OK, een stomme vraag, maar wat zijn precies de voor- en nadelen van steriliseren vs. castreren? Ik heb begrepen dat steriliseren veel minder ingrijpend is dan castreren, maar dat enkele problemen daarmee niet van de baan zijn.
Wat voor mij vooral van belang is, is de invloed op het karakter van de hond.
Is het zo dat een hond het karakter houdt van het ogenblik van de ingreep? Dus als ze op dat moment levendig en vrolijk is, blijft dat dan zo? Of is er altijd de mogelijkheid dat een hond veel dominanter wordt?
Incontinentie vind ik ook een heel naar gevolg, evenals schijnloopsheden, maar wat hangt nu precies samen met steriliseren en wat met castreren?? Vaak worden die twee termen door elkaar gebruikt.
Als er wordt beweerd dat het risico op mammatumoren vermindert, gaat het dan over castratie of sterilisatie?
Is sterilisatie trouwens steeds een kijkoperatie?
Heb dus eigenlijk nog heel wat vragen...
Oh ja, en over schijnzwangerschap... Is het op een of andere manier bewezen waaraan dit ligt? Fysiek, mentaal, omgeving of een combinatie? Het is mij niet zo duidelijk. Wel heb ik pas nog een aantal docu's gezien over wolven en wilde honden. De alfateef zoogde de pups steeds helemaal alleen. Geen sprake van schijnzwangerschap bij de andere teven. Deze hielpen wel mee met voeden vanaf het moment dat de pups vlees konden eten (ca. 5 weken). Na de jacht braakten ze het vlees op voor de kleintjes, maar geen sprake van melkgift dus, ofwel heb ik dat gemist...
Nogmaals, bij mijn hond is er ook geen sprake van melkgift, maar ze is altijd zo sloom en ik wil er wat aan doen. Misschien kan je het geen schijnzwangerschap noemen, maar het is geen leuke toestand voor haar. Maar liever dan castreren/steriliseren zou ik een andere manier willen vinden om haar te helpen.
Groetjes,
Anna.