Ik dacht dat ik alles goed had voorbereid, maar ik had me niet gerealiseerd dat een PUP geen hond is. Ze hangt in de gordijnen, trekt de theedoeken op de grond, hangt in mijn broekspijpen, zit op mijn voeten, laat me tig keer per dag struikelen, ziet de ernst van het leven niet en wil alleen maar spelen. En het ergste is nog wel dat ik nog geen fatsoenlijke foto van haar heb kunnen maken. Of ze eet het toestel bijna op, of ze beweegt te snel of ze ligt zo lief te slapen en lijkt dan meer op een verfrommelde bontmuts dan op een hond.
Ze kan al ‘zit’ maar wel alsof ze op hete kolen zit. Langer dan een halve seconde blijft ze echt niet zitten. Het is een en al leven en beweging en is voor niets en niemand bang. Gelukkig heb ik een puppy ren te leen zodat ik, de andere honden en Chica zelf af en toe rust krijgen. Ik moet haar echt opsluiten want anders blijft ze doorgaan. Ze is klein (weegt nu 3 kg) maar ik heb er een dagtaak aan. Ik geniet volop, maar ben wel gesloopt.