Lizzy schreef:Waarom heb ik het gevoel dat je specifiek mij aan probeert te spreken hier? Ik zal dan sommige van je opmerkingen maar negeren hèIk had het niet echt tegen iemand, wat jij schreef was reden voor mijn hoofd om er eens over te gaan denken, vooral omdat ik zelf ook zoekende geweest ben naar een eventuele 2e hond.
Maar ik schrijf dus nergens dat je niet naar het ras moet kijken. Natuurlijk moet je dat. En ook naar de energie en de gewoontes die met zo'n hond komen. Ik zeg alleen dat het generaliseren gevaarlijk is. Niet alle honden uit groep XX zijn echte kindervrienden. Niet alle honden van ras XX hebben geen jachtinstinct. Je kunt dus hooguit zeggen dat je gemiddeld genomen weinig honden kent van ras XX die het leuk vinden om te jagen. Maar als je er dan zelf 1 of 2 kent doet jouw mening er al helemaal heel weinig toe, voor zulke generalistische uitspraken moet je dan eigenlijk ook nog eens ras-expert zijn.
Ik snap je punt wel hoor, ben het er ook mee eens. Alleen is dat zo situatie afhankelijk, het ene drukke gezin moet geen dalmaat (of wat voor hond dan ook) heen en het andere gezin past het prima.
Als je algemeen kijkt zonder de situatie te kennen, druk gezin, eerste hond....kijk dan kan je als gezin voornemen dat het leuk is om elke dag naast het werk een uur of wat te wandelen alleen of je dat leuk gaat vinden en volhouden....lijkt mij lastig inschatten. Mss heb je daar als fokker een 6e zintuig voor hoor, geen idee. Enige wat ik weet is dat routines veranderen lastig is dus dat het wel erg afhankelijk moet zijn van het energielevel wat er nu is binnen het gezin.
OCh ik vind het gewoon leuk om over dit soort dingen door te filosoferen
Maar nee het was dus niet tegen jou persoonlijk, je inspireerde alleen een gedachtesprong
Oh en dus volledig eens met individu binnen ras. Mijn eerste hond was een york en was fantastisch met kinderen, heeft in dr hele 14 jarige leven nog nooit maar gegromd naar een kind, engelen geduld had ze daarmee. Haar broer is 2 keer herplaatst geweest omdat hij de kinderen des huis gebeten had, uiteindelijk zijn leven gesleten bij een oude mevrouw waar hij apart ging als de klein kinderen kwamen. En dat is dan dus binnen dezelfde bloedlijn. Dus tuurlijk is elke hond zijn eigen ikje!
....... Thanks eigenlijk 
