Een klein jaar geleden ben ik begonnen met het uitzoeken van BARF voor mijn hond Senna. Senna is een labrador van nu bijna 4 jaar oud. We hebben in het verleden heel veel verschillende soorten voer en vormen van behandeling geprobeerd, omdat Senna veel allergieën heeft. Dit uitte zich bij haar door regelmatige oorontstekingen (gemiddeld 1x per maand) en veel krabben en jeuk hebben. Kortom, ze was niet een blij hondje.
Toen ik net begon met BARF was ik nogal zenuwachtig of alles wel goed zou gaan. Ik vond het idee van rauw (en dus bacteriën) en hele botten een beetje eng. Maar ondertussen is dat gelukkig verdwenen. Ik gebruik wel mijn gezonde verstand, zoals goed schoonmaken met bleek en Senna in het oog houden terwijl ze eet, maar ik vind het niet meer eng. Het leek me leuk om de positieve en negatieve aspecten van BARF met jullie te delen, voor het geval dat iemand die dit leest zit te twijfelen of het het waard is.
De negatieve kant:
- Het is iets prijziger dan gewone brokken, maar als je BARF voert kan je de kosten redelijk zelf in de hand houden, tov KVV.
- Het is best veel werk. Ik ben een middag per week bezig om karkassen op te snijden, vlees in de juiste porties te snijden, groente bereiden en noten fijnmalen. Ik maak zelf ook snacks voor Senna (gedroogd vlees en pate), dus dat kost wat extra tijd.
- Je hebt waarschijnlijk een extra vriezer nodig, want het neemt flink wat ruimte in beslag.
- Als je net als ik een dagportie in een tupperware bakje invriest, heb je ietsjes meer afwas.
- Senna heeft er een handje van wat te knoeien rondom haar etensbak. Omdat het om rauw vlees gaat vind ik het zelf prettig om daarna even een dweil over het gebied te halen. Dat is ook ietsjes meer werk dan met bijv brokken.
De positieve kant:
- Sinds Senna op BARF zit heeft ze geen oorontstekingen meer gehad! Ze is een stuk blijer geworden, en als extraatje daardoor ook geen dure dierenarts rekeningen.
- Senna haar jeuk is sterk verbeterd. De atopie/omgevingsallergieën zijn natuurlijk niet op te lossen puur op voer, dus daar heeft ze nog wel een beetje last van, maar is absoluut verbeterd. Mijn vermoeden is omdat haar weerstand nu beter is, dat ze daar ook minder last van heeft.
- We hadden twee weken geleden een gebitscontrole bij de dierenarts, en zij gaf aan dat Senna wel een commercial voor hondentanden kon opnemen. Het waren de schoonste tanden die ze had gezien bij een hond van deze leeftijd! Wij doen helemaal niets aan haar tanden, dus die credits liggen echt bij het voer. Dat ze moet kauwen op botten doet echt wonderen voor de tandjes.
- Normaal gesproken kon Senna haar eten in minder dan 10 seconden op krijgen, maar ze moet echt wat meer moeite doen bij BARF, wat ze gelukkig ook doet. Ze schrokt hierdoor veel minder en geeft ook niet meer over, wat ze vroeger wel eens deed als ze te snel had gegeten.
- Senna vind het heerlijk! Ik denk dat de afwisseling van het eten goed is voor een blije hond.
Conclusie:
Voor mezelf hoef ik er niet bij na te denken of ik door blijf gaan met BARF. Senna is er zo ontzettend op vooruit gegaan in gezondheid! Het is een beetje extra werk, maar dat is het helemaal waard!
Ik heb ook wat dingen geleerd in het afgelopen jaar, zoals:
Ik dacht altijd dat Senna allergisch was voor bijvoorbeeld kip, maar het blijkt dat een allergie voor kip in (verhitte) brokken, niet hoeft te betekenen dat ze ook allergisch is voor rauwe kip. Een deel van haar allergieën heeft ze geen last van in de rauwe vorm.
Kortom: ik ben hartstikke blij met BARF en mocht je nog twijfelen, ik zou het iedereen aanraden!
