeft hem nu maar net gekookte sperziebonen bij zijn eten, om zijn maag te vullen.
Wortelen misschien? Meer vlees geven is geen optie, dan wordt hij te zwaar. Brokken misschien? Die blijven wat langer in zijn maag.
Heeft iemand een tip of een idee?
Ik ben ten einde raad.