Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door brenda
#10200
hehe hier ben ik dan, ben net een beetje bijgekomen van de schrik.

Vrijdag-ochtend heb ik Cita gewoon haar plakje worst gegeven met daarin haar medicijnen. Daar had ik toestemming voor gevraagd, anders neemt ze haar medicijnen niet in.

En dan om 8 uur de auto in en richting het dierenziekenhuis jaja een echt ziekenhuis!
We moesten nog even wachten in de wachtkamer, en daar werd ze geknuffeld door een dierenartsassistente.

Toen was ze aan de beurt om haar bench in te gaan. Ze ging er heel makkelijk in, maar bleef toch naar me kijken.Ik had het wel moeilijk om haar achter te laten, maar ja het moet he!

Om 13.00 uur werd ik gebeld door het ziekenhuis. Het was allemaal goed gegaan, en ze was al wakker aan het worden.

Om 14.00 uur mocht ik haar ophalen. Ik moest eerst afrekenen, en daar kreeg ik dus de schrik van mijn leven. Peperduur dus.

Maar ja, je moet er wat voor over hebben.

Daarna mocht ik weer naar de wachtkamer, er werd me een heleboel medicijnen meegegeven, daar kom ik zo op terug. En toen was daar het grote moment, Cita werd naar me toe gebracht.

Wat ziet ze eruit! Vreselijk! De ene helft van haar gezicht helemaal kaalgeschoren, haar oogleden zijn gehecht, maar het ziet eruit als een verfrommelde papieren zakdoek.

En dan haar kraag, ook zo'n verhaal. De maat die de DA had opgeschreven paste niet, te klein,grotere gepakt, ook te klein, nog grotere gepakt, ook te klein! De laatste paste maar net, gelukkig maar want grotere kragen hadden ze niet.

Eenmaal thuis, botste ze overal tegenaan met die kraag.
Ze lekt druppels wondvocht uit haar neus. Wil niet drinken en alleen maar slapen. Tegen de avond was ze echt wakker en heeft ze een klein rondje gelopen en een grote plas gedaan.

Pas nu op zaterdag-ochtend heeft ze dan gedronken. Ze heeft ook veel jeuk aan haar hechtingen, ben dus blij dat ze die kraag heeft. Over tien dagen mogen de hechtingen eruit.

Medicijnen:

1-antibiotica,30 tabl. Clavubactin 2 x daags 2
2-pijnstiller/ontstekingsremmer 20 tabl.Rimadyl 2 x    daags 2
3- tranquillizer Vetranquil 3 tabl 2 x 1/2 tabl. per dag om de 12 uur.

Met die medicijnen ben ik minder blij, maar vooruit maar.

Al met al een heel verhaal geworden.
Groetjes van een geschrokken Brenda
Door brenda
#10201
Allereerst, bedankt voor jullie medeleven.

Het is naar je hond zo achter te laten en dan het moment van terugkomst    
Je kan dan wel door de grond zakken he ?!

zo van : WAT HEB IK JOU AAN GEDAAN

Dat gevoel had ik inderdaad, ja

Gelukkig heeft ze alweer gedronken, dat is een goed teken.

Verder hoop ik op een spoedig herstel.

Brenda
Gebruikersavatar
Door Ivonne
#10203
Heel veel sterkte en een spoedige genezing toegewenst.

De schrik bij het ophalen van je hond kan ik me zo goed voorstelleen. De eerste keer dat Bas aan een gescheurde kruisband geopereerd werd en ik hem weer op ging halen wist ik ook niet wat ik zag........ hele achterpoot kaal met een grote verbandpleister waar wat bloed doorheen kwam ......

Maar ja, het moest en al met al went het snel en zeker als je ziet hoe je hond ervan opknapt maakt alles weer goed en dan weet je dat je het goed gedaan hebt.

Succes !
Door Eidos
#10204
Brenda heel veel succes en beterschap gewenst voor je lieverd. De hechtingen trekken vanzelf wel weer bij, en word dan een mooie rechte lijn waar je bijna niks meer van ziet. en als het haar weer aangegroeid is valt het al helemaal bijna niet meer op ;).
Het gaat vast weer snel een stuk beter!! en zal ze zich vast ook weer een stuk lekkerder voelen nu ze niet zoveel last meer van dr oog heeft.

Groetjes en sterkte van barbara en een lebber van dos aan Cita
Door ine
#10205
Hoi Brenda, natuurlijk schrik je enorm! Je stelt je er wat bij voor, maar het is dan toch ineens heel anders, als je daar je eigen hond terug ziet!
Het weekend zal best nog wel tegenvallen, maar als alles goed gaat, dan zal ze maandag of dinsdag weer alles normaal doen!
Het ergste heb je achter de rug, nu kan het alleen nog maar verbeteren!!
Héél veel sterkte voor jullie beiden!! ;)
Door avalon
#10206
Sterkte Brenda met Cita. Ik hoop dat ze spoedig zal herstellen, en weer gauw de oude is, maar dat zal wel lukken. Als de wond genezen is is ze wel voorgoed van alle ellende verlost en kan ze weer vrolijk de wereld in. Dan ben je blij dat je het gedaan hebt.

:P :-* Avalon en Angie
Groetjes Renate
Door jeanne
#10207
Oh meid, kan me voorstellen hoe je je gevoelt moet hebben. Dat had ik ook na de operatie van Freule. Haar anaanklieren werden (op mijn verzoek nog wel) verwijdert omdat die altijd onstoken waren! OOoooooooh, toen ik haar zag, meid, wat voelde ik me schuldig zeg. En wat had ze pijn! Maar het is allemaal goed gekomen en ze was van die jeuk in haar kontje af!
Ik weet niet wat voor een vacht je hond heeft, maar als het een beetje een langharig of ruig hondje is, valt het straks echt niet meer zo op hoor! Echt, het komt allemaal goed, je hoeft je niet schuldig te voelen, het moest gewoon. Sterkte nogmaals  :-* :-* :-*
Door Truus
#10208
Hoi Brenda,
Ik wil jou en je lieve cita sterkte wensen. Hopelijk knapt ze gauw op!
Wat een rot gevoel he.Ik kan het me voorstellen. Maar je hebt het goed gedaan en je lieverd zal zich snel beter voelen hoor.
Geef haar een zachte knuffel van me.
Lieve groeten truus.
Door brenda
#10209
Hartelijk dank, voor al jullie lieve woorden. :D :D :D

Met Cita gaat het goed, ze eet en drinkt weer normaal.
Poepen en plassen gaat ook goed.
Alleen is ze rustiger dan normaal, maar wat wil je ook met al die medicijnen.

Groetjes van Brenda en een lebber van Cita.
Door oebaya
#10210
Hoi Brenda,
Gelukkig dat je hond al weer opknapt en als straks de hechtingen eruit zijn, de wond genezen en het haar terug, moet je eens kijken hoe guitig je hond naar je knipoogt.
Sterkte Nicolette
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door