- zo 29 jan 2017, 13:12
#3279707
Zoals enkelen misschien wel zullen weten, hebben wij hier Dyson, een kruising staff (waarschijnlijk). Door de dierenbescherming uit een huis gehaald omdat de "fokker" doodleuk op vakantie gegaan was en moeder met haar pups van 4 weken gewoon achtergelaten had in een kamertje van drie bij drie. Achteraf denk ik weleens of dit misschien een manier was om de sterkste en meest assertieve cq agressieve pups over te houden. Dyson is een watje. Echt de allerliefste hond die ik ooit heb gehad. Ik ben ook vreselijk blij met hem en heb ook nooit problemen tot nu toe. En daar zit het hem in, tot nu toe. Hij is 7, dus het zgn omslagpunt zou al geweest moeten zijn. Maar toch, ik neem geen risico. Ik houd hem aan de lijn en ik houd hem bij andere honden vandaan. Op de dagen dat ik zelf niet zo stevig in mijn schoenen sta ( fibro eist soms zijn tol) dan blijven we gewoon dicht bij huis, of moet hij het maar doen met de tuin. Hij vindt het niet zo vreselijk, het is een bankpatatje. Een hekel aan kou en een hekel aan regen en een hekel aan warmte. Voor de rest speelt ie met zijn vriendinnetje Dreamer, onze Wheatenteef, die hem goed onder de duim heeft.
Maar buiten doen we gewoon rustig aan, niet omdat hij honden zomaar aanvalt of ook maar bedreigt, maar omdat ik wel het besef heb dat iets wat ik laatst ergens gelezen heb, ook heel goed voor Dyson kan gelden. Deze honden beginnen geen gevecht, maar maken het beslist wel af. Daarom blijft ie aan de lijn, en neem ik geen risico. Ik vind dit soort honden prachtig, maar zie ook wel dat de asiels vol stromen. En dat kan niet, dan zijn niet alleen de omstanders, maar ook de hond de dupe. En wanneer ik zo'n hond achter de tralies zie, dan kijk ik ook echt wel uit. Je steekt ook geen hand in de kooi van een tijger. En dat zegt denk ik ook genoeg. Niet alleen Staffs, maar dat geldt voor mij net zo goed (zo niet meer) voor de Boerboel, de Kaukaas, de Anatool en al dat soort rassen.
Mooi hoor, maar niet voor een dichtbevolkte omgeving.
En hoe leuk en geweldig ik Dyson ook vind, hier komt geen hond meer van dat rastype. Nu hebben we geluk gehad, want opvoeding doet echt niet alles, maar de volgende keer loop je misschien tegen een opgewonden standje aan. En dat wil je niet, dat wil je echt niet. Want de gevolgen van als zo'n hond los gaat, die kennen we. Dat moet je niet willen. Misschien dat er maar een heel klein, select groepje dit soort honden mag hebben. Dat die daar het agressieve stukje eruit gaan fokken. En daar de tijd voor gaan nemen. Als dat nou eens zou kunnen.... Dan heb je inderdaad een wereldhond.