Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

#3369823
Siberienne schreef:Het blijft biologie, sommige honden (of mensen) krijgen last van medicijnen andere niet.

Wat bij de lever wel iets is; verbeterde waardes is niet altijd hetzelfde als een betere lever. Sommige enzymen die je meet zijn verhoogd bij celverval, maar als de lever erg kapot is zijn die ook niet meer verhoogd. Van nieren kun je makkelijker de functie meten dan van de lever, hoge nierwaarden, vooral kreat, zijn een maat voor de werking vd nier.
Je kunt wel bv ammoniak meten, of albumine in bloed als maat voor de functie vd lever maar eigenlijk gaan die pas uit de pas lopen als de lever al bijna helemaal kapot is...

Sterkte nogmaals
De da bracht het in ieder geval zo dat hij liever over een maand weer een bloedtest wilde doen om te checken of de leverwaarden nog verder waren gedaald, en zo ja, dan zouden we weer met Cimalgex kunnen werken. Maar jeetje, we hebben het over een hond van bijna 15... Dan is er toch maar één criterium, en dat is: geen pijn?
#3369824
Anne in Zweden schreef:De da bracht het in ieder geval zo dat hij liever over een maand weer een bloedtest wilde doen om te checken of de leverwaarden nog verder waren gedaald, en zo ja, dan zouden we weer met Cimalgex kunnen werken. Maar jeetje, we hebben het over een hond van bijna 15... Dan is er toch maar één criterium, en dat is: geen pijn?

Yep dat lijkt mij ook!
#3369843
Anne in Zweden schreef: Maar jeetje, we hebben het over een hond van bijna 15... Dan is er toch maar één criterium, en dat is: geen pijn?
Nou absoluut!

En toch vind ik dat ook wel lastig. Ik merk wel dat Joris ondanks maximale pijnstilling nog steeds een pijnlijke schouder en lage rug heeft. En dat vind ik toch wel moeilijk. Probeer mezelf voor te houden dat zolang hij nog graag mee gaat wandelen, het voor hem te doen is.
#3369844
Anne in Zweden schreef:Zweedse da's hebben de reputatie om bij iedere hond van ouder dan 10 meteen naar de roze spuit te grijpen als er iets is. Heb ik weer net die ene da getroffen die levensverlenging boven alles stelt. :biggrin2:

Ja da’s wel bijzonder!

Het is ook lastig, wat is acceptabel en wat niet, maar zowel jij @pauline als jij @anne, zijn wijze hondenbaasjes, jullie maken vast de juiste beslissing. Juist omdat je soms twijfelt en zoekt en het niet uit de weg gaat dat het een moeilijk besluit is
#3369850
Pauline schreef:Nou absoluut!

En toch vind ik dat ook wel lastig. Ik merk wel dat Joris ondanks maximale pijnstilling nog steeds een pijnlijke schouder en lage rug heeft. En dat vind ik toch wel moeilijk. Probeer mezelf voor te houden dat zolang hij nog graag mee gaat wandelen, het voor hem te doen is.
Ik denk het wel.
En anders... Wat zou je zelf willen als jij oud bent en (draaglijke) pijn hebt?
Wat is maximale pijnstilling? Want er zijn wss altijd zwaardere middelen, maar dan is de vraag wat de bijwerkingen zijn. Als hij er vb suf van wordt is dat geen goede optie.

@Anne, toch handiger zo 1 waar je dan moet zagen voor pijnstilling maar hem krijgt, dan eentje die niets meer wil doen. ;)
Wel goed dat je zo kritisch was! :o
#3369867
Pauline schreef:Nou absoluut!

En toch vind ik dat ook wel lastig. Ik merk wel dat Joris ondanks maximale pijnstilling nog steeds een pijnlijke schouder en lage rug heeft. En dat vind ik toch wel moeilijk. Probeer mezelf voor te houden dat zolang hij nog graag mee gaat wandelen, het voor hem te doen is.
Dat houd ik mezelf nu ook steeds voor wanneer ik me afvraag of ik bij Scotch niet veel eerder signalen had moeten oppikken. Maar hij ging altijd vrijwillig mee, en als hij niet vrijwillig opstond voor een wandeling, dan hoefde hij ook niet mee. Bovendien ging hij tussen wandelingen door zo vaak naar buiten voor een rondje tuin, effe snuffelen, nog wat geurtjes verspreiden. De laatste maanden kon ik wel merken dat daar iets van dementie meespeelde, want dan kwam hij via de terrasdeur binnen, om door te lopen naar de voordeur en te blaffen dat hij weer naar buiten wilde.

Dus willen wandelen is ook voor mij wel een indicatie van de pijngrens.
#3369868
pearlsofpassion schreef:Ik denk het wel.
En anders... Wat zou je zelf willen als jij oud bent en (draaglijke) pijn hebt?
Wat is maximale pijnstilling? Want er zijn wss altijd zwaardere middelen, maar dan is de vraag wat de bijwerkingen zijn. Als hij er vb suf van wordt is dat geen goede optie.

@Anne, toch handiger zo 1 waar je dan moet zagen voor pijnstilling maar hem krijgt, dan eentje die niets meer wil doen. ;)
Wel goed dat je zo kritisch was! :o
Ja, daar heb je ook wel weer gelijk in. :D
#3369875
Ik heb trouwens gisteren ook de overige leverwaarden van Max d.d. afgelopen maandag opgevraagd, en ik begin me echt af te vragen of mijn da me een beetje zit te zieken. >:( Hij had immers gezegd dat het ALT ietjes was gedaald t.o.v. 8 januari, maar niet genoeg om het risico van pijnstilling te nemen. Het was beter om leverdieetbrokjes te geven in combinatie met Zentonil, en dan over een maand nog een keer het bloed te testen.

Maar nu zie ik dus alle resultaten op papier, en dan blijkt dat de AST en ALKP echt flink verbeterd zijn: allebei met ca. twee derde afgenomen! Ondanks het feit dat Max dus gewoon al die tijd Cimalgex heeft gehad, ook nog op de dag dat de bloedtest werd afgenomen.

De waarden:

8 januari:
ALT niet meetbaar, gemeten na verdunning: 863 U/L (ref.bereik 10-125)
AST: 648 U/L (ref.bereik 0-50)
ALKP: 1545 U/L (ref.bereik 23-212)

4 maart:
ALT meetbaar zonder te verdunnen: 779 U/L (ref. 10-125)
AST: 241 U/L (ref. 0-50)
ALKP: 587 U/L (ref. 23-212)

Ik ben maar een leek, maar dat lijken mij toch duidelijk betere waarden, die van 4 maart. Beetje flauw dat ie dat niet meteen heeft verteld, toch? Zit ik me de hele tijd af te vragen wat ik nog kan doen om de waarden te verbeteren, blijkt dat de huidige maatregelen (Zentonil, alleen gevogelte voeren) al aardig hebben geholpen.

Max' nierwaarden zijn om door een ringetje te halen, dus op dat punt geen zorgen.

Ander vraagje: Laika heeft nogal last van wondvochtophoping onder de reparatiewond. De da heeft haar al twee keer leeggezogen, en we proberen nu of een drukverband help, maar dat verband blijft natuurlijk voor geen meter zitten, omdat het naar het smalste deel van haar taille roetsjt. Heeft iemand nog tips, hoe ik de vochtophoping kan verminderen?
#3369911
Hope schreef:Een thundershirt?
Werkt dat nog anders dan een gewoon medical pet shirt? Want zo'n shirt heb ik, alleen zit dat rond de taille niet strak genoeg om druk uit te oefenen.

Nog een ander vraagje: ik geef Laika al een paar jaar mariadistel, omdat ze licht verhoogde leverwaarden had. Bij de laatste bloedtest, ook in januari, waren haar lever- en nierwaarden echter in orde. Zou ik nou toch gewoon mariadistel blijven geven, of er voorlopig mee stoppen en het pas weer inzetten als ze ooit opnieuw verhoogde waarden mocht krijgen?
#3369933
pearlsofpassion schreef:Ik denk het wel.
En anders... Wat zou je zelf willen als jij oud bent en (draaglijke) pijn hebt?
Wat is maximale pijnstilling? Want er zijn wss altijd zwaardere middelen, maar dan is de vraag wat de bijwerkingen zijn. Als hij er vb suf van wordt is dat geen goede optie.
Voor Joris is de laatste optie opiaten, in zijn geval tramadol. Maar ik heb al die jaren tijdens alle gedoe rondom Eddies klachten altijd maar weer gehoord: tramadol = trammelant, dat ik er gewoon niet aan durf te beginnen.

Joris werd van de phen-pred depressief en ik weet dat dat ook een bijwerking van tramadol kan zijn. Daarbij komt natuurlijk het gegeven dat hij een levertumor heeft en zijn lever dus zeker niet optimaal werkt. Het blijft lastig..... Maar wat ik wel merk is dat zodra ik pijnstilling ook maar iets minder, het véél erger wordt, dus dat doen we maar niet meer.
Anne in Zweden schreef:Dus willen wandelen is ook voor mij wel een indicatie van de pijngrens.
Fijn om te lezen van een mede "ouwe-honden"- bediende. :-* ;)

En idd.... als hij niet wil, hoeft hij niet. Maar tot op heden is dat nog niet gebeurt. Het is juist vaak dat als ik een klein stukje wil omdat ik hem zo slecht vind lopen, hij doodleuk de andere kant op hobbelt om nog even verderop te snuffelen.

Maar ik realiseer me elke dag opnieuw dat we eruit moeten halen wat eruit te halen valt, want zijn tijd begint echt wel op te raken. Van de week bij Tannetje bleek hij een hartruis aan beide zijden te hebben en dat schijnt ook niet heel veel voor te komen. Ik merk er verder niets van, in die zin dat ik zijn trage lopen altijd heb gelinkt aan zijn zere schouder en zijn leeftijd. Tot anderhalf jaar geleden (of zo) was zijn hart nog prima, dus dit is ook echt gevolg van zijn leeftijd.
#3370105
Pauline schreef:Voor Joris is de laatste optie opiaten, in zijn geval tramadol. Maar ik heb al die jaren tijdens alle gedoe rondom Eddies klachten altijd maar weer gehoord: tramadol = trammelant, dat ik er gewoon niet aan durf te beginnen.

Joris werd van de phen-pred depressief en ik weet dat dat ook een bijwerking van tramadol kan zijn. Daarbij komt natuurlijk het gegeven dat hij een levertumor heeft en zijn lever dus zeker niet optimaal werkt. Het blijft lastig..... Maar wat ik wel merk is dat zodra ik pijnstilling ook maar iets minder, het véél erger wordt, dus dat doen we maar niet meer.


Fijn om te lezen van een mede "ouwe-honden"- bediende. :-* ;)

En idd.... als hij niet wil, hoeft hij niet. Maar tot op heden is dat nog niet gebeurt. Het is juist vaak dat als ik een klein stukje wil omdat ik hem zo slecht vind lopen, hij doodleuk de andere kant op hobbelt om nog even verderop te snuffelen.

Maar ik realiseer me elke dag opnieuw dat we eruit moeten halen wat eruit te halen valt, want zijn tijd begint echt wel op te raken. Van de week bij Tannetje bleek hij een hartruis aan beide zijden te hebben en dat schijnt ook niet heel veel voor te komen. Ik merk er verder niets van, in die zin dat ik zijn trage lopen altijd heb gelinkt aan zijn zere schouder en zijn leeftijd. Tot anderhalf jaar geleden (of zo) was zijn hart nog prima, dus dit is ook echt gevolg van zijn leeftijd.
Mijn andere criterium bij Max is dat hij nog steeds iedere avond verschillende keren op zijn rug ligt te slapen. Als hij pijn had, zou hij zich niet meer zo soepel kunnen omdraaien, denk ik dan.

Wat de hartruis betreft: tja, het is vaak de optelsom van verschillende kleine en grotere klachten die uiteindelijk bepalen dat de koek op is, vermoed ik. Je kunt op een gegeven moment echt niets anders doen dan zorgen voor pijnbeperking, de andere dingen (hartruis, levertumor) zijn gewoon feiten waarvan je weet dat je er niet meer aan gaat sleutelen. Het is moeilijk, maar het is zoals het is. :(

Sterkte en een dikke knuffel weer! :-*
#3370107
Hope schreef:Een thundershirt?
Ik heb even gekeken, het thundershirt houdt precies op waar de vochtophoping begint. ::) Maar inmiddels wordt de ophoping ook wel minder; afgelopen vrijdag heb ik de boel nog laten leegzuigen, en er is niet veel bijgekomen in de tussentijd. Dus misschien redden we het zonder shirt ook wel.
#3370112
Anne in Zweden schreef:Ik heb even gekeken, het thundershirt houdt precies op waar de vochtophoping begint. ::) Maar inmiddels wordt de ophoping ook wel minder; afgelopen vrijdag heb ik de boel nog laten leegzuigen, en er is niet veel bijgekomen in de tussentijd. Dus misschien redden we het zonder shirt ook wel.
Nou, aan mij heb je dus ook niks ;D
Een thundershirt achterstevoren aan doen werkt zeker niet? ;D

Fijn dat het beter gaat. Ik hoop dat het snel helemaal weg is!
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door