[Fido]

Bij ons in de kliniek krijgen de meeste patienten een branule (infuus) als ze wakker zijn, dit gaat prima tenzij de het dier extreem angstig of agressief is. Branule prikken is ook niet pijnijk ofzo.
Zo zijn mijn dieren ook geeuthanaseerd. Als de branule zit kun je nog een knuffel geven of weet ik wat iedereen doet, als je er dan aan toe bent de narcose vloeistof in de branule en dier zakt meteen weg. Als het dier dan slaapt kan de dosis euthasol er achteraan. Naar mijn mening is dit de meest diervriendelijke, minst stressvolle manier op je beste vriend te laten gaan.

Prik in de bil kan iid super pijnlijk zijn, zit daar ook een enorme zenuw

Een braunule zetten kan bij sommige dieren juist enorme stress geven terwijl een prik in de bil prima gaat. En de opmerking van die zenuw is onzin, iedere da en iedere paraveterinair weet waar die loopt en waar je dus niet moet prikken. Want als je die zenuw raakt kan dat heel veel schade geven en intra musculair prikken (in de spier) is ons dagelijks werk.

Een euthanasie voorbereiden, inleiden en uitvoeren is maatwerk! Welk dier, karakter van het dier, karakter eigenaar, fysieke toestand dier, anatomische toestand, welke plek (thuis, praktijk, grond, tafel, op schoot enz.)

Via de braunule is super maar er zijn dieren die meer gebaat zijn zonder "gefrummel" van een braunule plaatsen en je veel beter een prikje kan geven.
Het euthasaat via braunule is wederom super maar ook als er geen braunule geplaatst is zijn er hele mooie manieren van toedienen. In het hart is nét zo'n super manier als de braunule mits de da ervaring heeft met het hart aan te prikken waardoor het absoluut geen akelig gezicht is en verteld aan de eigenaar wat hij/zij gaat doen en of de eigenaar dat goed vindt.
In de nier prikken kan ook een mooie manier zijn en bij sommige diersoorten in de buikholte.
Welke combinatie gekozen wordt als inleiding speelt ook nog mee.

Overleg tussen eigenaar en dierenarts/ass. is dus enorm belangrijk. Een standaard euthanasie werkwijze voor alle dieren bestaat, in mijn ogen, niet!
Het klinkt misschien raar maar een euthanasie consult vooraf met een da of paraveterinair is absoluut niet raar maar juist heel waardevol.

[doranto]

Een braunule zetten kan bij sommige dieren juist enorme stress geven terwijl een prik in de bil prima gaat. En de opmerking van die zenuw is onzin, iedere da en iedere paraveterinair weet waar die loopt en waar je dus niet moet prikken. Want als je die zenuw raakt kan dat heel veel schade geven en intra musculair prikken (in de spier) is ons dagelijks werk.

Een euthanasie voorbereiden, inleiden en uitvoeren is maatwerk! Welk dier, karakter van het dier, karakter eigenaar, fysieke toestand dier, anatomische toestand, welke plek (thuis, praktijk, grond, tafel, op schoot enz.)

Via de braunule is super maar er zijn dieren die meer gebaat zijn zonder "gefrummel" van een braunule plaatsen en je veel beter een prikje kan geven.
Het euthasaat via braunule is wederom super maar ook als er geen braunule geplaatst is zijn er hele mooie manieren van toedienen. In het hart is nét zo'n super manier als de braunule mits de da ervaring heeft met het hart aan te prikken waardoor het absoluut geen akelig gezicht is en verteld aan de eigenaar wat hij/zij gaat doen en of de eigenaar dat goed vindt.
In de nier prikken kan ook een mooie manier zijn en bij sommige diersoorten in de buikholte.
Welke combinatie gekozen wordt als inleiding speelt ook nog mee.

Overleg tussen eigenaar en dierenarts/ass. is dus enorm belangrijk. Een standaard euthanasie werkwijze voor alle dieren bestaat, in mijn ogen, niet!
Het klinkt misschien raar maar een euthanasie consult vooraf met een da of paraveterinair is absoluut niet raar maar juist heel waardevol.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Dat is ook precies wat ik van plan ben: Vóóraf overleggen!
Echter niet iedere dierenarts blijkt daartoe bereid.  De eerste plaatselijke dierenarts die ik vroeg, was niet zo gecharmeerd van overleg. Ik ben er toen echter niet verder op in gegaan, dus weet niet zijn finale standpunt. Zijn plaatsvervangster echter was ronduit afwijzend. Die vond dat ik het gewoon maar aan de ervaring van de dierenarts over moest laten en me er niet mee moest bemoeien.
Maar ik ben nu eenmaal vastbesloten! Ik ga dus vóóraf overleggen! Ergens zal er vast wel een dierenarts zijn die daar open voor staat en bovendien voldoende ervaring heeft. Al moet ik er ver voor gaan, dat maakt me niet uit. Eerst zoek ik het natuurlijk zo dicht mogelijk in de buurt. Want om eerst nog een heel stuk te moeten reizen, zie ik ook niet zo zitten. Het liefst laat ik het thuis doen. Maar ach, we zien wel. Morgen ga ik beginnen met zoeken / bellen.

[Parelridder]

Daar ben ik het helemaal mee eens. Dat is ook precies wat ik van plan ben: Vóóraf overleggen!
Echter niet iedere dierenarts blijkt daartoe bereid.  De eerste plaatselijke dierenarts die ik vroeg, was niet zo gecharmeerd van overleg. Ik ben er toen echter niet verder op in gegaan, dus weet niet zijn finale standpunt. Zijn plaatsvervangster echter was ronduit afwijzend. Die vond dat ik het gewoon maar aan de ervaring van de dierenarts over moest laten en me er niet mee moest bemoeien.
Maar ik ben nu eenmaal vastbesloten! Ik ga dus vóóraf overleggen! Ergens zal er vast wel een dierenarts zijn die daar open voor staat en bovendien voldoende ervaring heeft. Al moet ik er ver voor gaan, dat maakt me niet uit. Eerst zoek ik het natuurlijk zo dicht mogelijk in de buurt. Want om eerst nog een heel stuk te moeten reizen, zie ik ook niet zo zitten. Het liefst laat ik het thuis doen. Maar ach, we zien wel. Morgen ga ik beginnen met zoeken / bellen.

Jeetje.. Wat kan nou het bezwaar zijn om vóóraf toe te lichten welke handelingen hij/zij verricht bij euthanasie en wat eventuele andere mogelijkheden zijn. Je neemt maar één keer voor goed afscheid, dat wil je op een zo goed mogelijke manier doen, zo prettig mogelijk voor je maatje, dat lijkt me niet zo moeilijk om te begrijpen..
Ik hoop dat je een fijne arts vindt, met wie je in goed overleg kunt bespreken wat voor jou belangrijk is en die in staat is bij jullie thuis te komen als het zo ver is.

[doranto]

Jeetje.. Wat kan nou het bezwaar zijn om vóóraf toe te lichten welke handelingen hij/zij verricht bij euthanasie en wat eventuele andere mogelijkheden zijn. Je neemt maar één keer voor goed afscheid, dat wil je op een zo goed mogelijke manier doen, zo prettig mogelijk voor je maatje, dat lijkt me niet zo moeilijk om te begrijpen..
Ik hoop dat je een fijne arts vindt, met wie je in goed overleg kunt bespreken wat voor jou belangrijk is en die in staat is bij jullie thuis te komen als het zo ver is.

Of het thuis komen zal lukken, hangt natuurlijk ook van de afstand af. Maar de rest gaat vast en zeker lukken! Ik ga gewoon net zolang door totdat ik iemand vind. Gelukkig is het op dit moment nog niet urgent, maar ik ga wel vaart achter het zoeken zetten. Je weet maar nooit hoeveel tijd dat in beslag gaat nemen en hoe snel het punt van afscheid moeten nemen nadert. Op dit moment doet de pijnmedicatie nog zijn werk, maar de vraag is hoelang nog.

[Lil]

Klopt! De cardioloog bevestigde dit. Een alternatief - wat mijn eigen dierenarts nogal eens doet - is een prik in het hart... Dit schijnt hetzelfde effect te hebben voor de hond, maar de cardioloog vond dit richting eigenaar afschuwelijk en lichtte toe dat hetzelfde bereikt wordt middels een injectie in de ader in een voorpoot, maar dan wele en heel stuk prettiger voor de eigenaar!

Mijn ervaring met rechtstreeks in het hart was dus dat dit super ging voor de hond. Was wel via de ader in de voorpoot geprobeerd trouwens, maar dat ging al niet meer en wachten totdat ze het uit zichzelf zou opgeven vond ik geen optie. Was niet eng via het hart en ik heb niet vaak een hond zo rustig zien gaan. Geen tegensputteren, geen piepen, geen erge krampen, niets.

[Parelridder]

Mijn ervaring met rechtstreeks in het hart was dus dat dit super ging voor de hond. Was wel via de ader in de voorpoot geprobeerd trouwens, maar dat ging al niet meer en wachten totdat ze het uit zichzelf zou opgeven vond ik geen optie. Was niet eng via het hart en ik heb niet vaak een hond zo rustig zien gaan. Geen tegensputteren, geen piepen, geen erge krampen, niets.

Gaat dus idd net zo snel als via de ader, maar het kan (gevoelsmatig) behoorlijk schokkend zijn om te zien, anders dan in een voorpootje. En als die optie er ook is, het voorpootje, waarom dan op díe manier, was de mening van de cardioloog. En die deel ik met hem, ik zie ook liever een injectie in een poot dan dat er in het hart gestoken wordt.

[doranto]

Gaat dus idd net zo snel als via de ader, maar het kan (gevoelsmatig) behoorlijk schokkend zijn om te zien, anders dan in een voorpootje. En als die optie er ook is, het voorpootje, waarom dan op díe manier, was de mening van de cardioloog. En die deel ik met hem, ik zie ook liever een injectie in een poot dan dat er in het hart gestoken wordt.

Wel fijn om te horen dat dit dus kennelijk een goed alternatief is, als er geen ader meer kan worden gevonden.
Maar dan is dus de narcose niet via een braunule gegeven....

[Lil]

Gaat dus idd net zo snel als via de ader, maar het kan (gevoelsmatig) behoorlijk schokkend zijn om te zien, anders dan in een voorpootje. En als die optie er ook is, het voorpootje, waarom dan op díe manier, was de mening van de cardioloog. En die deel ik met hem, ik zie ook liever een injectie in een poot dan dat er in het hart gestoken wordt.

Helemaal mee eens. Wat dacht je waarom mijn da eerst via de poot probeerde. Hij gaf letterlijk de optie: wachten totdat ze vanzelf gaat (had nog 1 of 2 uur kunnen duren en je wilt niet weten hoe een hond die zichzelf vergiftigd uitziet) of in het hart. En ik laat een dier hoe gruwelijk het ook wordt niet de laatste 10 seconde alleen. Gelukkig was het niet gruwelijk. Zeker niet in vergelijking met andere honden die zich tegen narcose gingen verzetten.

[Parelridder]

Ik heb het mijn arts eens zien doen en was er niet op voorbereid. Er was ook geen noodzaak om voor die plek te kiezen. Ik vond het een heel afschuwelijk gezicht, zo'n steek in het hart. Ik heb me op dat moment niet bezig gehouden met zijn handelen, maar de gedachte "Wat doet hij nu?!" leidde wel af. Het is een gebaar van een messteek en dardoor niet beleefd als een injectie, door mij. Dit beeld gaf voor mij dan ook aanleiding naderhand eens na te vragen wat daar de zin/onzin van was.
Ik ben er niet pertinent 'tegen', als je hond er bij gebaat is, is de keuze simpel, maar als er een elegantere optie is (n.l. in een ader in de voorpoot) met hetzelfde resultaat voor de hond, dan geef ik daar absoluut de voorkeur aan.

[Hope]

Ik heb het mijn arts eens zien doen en was er niet op voorbereid. Er was ook geen noodzaak om voor die plek te kiezen. Ik vond het een heel afschuwelijk gezicht, zo'n steek in het hart. Ik heb me op dat moment niet bezig gehouden met zijn handelen, maar de gedachte "Wat doet hij nu?!" leidde wel af. Het is een gebaar van een messteek en dardoor niet beleefd als een injectie, door mij. Dit beeld gaf voor mij dan ook aanleiding naderhand eens na te vragen wat daar de zin/onzin van was.
Ik ben er niet pertinent 'tegen', als je hond er bij gebaat is, is de keuze simpel, maar als er een elegantere optie is (n.l. in een ader in de voorpoot) met hetzelfde resultaat voor de hond, dan geef ik daar absoluut de voorkeur aan.

He gets. Maar stel dat je wel heel goed was voorgelicht had je er misschien heel anders ingestaan.
Ik zou ook liever een elegantere optie kiezen hoor, maar het is ook wel goed om te lezen dat het soms dus toch een goede beslissing kan zijn.

[Kaela]

He gets. Maar stel dat je wel heel goed was voorgelicht had je er misschien heel anders ingestaan.
Ik zou ook liever een elegantere optie kiezen hoor, maar het is ook wel goed om te lezen dat het soms dus toch een goede beslissing kan zijn.

Ik wist niet dat het zo kon gaan en ik zou wel geschokt zijn als het opeens zo zou gaan. Maar nu ik weet zou ik het niet per definitie vervelend vinden. Dus voorlichting en overleg lijkt me zeker een zeer belangrijke factor.

[Lil]

Ik wist niet dat het zo kon gaan en ik zou wel geschokt zijn als het opeens zo zou gaan. Maar nu ik weet zou ik het niet per definitie vervelend vinden. Dus voorlichting en overleg lijkt me zeker een zeer belangrijke factor.

Ja, ik zou denk ik ook hevig geschrokken zijn als mijn da niet had gezegd: ik ga het via het hart doen, want er is geen/ te weinig circulatie. Hij vroeg ook of ik dat kon/wilde zien en zei ook dat elke hond kon stuipen van die laatste spuit (dat wist ik dus al, maar goed dat hij het zei). Dus zelfs tijdens het moment is enig overleg nog wel handig/netjes/prettig. Dan zie je het denk ik toch anders dan dat je ermee overvallen wordt. Dat vind ik aan die da gewoon zo fijn wat hij ook doet hij zegt altijd ik ga x doen en dan kan y (of z) gebeuren.

[doranto]

Ik heb al een da gevonden!
Vanmorgen ben ik samen met Tommy kennis gaan maken en hebben we een uitgebreid en heel goed gesprek gehad. We zitten helemaal op 1 lijn. Deze da staat dus helemaal achter de manier van het in laten slapen via de ader in de voorpoot en heeft ook heel veel ervaring met het aanbrengen van een braunule. De kliniek is hier een klein half uurtje vandaan. Als het zover is, kan ik hem bellen voor een afspraak en dan komt hij ook nog eens aan huis! Het enige wat nu nog mis kan gaan is dat het plotseling urgent wordt en ik geen afspraak meer kan maken en alsnog naar de dichtstbijzijnde da moet, maar daar gaan we maar niet van uit.
Hij adviseerde trouwens om van tevoren geen Diazepam of iets dergelijks te geven. Niet omdat de ader dan moeilijker aan te prikken zou zijn, want volgens hem werd het daardoor juist gemakkelijker omdat de aders dan verwijden. Maar Tommy zou dan Tommy niet meer zijn en het was volgens hem ook absoluut niet nodig, want van angst of stress zou geen sprake zijn.....
pfffff ben zóóó opgelucht nu. Nu maar hopen dat het voorlopig nog niet aan de orde is (de combinatie novacam/tramadol werkt op dit moment nog goed).

[Parelridder]

Wat fijn dat je een arts gevonden hebt - en eigenlijk al zo snel - met wie je gewoon op één lijn zit en in wie je dus het vertrouwen hbben kunt e.e.a. zo prettig mogelijk te laten verlopen als het zo ver is. Ik hoop me dat het nog h''el lang duren zal!!
Overigens, je gebruikt Tramadol.. Ik heb daar nog van zonder er nog behoefte aan te hebben en volgens mij van prima datum. Welke gebruik je?

[Hope]

Ik heb al een da gevonden!
Vanmorgen ben ik samen met Tommy kennis gaan maken en hebben we een uitgebreid en heel goed gesprek gehad. We zitten helemaal op 1 lijn. Deze da staat dus helemaal achter de manier van het in laten slapen via de ader in de voorpoot en heeft ook heel veel ervaring met het aanbrengen van een braunule. De kliniek is hier een klein half uurtje vandaan. Als het zover is, kan ik hem bellen voor een afspraak en dan komt hij ook nog eens aan huis! Het enige wat nu nog mis kan gaan is dat het plotseling urgent wordt en ik geen afspraak meer kan maken en alsnog naar de dichtstbijzijnde da moet, maar daar gaan we maar niet van uit.
Hij adviseerde trouwens om van tevoren geen Diazepam of iets dergelijks te geven. Niet omdat de ader dan moeilijker aan te prikken zou zijn, want volgens hem werd het daardoor juist gemakkelijker omdat de aders dan verwijden. Maar Tommy zou dan Tommy niet meer zijn en het was volgens hem ook absoluut niet nodig, want van angst of stress zou geen sprake zijn.....
pfffff ben zóóó opgelucht nu. Nu maar hopen dat het voorlopig nog niet aan de orde is (de combinatie novacam/tramadol werkt op dit moment nog goed).

Ow wat goed! Dat moet toch wel een "fijn" gevoel zijn. Dit soort dingen zijn nooit leuk, maar ik vind het echt kei goed van je dat je het hebt uitgezocht en iemand gezocht hebt met wie je op 1 lijn staat. Dat maakt ook dat je die laatste fase, als hij aanbreekt, met meer ontspanning in kan gaan, en dus meer kan genieten van de laatste tijd.
Ik hoop dat je deze dierenarts nog lang niet nodig hebt!