Moderator: Lizzy
was gisteren ergens blijven hangen in het topic op het punt dat het een insectenbeet zou kunnen zijn.......zo simpel blijkt het dus niet te zijn, wat ontzettend beroerd voor jullie tweetjes 
Dikke van ons voor jou en je witte wapper!*milik* schreef:Daar hoop ik ook heel erg hard op!!
Ik hoop zo dat het even mysterieus verdwijnt als dat het gekomen is......weet even niet goed wat te zeggen
yuki11 schreef: Daar hoop ik ook heel erg hard op!!Probeer maar niet te ver in het voren te denken....maandag komt eerst. Alhoewel ik me zo goed voor kan stellen dat er van alles door je hoofd schiet
Heel eerlijk gezegd vind ik Yuki niet het type dat er via een ziekte als kanker tussenuit gaat piepen...dat voelt niet kloppend...
maar misschien overheerst hier de wens als vader...
vanaalst schreef: jeetje, weet niet goed wat te zeggen, wist eigenlijk ook niet echt dat yuki zoveel pijn had in het dagelijks leven, ik bedoel dat al zijn gewrichten zo'n zeer doen...triest vooral omdat je kanjer zo graag wil..Hier sluit ik me volledig bij aan.
wat een toestand zeg, ik hoop dat het allemaal met een sisser afloopt en ga snoeihard voor je duimen!!!
voor jou en Yuki!*milik* schreef: Probeer maar niet te ver in het voren te denken....maandag komt eerst. Alhoewel ik me zo goed voor kan stellen dat er van alles door je hoofd schietPff, ja, je hebt wel gelijk...en mijn gevoel vliegt van links naar rechts....
yuki11 schreef: Pff, ja, je hebt wel gelijk...en mijn gevoel vliegt van links naar rechts....Ik weet natuurlijk niet in welke context die opmerking werd gemaakt, maar als het nog niet duidelijk is wat het is, slaat hij als een tang op een varken.....( maar hakt er bij een ongeruste baas behoorlijk in!
En de opmerking van de da dat hij honden had gehad die nog maar 3 weken of 6 weken hadden geleefd...
)*milik* schreef: Ik weet natuurlijk niet in welke context die opmerking werd gemaakt, maar als het nog niet duidelijk is wat het is, slaat hij als een tang op een varken.....( maar hakt er bij een ongeruste baas behoorlijk in!Ik weet t ook niet...
yuki11 schreef: Nog een poging...ach meid,ik lees dit nu pas
Het was heftig vanmorgen...om 2 redenen;
Ten eerste benadrukte de dierenarts, na een uitgebreid lichamelijk ondezoek, nog eens wat een in en in trieste situatie dit is....een hond die zoveel gewrichtsproblemen heeft...echt in alle gewrichten artrose en pijn laat zien, en toch nog zo graag wil en gewoon door gaat.
Ja, dat doet pijn...het is iets waar Yuk en ik al jaren mee worstelen en ik had hem zo graag beter gegund!!!
Het is niet alleen de pijn, maar ook de bijbehorende beperkingen....continu pijn bij bewegen EN continu blokkades/grenzen bij bewegen, terwijl hij zo graag wil bewegen, rennen, spelen etc.
Maar goed, het is niet anders en we hebben het er mee te doen. En dat doen we dus ook.
Ten tweede was de dierenarts op zijn zachts gezegd niet gecharmeerd van de verdikte lymfeklieren, zeker ook omdat eigenlijk alle lymfeklieren verdikt bleken te zijn!!
Nu vertoont Yuki zijn hele leven al een soort auto-immuunreacties, zo ook de gewrichtsklachten (reuma is nooit aangetoond, maar het beeld lijkt erop. Ook heeft hij bv al eens een zgn collienose gehad, wat ook een auto-immuunaandoening is).
Maar het zou dus ook lymfeklierkanker kunnen zijn :-X
Dus dat dient uitgezocht te worden...alvorens een behandeling te kunnen starten.
De da stelde voor om biopten te nemen van de verschillende lymfeklieren. En zijn voorstel om dat mbv een roesje te doen.
Nu hou ik helemaal niet (meer) van roesjes, dus ik liet weten daar niet voor te zijn.
Hij gaf aan dat ie dat deels ook voorstelde omdat hij zag dat het mij zoveel moeite kostte om mijn kanjer te zien lijden..en hij verder lijden wilde besparen.
(maar mijn lijden is meer vanwege het geheel, dan van die 10 minuten op die tafel en Yuki's lijden is meer vanwege het gefrunnik aan zijn lijf, dan van daadwerkelijke (extra) pijn (ja, het lichamelijke onderzoek deed hem pijn, omdat de da alle gewrichten even wilde doorbewegen).
Maar hij wilde het ook wel zo doen. Mocht dat dan niet gaan, dan konden we altijd nog een roesje doen.
Dus bloed afgenomen en biopten genomen....Yuki was heel braaf en de klus was zo gepiept!!
Maandag kan ik bellen voor de uitslag...
wat ellendig ik ga keihard duimen voor n goeie uitslag,sterkte met wachten en je gedachten in toom houden want dat lijkt me rete moeilijk Ik ga keihard duimen voor een goede uitslag maandag yuki11 schreef: Ik weet t ook niet...
Hij zal zelf wel neigen naar de minder positieve kant, op basis van zijn bevindingen, ervaring en/of gevoel....
Of hij wil overal rekening mee houden, mij misschien wat voorbereiden...
Ik weet het echt niet
Toen Yuk en ik even in de wachtruimte moesten wachten voordat t biopt genomen werd, kwam de da langs lopen, zag Yuki vanuit zijn ooghoek liggen, stopte...draaide zich om naar ons en zei; ach gosj, als je hem zo ziet liggen dan ziet hij er nog zo alert en goed uit!!
En ook daar kun je dan weer alle kanten mee op...
