Cathelijn, gecondoleerd en heel veel sterkte!
Chouka, ik word momenteel soms ook stil van heel veel dingen.
Ik zie op mijn FB van een deel van mijn belgische en duitse vrienden dingen voorbij komen, van die mensen had ik het nooit verwacht
Na deze crisis ga ik nog maar weinig "vrienden" over hebben, ik ga er een heel deel afgooien.
Op die NL groep waar men mensen aan eten helpt, daar zit een Belgisch gezin van regio Antwerpen, die vragen voor een voedselpakket.
Die mensen kún je niet helpen, want je mag de grens niet over, wij niet, en zij ook niet.
Dan zeg ik, meld je aan via het ocmw voor de voedselbank in Belgie.
Of zoek een gelijkaardige groep die in Belgie zit waar je geholpen kan worden.
Weet je wat die mevrouw zegt?
Ze sluiten hier de voedselbanken, tekort aan vrijwilligers en middelen.
En onze groep wordt in Belgie doodgezwegen.
Hoe verdrietig is dat?
En ja, we merken zelf ook al dat boodschappen duurder zijn geworden, en ja, ook hier in NL zijn er voedselbanken die sluiten om dezelfde redenen.
Maar hoe triest is dat, waar je vroeger veel dingen (onnadenkend) samen deed, ook al woonde je aan de andere kant van de grens, lijkt het nu wel oorlog worden.
Of een competitie, hoe je het ook noemen wil.
Terwijl ik ervan overtuigd ben dat ieder land, per week/dag bekijkt wat nu op dat moment het beste lijkt te zijn doet, naar mate van mogelijkheden.
En dat moet ik zeggen, hier in de regio (Zuid-Limburg) vind ik de behulpzaamheid onder elkaar groot, voor ouderen of zieken boodschappen doen, deze week werd er voor iemand hier in het dorp geld ingezameld omdat ze (tijdens het boodschappen doen voor hulpbehoevenden) een boete gekregen had wegens de blauwe schijf niet in de auto leggen...was heel vlotjes bij elkaar.
Of voor iemand die onverwacht haar hond moest laten cremeren.
Al legt iedereen maar een euro bij.
Ik zie hier mensen nu honden van andere mensen meenemen tijdens het wandelen, dat soort dingen bijvoorbeeld.
En ik zie tegenwoordig met mijn thuiswerken heel wat volk langskomen overdag.
Dus ja, ik zie hier ook veel positieve dingen gebeuren, wat minder "hufterigheid" in de maatschappij.
Dat beetje positieve gevoel probeer ik dan maar vast te houden