[sylvia]

Tja soms zit het mee en soms zit het tegen.... 

Het onverwachte element werkte, hij ging zonder morren in het kattemandje. Maar toen ik hem oppakte begon het.... Janken, met alle macht proberen uit te breken en gewoon blind zijn van angst. Ik dacht even handig te zijn en zette hem op de passagiersstoel zodat hij mij kon zien. Dat ging redelijk, totdat hem het ritje toch te lang duurde en hij keihard met zijn opgezollen hoofdje tegen het deurtje begon te rammen. Je kan het bijna wel raden... De wond sprong open en ik had ineens een straal pus op mijn arm liggen  Bah wat een stinkerij zeg. Bij de DA aangekomen moest ie er dus even uit en hij vluchtte direct in mijn armen (zo lief, ik was direct al het voorgaande vergeten) Hij kreeg een injectie en een kuur en ja het pus hoefde er niet meer uitgedrukt te worden want dat lag keurig op de mouw van mijn jas te stinken. 

Hij ging ook redelijk makkelijk weer in het mandje, maar eenmaal weer in de auto brak de hel los. Ik heb de auto aan de kant moeten zetten want het was voor hem echt de dood of de gladiolen en ik heb hem er maar uit gelaten, hij vluchtte direct op mijn schoot en bleef heel stil zitten met zijn hoofdje in mijn jas gedrukt. Mooi dacht ik, nu snel naar huis. Het ging prima, af en toe keek hij even op en mauwde wat, maar hij bleef netjes zitten, zijn lijfje heel stevig tegen me aan gedrukt. Maar toen ik bijna thuis was en een grote flauwe bocht moest nemen, keek hij door het raam en toen gebeurde het.... Hij liet zijn plas lopen....
Ach nou ja kon er ook nog wel bij, eenmaal thuis, heb ik hem zonder problemen naar binnen kunnen loodsen en binnen was al het leed geleden. Hij vluchtte even snel de trap op, maar toen ik hem riep kwam ie direct weer naar beneden en overlaadde me met (pus)kopjes... Dus hij heeft het me vergeven, gelukkig maar. Eind goed, al goed !!

Ow wat erg , ik moet stiekem wel een beetje lachen om je verslag, ik heb er helemaal beeld bij.
Maar ik kan me voorstellen dat je het helemaal benauwd hebt met zo'n kat die panisch is van angst, arm ding.
Je zou hem dus het beste voortaan kunnen vervoeren op een manier dat hij niets ziet.

Nou ik ben blij dat het in iedergeval open is nu maar duimen dat het snel over is.

[sylvia]

Fijn dat het opknapt 



euhhh...Syl, weet je zeker dat Boris niet weet hoe het moet? 

haha ja dat weet ik zeker, ik heb ook gezien door wie de meiden gedekt werden, een zwart witte kater en een grijs met witte.

Maar voor mij lijkt hij ook niet op Boris , hij is de spitting image van zijn moeder alleen in een jongentjes uitvoering.

[sylvia]

Hij ligt nu lekker op de bank in het zonnetje te soezen, het komt wel weer goed met hem (en ook wel met mij  )

Mijn lieve kereltje....

zo is hij net Phoebe  die kijkt ook zo.

[Joss]

Is Boris, de pappa van Sem, Syl?
Ik vind ook dat ie veel op zijn mamma lijkt, voor zover ik dat kan bekijken natuurlijk. Sem is wel een grote kat, maar is toch fijntjes gebouwd en heeft en elegant koppie (ik weet niet hoe ik het beter kan omschrijven). Bas was een beer in alle opzichten, maar qua hoogte scheelden ze elkaar niets.

Ik vraag me ook af hoe Sem aan zulke bijzondere ogen komt, zo mooi !!

[Joss]

Sorry.... ik las niet goed....
Het was een zwart witte of een grijs witte dus.

[sylvia]

De ogen komen bij zijn oma weg, of eigenlijk zijn overgrootmoeder die had blauwe ogen. (woont hier twee straten achter ons)

[Joss]

De ogen komen bij zijn oma weg, of eigenlijk zijn overgrootmoeder die had blauwe ogen. (woont hier twee straten achter ons)

Aha !! Leuk, weet ik dat ook weer. 

[Loeka]

opgezollen hoofdje tegen het deurtje begon te rammen. Je kan het bijna wel raden... De wond sprong open en ik had ineens een straal pus op mijn arm liggen  Bah wat een stinkerij zeg.

Gatsie dat is echt heel goor. Mijn kater had een een ontsteking aan zijn oorschelp van een beet. Hij schudde met zijn kop en flats die stinkzooi vloog in het rond 
Ik ben blij dat hij weer aan hetopknappen is!