Sinds ik ziek ben heb ik niet meer de energie die nodig is om mijn tuin/park te onderhouden.In een paar jaar tijd is mijn, eens zo mooie, park verwilderd. Ik doe wat ik kan, maar ik sta er in principe alleen voor en zelfs toen ik gezond was, was het al gekkenwerk (50.000 m2). Gelukkig krijg ik wel hulp voor de moestuin en ik geniet ook volop van de verse groente en het fruit. Maar soms schieten de tranen mij in de ogen als ik zie hoe de brandnetels, distels en berenklauwen mijn park overwoekeren. Maar de afgelopen weken heb ik volop genoten van de wildernis. Want het zijn niet alleen brandnetels en distels die de boel proberen over te nemen. De bramenstruiken gedijen ook bijzonder goed. Ik heb al zeker 6 of 7 kg geplukt en er is nog veel meer. Daar heb ik niets voor hoeven doen. Het groeit vanzelf, ik hoef alleen maar te plukken. Het mag er allemaal misschien niet meer zo mooi uitzien, maar wat een rijkdom.
En ook al is het verwaarloosd, ik heb meer pruimen, bessen, aardbeien, appels, morellen enz. dan ik op kan. De vlierbessen beginnen te kleuren, en de hazelnoten komen er straks ook nog aan. Oke, ik heb af en toe een dipje, maar voor het overgrote deel voel ik me immens gelukkig en rijk met mijn honden, mijn huis/park, mijn vrienden en natuurlijk barfplaats