De laatste maanden heb ik enorm getwijfeld wat te doen. Emma mist hier ontzettend contact met soortgenoten, en specifieke vrienden waar ze afscheid van heeft moeten nemen, maar ik heb eigenlijk het liefst maar 1 hond. Vanaf april probeerde ik hier een vriendenkring voor haar uit te bouwen, maar dat lukt niet. In het begin van de zomer ben ik dan beginnen rondkijken of ik geen geschikte volwassen herplaatsers vond en als het toch weer een pup zou zijn of er geen kleinere rassen zijn die ook goed zouden passen, want mijn voorkeursrassen zijn groot en twee grote honden is praktisch minder makkelijk, zeker als je alles met het openbaar vervoer moet doen.
Ik had voor Emma er kwam ook jaren naar een herplaatser gezocht die goed samen kon met mijn andere dieren, maar nooit gevonden. Ik wist dus dat de kans klein was. Qua kleiner ras vond ik niets wat goed zou passen op 1 uitzondering na, maar dat ras kampt met erge gezondheidsproblemen, dus valt daarom ook af. Daardoor toch een tijd geleden contact opgenomen met fokkers van één van mijn favoriete rassen en een ras waarvan ik al gemerkt heb dat Emma daar goed mee klikt. Enkele weken geleden ben ik naar de andere kant van het land geweest om naar een nestje te kijken waar twee teefjes van vrij (gekomen) waren en heb ik de knoop definitief doorgehakt. Emma krijgt een puppy!
Het is een heel lastige beslissing geweest en nog steeds vind ik het doodeng, maar ik ben intussen ook wel enthousiast. Komend weekend komt hier een klein ridgeback meisje wonen.