[xolopodenco]

mmm, grappig dat je dat zegt. Toen ik 24 was heb ik een jaar onverzekerd door Amsterdam gelopen omdat ik geen beroep kon doen op het toenmalige ziekenfonds en een particuliere verzekering moest afsluiten die voor mij in die tijd ongehoord duur was. Ik heb het risico bewust genomen, zo bewust dat ik in dat jaar nog niet eens verkouden werd. Ik heb nog nooit zo'n gezond jaar gehad als dat jaar.
Nu ben ik net als vrijwel iedereen gewoon verzekerd en dat is maar goed ook want in een mensenleven van zo'n 85 jaar gebeurt van alles. Daar tegenover kun je geen hondenleven van gemiddeld 12 jaar stellen.

Ik ben blij voor je dat je verzekerd bent vooral omdat je hond medicijnen moet slikken het hele jaar door.
Hier slikt niemand medicijnen en lijkt niemand erfelijk belast of anderszins aangedaan.
Het leven bestaat uit risico's, ik ben bang voor aanrijdingen, maar niet voor de kosten die daarmee gepaard gaan. Kijk nu eens wat wij als mensen per maand aan alcohol, sigaretten, uit eten, koekjes, chips en andere onnodige ongezonde zaken, uitstapjes en vakanties uitgeven. Hoeveel denk je dat ik bespaar door een paar maanden geen alcohol te drinken, nooit te beginnen met roken en met de honden in Nederland te gaan wandelen in de vakantie? Van dat geld kan ik jaarlijks vele operaties betalen als dat moet.

Vooralsnog ben ik een stuk goedkoper uit (ik heb er 5 vergeet dat niet) en kan ik met dat geld lekker veel Herbyvlees kopen.

[Djeena]

Tja, zo maakt ieder zijn eigen keuzes in het leven. Voor jouw keuze valt ook iets te zeggen, ik kies ervoor om het anders te doen. In ieder geval zijn er 5 honden die een goed leven hebben bij jou en dat is ook heel veel waard! Ik bedoel daar jou dus niet mee maar ik stoor mij aan mensen die wel roken maar, zoals ik van de week hoorde, hun hond alleen melk en brood geven omdat er geen geld voor goed voer is. Maar goed, daar kunnen we uren over discussieren. Het gaat erom dat een hond een goed leven heeft en je er alles voor doet. Ik zie wel dat jij er alles voor over hebt. Fijn is dat.

[BubbaBling]

Ik heb geen ziektenkostenverzekering.
Achteraf had ik dat beter wel kunnen doen (poot gebroken en gebit operatie).
Maar ik spaar iedere maand 30 euro (met mn puppy op komst gaat dat meer worden) om evt dure DA rekeningen in 1 keer te betalen.
Vorig jaar alleen al was ik 1000 euro ongeveer kwijt aan DA kosten.
Helaas is het potje op dit moment leeg door de hoge rekeningen en volgende week haal ik mijn derde hondje op.
Dus het wordt weer flink sparen.
Mijn mening is dat je het geld wat je normaal kwijt bent aan ziektekosten verzekeringen in een eigen moet potje doen (mss nog wat extra geld erbij) en dat appart houden dat je zelf over zicht er hebt over.
Hebben je hondjes niks... heb je dat geld nog, hebben ze wel wat heb je iig geld ervoor.
Dat daarbij vergoeden de verzekeringen niet eens zoveel of volledig.
Mij bevalt het prima zo en heb alles nog gewoon netjes kunnen betalen.
Dus voor mij een eigen gespaart DA kosten potje 

[Cindy de Wolf]

Ik heb al mijn beestjes niet (meer) verzekerd. Zie er het nut niet van in. Alles wat wij tot nu toe gehad hebben met de honden was sowieso niet verzekerd geweest, bij elkaar zit je over 3 honden dik op de 15000 euro aan da kosten. Even kort door de bocht, Terry HD, kunstheup, vorig jaar breuk in de kunstheupbeen. Was allemaal niet vergoed geweest. Baloe, LPC beiderzijds, HD-E beiderzijds, bekkenkanteling, beiderzijds, LPC operatie beiderzijds, was ook allemaal niet vergoed geweest. Jesse na lang dokteren, van foto's, tot echo's, tot puncties, fysiotherapie, ortho manuele therapie, biceps resectie en uiteindelijk MRI scan waaruit caudo mediale schouderinstabiliteit kwam, was niet vergoed geweest. Terry kost me nu zo'n 250 euro pmnd aan medicijnen en dan heeft ze nog geen hap gegeten. We hebben het altijd links of rechtsom kunnen betalen en verzekeren doe ik niet meer aan. Had ze ooit eens verzekerd bij Animas en later bij dier en polis, beide failliet, van beide nooit een euro terug gezien of vergoed gehad. Ben er dus wel klaar mee.

[Mevroi Kruim]

Mijn beestjes (honden, katten en paarden) zijn niet verzekerd. Met name voor de paarden zijn de kosten gigantisch en wordt ongeveer alles behalve 'paard ligt dood in de wei' uitgesloten 
De kosten kunnen we zelf opbrengen, en ik zeg ook eerlijk dat er een maximum zit aan wat ik bereid ben uit te geven, zeker in geval van hele oude dieren en/of procedures met onzekere uitkomst. Vooral moeilijke gecompliceerde operaties met een kleine kans op succes zou ik niet gauw doen, daar heb ik in de loop van de jaren zoveel narigheid van gezien.

En zelf ben ik wel verzekerd. Het is goedkoper dan je dieren verzekeren terwijl de kosten voor mensen standaard een veelvoud van die voor dieren bedragen. Een keer een ziekenhuis binnenlopen voor een kleinigheid kost je al gauw een modaal maandsalaris en dat kan ik dus niet opbrengen.
Niet ziek worden is altijd een goed idee natuurlijk, maar helaas heb je dat niet 100% in eigen hand. Laat staan een ongeluk, hoe voorzichtig je zelf ook bent, een ander kan je ook in een rolstoel doen belanden of erger, en dan zijn de kosten vaak helemal astronomisch.

[xolopodenco]

Met name voor de paarden zijn de kosten gigantisch en wordt ongeveer alles behalve 'paard ligt dood in de wei' uitgesloten  Tongue

Ohhh wat vreselijk! Ik wist niet dat het zo erg was. Ik dacht echt dat je je gemaakte kosten, met wat eigen risico dan misschien, vergoedt kreeg...
Die gulden middenweg, het apart leggen van het verzekeringsgeld voor eigen gebruik vind ik een heel goed idee eigenlijk! Als het zo slecht is gesteld met uitkeringen van vergoedingen...Tegelijkertijd zul je ook niet voor ieder wissewasje naar de dierenarts gaan en misschien heel bewuste afwegingen maken mbt welke onderzoeken je wilt en bij wie. Je wordt vanzelf wat prijsbewuster.

Ik weet dat sommige dierenartsen het vervelend vinden als je hen belt om te vragen naar de kosten van bijvoorbeeld een castratie. Dan vragen ze eerst: bent u patient hier?? (Nee natuurlijk ben IK geen patient daar). Maar het loont wel degelijk de moeite.
Het is fijn om naar je eigen vertrouwde dierenarts te gaan dat begrijp ik wel maar je kunt ook verschillende dierenartsen hebben die voor bepaalde zaken goede kwaliteit leveren en de laagste prijs vragen.
Ik heb voor een castratie van een teef in mijn woonplaats 10 dierenartsen gebeld. De hoogste prijs was in december 2008 440 euro en de laagste 230 euro. Het grootste deel zat rond de 300 a 350 euro. Waarom vraag je je af, een castratie is een castratie. Ze hadden allemaal mooie verhalen over voorzorg, nazorg enz. maar het enige dat er moest gebeuren was het verwijderen van 2 kleine eierstokjes uit de buikholte.
Drie keer raden waar ik heen ben gegaan.

[*Dorothea*]

Ohhh wat vreselijk! Ik wist niet dat het zo erg was. Ik dacht echt dat je je gemaakte kosten, met wat eigen risico dan misschien, vergoedt kreeg...
Die gulden middenweg, het apart leggen van het verzekeringsgeld voor eigen gebruik vind ik een heel goed idee eigenlijk! Als het zo slecht is gesteld met uitkeringen van vergoedingen...Tegelijkertijd zul je ook niet voor ieder wissewasje naar de dierenarts gaan en misschien heel bewuste afwegingen maken mbt welke onderzoeken je wilt en bij wie. Je wordt vanzelf wat prijsbewuster.

Ik weet dat sommige dierenartsen het vervelend vinden als je hen belt om te vragen naar de kosten van bijvoorbeeld een castratie. Dan vragen ze eerst: bent u patient hier?? (Nee natuurlijk ben IK geen patient daar). Maar het loont wel degelijk de moeite.
Het is fijn om naar je eigen vertrouwde dierenarts te gaan dat begrijp ik wel maar je kunt ook verschillende dierenartsen hebben die voor bepaalde zaken goede kwaliteit leveren en de laagste prijs vragen.
Ik heb voor een castratie van een teef in mijn woonplaats 10 dierenartsen gebeld. De hoogste prijs was in december 2008 440 euro en de laagste 230 euro. Het grootste deel zat rond de 300 a 350 euro. Waarom vraag je je af, een castratie is een castratie. Ze hadden allemaal mooie verhalen over voorzorg, nazorg enz. maar het enige dat er moest gebeuren was het verwijderen van 2 kleine eierstokjes uit de buikholte.
Drie keer raden waar ik heen ben gegaan.

Geloof het of niet, maar er zit juist heel veel verschil in castraties.
Zo heb je dierenartsen die goedkoop hechtmateriaal gebruiken, je hebt dierenartsen die hele ongezonde goedkope narcoses geven, je hebt dierenartsen die alleen opereren, je hebt dierenartsen die zonder handschoenen opereren, je hebt dierenartsen die twee dieren naast elkaar op tafel leggen en zo zijn er nog meer verschillen.
Dus om maar even hier te stellen dat enkel het verwijderen van de eierstokjes is, sorry daar ben ik het niet mee eens.

[**Jolanda**]

Kruimel, ik weet niet welke verzekering jij voor de paarden geraadpleegd hebt, maar mijn zus heeft haar 2 paarden bij Interpolis verzekerd. Niet goedkoop kan ik zeggen, maar ze krijgt wel zo goed als alles vergoed.
Om voorbeelden te geven:
1paard heeft problemen met haar rug (tussenwervel is versleten) en daarvoor krijgt ze regelmatig een spuit, deze word gewoon vergoed, ook medicijnen tegen allergische reacties worden vergoed.
Bij het andere paard heeft ze pas geleden foto's moeten laten maken, een spuit en medicijnen worden vergoed. Uiteraard worden ook consulten + bezoeken en verblijf in klinieken vergoed. (en nog veel meer)


Misschien trek ik het me te persoonlijk aan, maar wat er beschreven word door xolopodenco vind ik deels op mij slaan (anaalklieren en kale plekken)
Ik vind zelf dokteren niet echt geweldig hoor. Ik ga geen boeken open slaan in de hoop dat ik iets tegen kom wat lijkt op wat 1 van de honden heeft en dan probeer na te doen wat in het boek staat. Daarbij...Die kale plekken wat mijn sint heeft, kan een beginsel zijn van Hotspot, iets waarvan ik hoop dat ze het nooit zal krijgen, maar waarvan de kans dat ze het ooit zal krijgen groot is aangezien er veel sinten zijn die dit krijgen.
Anaalklieren? Niet iedereen kan deze zelf uitdrukken, en zou ik zelf ook niet uit willen drukken.

Ik wacht meestal even af voordat ik naar de DA ga. Ik heb 1 hond met een blessure een week laten lopen voordat ik naar de DA ging omdat ik hoopte dat het vanzelf over zou gaan, en nu (bijna 2 jaar later) heb ik al maanden gewacht voordat ik met dezelfde hond naar de DA ben gegaan omdat ze aan dezelfde schouder problemen heeft. (en dat is zeker niet omdat ze voor mijn gevoel minder is, zij is juist alles voor mij!!)

Dus vooroordelen over anderen kun je misschien beter achterwegen laten 
Sommige mensen hebben wat meer kennis over de anathomie e.d. van de hond dan een ander en zullen daarom minder snel naar een DA gaan. Ook zijn er mensen die het niet aandurven om zelf te dokteren en willen liever advies van iemand die er voor gestudeerd heeft.

[millyckk]

Ik denk dat er bijna geen "algemeen"antwoord  mogelijk is, is zo afhankelijk van hoeveel dieren je hebt , je risico inschatting, je middelen, je mogelijkheden ( heb een vriendin wiens schoonzus DA is), je eigen kennis en kunde ( en die heb je niet zomaar....)
Zelf probeer ik bij mijn dieren eerst zelf zaken op te lossen d.m.v. gezond verstand, deed en doe ik bij mijn zoon en mezelf ook, maar soms zijn er situaties dat je het daarmee niet red......Dan  ben ik blij dat ik niet hoef te kiezen tussen mijn middelen en mogelijkheden

[*Monique]

gewetensvraag......haha
Nee hoor, ik heb mijn honden in het verleden wel verzekerd, maar deze vekering is failliet gegaan en was er in 1 keer klaar. Heb het er met mijn toenmalig DA over gehad. Hij zei tegen me (toen, 10 jaar geleden): "een gemiddelde hond kost per jaar zo'n 300 gulden p/jaar aan de DA, zet dat geld apart op een rekening alleen voor de honden". Ik had toen ook 4 honden, en kwam ik op een bedrag uit van 1200 gulden. Dit heb ik ook gedaan, maar is helaas "verwaterd".
Ik kreeg voor ik Bantu kreeg, een folder ergens in mijn handen gedrukt van Dier en Zorg. En heb er serieus over nagedacht en ook eens alles berekend of ik ze weer zou verzekeren, maar heb het niet gedaan. Ik kwam sowieso voor de oudste 2 (10 en 11 jaar) op een behoorlijk bedrag uit, en ze moesten een medische keuring ondergaan. Ik geloof dat ik op een maandbedrag voor 4 honden, rond de € 200,= uitkwam en dan waren ze nog niet eens voor alle verzekerd.
Nu heb ik het geluk gehad nooit zo heel veel ernstige dingen met de honden gehad te hebben. En de operaties, die ook mijn overleden honden hebben gehad, heb ik allemaal nog zo kunnen betalen.
Vanaf dat mijn honden op volledig rauw staan, zie ik de DA eigenlijk nooit meer. En ik ben ook in de gelukkige situatie dat ik zelf veel zie en weet . Dus loop ik niet meer voor elk wissewasje naar de DA.
Tja en als ze wel wat ernstigs krijgen (wat ik natuurlijk nooit hoop), dan zie ik dat dan wel weer.
Ik ben nu in ieder geval niet in de situatie om 200 euries aan een verzekering voor de honden in de maand op te hoesten.
Misschien voor 1 hond wel, maar niet voor meerdere

[sandrra]

Wij hebben onze dieren niet verzekerd. Wel zet ik iedere maand geld apart voor de jeweetmaarnooit gevallen.
We hebben wel over een verzekering nagedacht, maar als ik zie wat er allemaal uitgesloten is wordt je er volgens ons niet echt wijzer van.

[xolopodenco]

Geloof het of niet, maar er zit juist heel veel verschil in castraties.
Zo heb je dierenartsen die goedkoop hechtmateriaal gebruiken, je hebt dierenartsen die hele ongezonde goedkope narcoses geven, je hebt dierenartsen die alleen opereren, je hebt dierenartsen die zonder handschoenen opereren, je hebt dierenartsen die twee dieren naast elkaar op tafel leggen en zo zijn er nog meer verschillen.
Dus om maar even hier te stellen dat enkel het verwijderen van de eierstokjes is, sorry daar ben ik het niet mee eens.

Dank je wel Dorothea voor de info. Ik kan me voorstellen dat je je dier niet naar een rokende oude dierenarts in een omgebouwd buurthuis wilt brengen waar je alleen contant kunt betalen (al zullen er zeer vaardige onder zitten).
Het is natuurlijk wel goed om even bij de dierenarts van je keuze langs te gaan om te zien of de arts, de praktijk en de aanpak je bevalt.
Mijn 230 euro castratie is gebeurt in een prachtige, zeer schone en praktisch nieuwe praktijk aan huis met 2 dierenartsen en 4 assistenten met veel ervaring. Ik heb met hen de operatie besproken en ben heel tevreden over het resultaat.
Ik vind het voorbarig om te stellen dat goedkope artsen per definitie goedkope narcoses zouden geven, slecht hechtmateriaal gebruiken, zonder handschoenen opereren en verschillende dieren naast elkaar leggen. Die zullen er misschien zijn, maar de resultaten zullen er dan ook naar zijn dus het is vooral een zaak om een arts te vinden die en niet duur is, goed werk levert en veel tevreden klanten heeft. Dat is met een beetje zoekwerk op internet en wat navraag niet zo moeilijk.
Ik geloof in ieder geval niet dat de duurste dierenarts het best castreert!!!

[kojak]

-

[**Jolanda**]

Zo ver ik weet kun je gewoon naar jouw eigen DA gaan, mits hij/zij erkend is...al denk ik niet dat iemand hier naar een DA gaat die NIET erkend is. Wanneer je DA in het buitenland zit zal het waarschijnlijk anders liggen, maar dat zal denk ik ook niet het geval zijn.

[kojak]

-