Cindy de Wolf schreef:
alle kracht en wijsheid toegewenst in deze o zo moeilijke tijd en de te nemen beslissing. Weet dat Brian het aangeeft als het moment daar is; je voelt het gewoon 
Brian en ik zijn één. Hij is mijn grote liefde, mijn soulmate en het het doet me oneindig veel verdriet als ik bedenk dat ik mijn vent zal moeten missen. Het is alsof mijn ziel wordt weggerukt.
Het doet me nog veel meer verdriet als ik mijn bink zie zoals hij nu is. Van mijn heer van stand, zijn waardigheid is weinig meer over ..... het verval slaat zo hard toe. Dit vind ik zo wie zo niet hondwaardig meer, maar zeer zeker niet voor mijn knul.
Ik las ooit dit gedichtje, misschien dat dat een beetje weergeeft wat er nu in mij omgaat.
Als ik eens broos en zwak zal zijn
en niet meer slapen kan van pijn,
doe dan wat nodig is, want och,
die laatste slag verliest men toch.
Ik weet dat het je droef zal maken,
dwing toch jezelf niet te verzaken;
dan, meer dan enig andere dag
blijkt wat je liefde écht vermag.
Wij hadden ’t jaren lang zo goed;
dat geeft ons ook die laatste moed.
Jij wilt toch ook niet dat ik lijd?
Laat mij dus gaan te rechter tijd
en breng mij waar men hulp mij biedt.
Eén bede slechts: verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen je aan
totdat mijn ogen breken gaan.
Je weet, al is het later pas,
dat dit heus voor mijn bestwil was.
Al gaf mijn staart zijn laatste groet,
ik lijd niet meer en dat is goed.
Treur niet omdat het lot bewerkt
dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt.
Wij waren toch elkaar zo na!
Laat dat je troost zijn als ik ga.
Brian geeft voor mij heel duidelijk aan dat hij klaar is met dit leven. En hoe pijnlijk en verdrietig dat voor mij ook is, dan is de beslissing snel genomen. Liefde is ook kunnen loslaten en mijn liefde voor Brian groot, heel groot. Hij was, is en blijft een van de mooiste geschenken in mijn leven.
Mijn eigen dierenarts is tot dinsdag afwezig en ik wil geen vreemden op dit voor ons zo ingrijpende moment. Ik verwacht dat dinsdag de laatste reis van mijn grote man gaat beginnen.
