Ik heb trouwens gisteren ook de overige leverwaarden van Max d.d. afgelopen maandag opgevraagd, en ik begin me echt af te vragen of mijn da me een beetje zit te zieken.
Hij had immers gezegd dat het ALT ietjes was gedaald t.o.v. 8 januari, maar niet genoeg om het risico van pijnstilling te nemen. Het was beter om leverdieetbrokjes te geven in combinatie met Zentonil, en dan over een maand nog een keer het bloed te testen.
Maar nu zie ik dus alle resultaten op papier, en dan blijkt dat de AST en ALKP echt flink verbeterd zijn: allebei met ca. twee derde afgenomen! Ondanks het feit dat Max dus gewoon al die tijd Cimalgex heeft gehad, ook nog op de dag dat de bloedtest werd afgenomen.
De waarden:
8 januari:
ALT niet meetbaar, gemeten na verdunning: 863 U/L (ref.bereik 10-125)
AST: 648 U/L (ref.bereik 0-50)
ALKP: 1545 U/L (ref.bereik 23-212)
4 maart:
ALT meetbaar zonder te verdunnen: 779 U/L (ref. 10-125)
AST: 241 U/L (ref. 0-50)
ALKP: 587 U/L (ref. 23-212)
Ik ben maar een leek, maar dat lijken mij toch duidelijk betere waarden, die van 4 maart. Beetje flauw dat ie dat niet meteen heeft verteld, toch? Zit ik me de hele tijd af te vragen wat ik nog kan doen om de waarden te verbeteren, blijkt dat de huidige maatregelen (Zentonil, alleen gevogelte voeren) al aardig hebben geholpen.
Max' nierwaarden zijn om door een ringetje te halen, dus op dat punt geen zorgen.
Ander vraagje: Laika heeft nogal last van wondvochtophoping onder de reparatiewond. De da heeft haar al twee keer leeggezogen, en we proberen nu of een drukverband help, maar dat verband blijft natuurlijk voor geen meter zitten, omdat het naar het smalste deel van haar taille roetsjt. Heeft iemand nog tips, hoe ik de vochtophoping kan verminderen?