Ze heeft een handleiding. Ze zwaait altijd met haar staart, behalve wanneer ze slaapt/doezelt. Dus voor mij niet duidelijk wat haar gemoedstoestand is. Ik voel haar wel spinnen, haar oren staan niet naar achteren en ze blaast niet. Hoewel ze wel de neiging heeft om plotseling uit te halen, meer dan andere katten is mijn ervaring, ook doet ze dit bij anderen soms, is het zwaaien geen duidelijk signaal voor mij.
Ze heeft drie poten, dus dacht ik misschien compensatie, zwaaien voor balans. Maar ze beweegt deze ook wanneer ze ligt (alleen of op mijn schoot). Terwijl ze me toch ontspannen lijkt.
Ik merk wel dat ze behoefte heeft aan contact, oa dus het schootjezitten en kopjes geven, bij eten en gewoon aandacht, dan staat haar staart duidelijk omhoog ook bij de begroeting. Geen twijfel dit is positief.
Ze heeft tot mijn verrassing een paar keer gisteren en vandaag niet bewogen met haar staart terwijl ze toch wakker was. En toen heb ik haar een tijdje geaaid. Was heel blij maar ook nerveus want wanneer zou ze uithalen? Haar staart begon ineens weer lichtjes te bewegen en toch haalde ze niet uit.
Dit is dus heel intens maar ook heel spannend, want het zou zo fijn zijn wanneer ik haar gewoon kan aaien zonder gespannen te moeten zijn voor een haal. Want de hele tijd moeten letten op signalen werkt niet ontspannend toch?
Ik hoop dat jullie iets met dit verhaal kunnen.