Nog steeds wakker, Briskey had pijn, krampen, hij ligt op zijn zij en schopte zijn deken van zich af en dook soort van in elkaar.
Probeerde hem te kalmeren maar raakte daarbij zijn schouderblad en toen hapte hij wat op zich heen, kreunend van de pijn.
Toen maar alleen zijn pootje en wat tegen hem praten, nu is ie weer rustig maar lijkt zich niet te durven bewegen.
Ik geloof dat er in zijn lijf hele vervelende dingen gebeuren
Waar we vanmiddag nog optimistisch naar de DA gingen met een weer kwispelende hond, weer naar huis met gemengde gevoelens maar de hoop overheerste (nierwaarden zo slecht, zelfs na die infusen en 24 uur geen eten was geen goed teken, maar nog een poedertje erbij en hopen op het beste)
Zie ik nu een hoopje ellende en is mijn hoop wel vervlogen, onze mooie man heeft dit echt niet verdient
Zat wat foto's te kijken en zo hoort hij te zijn als 3 jarige