[pearlsofpassion]

Konijnen zijn eenzaamheid na 3 jaar nog niet gewend. Dat went nooit.

Je kan natuurlijk afwachten hoe hij reageert, maar eens ze beginnen treuren kan het ook heel snel gedaan zijn. Dus dat is een risico.
Bovendien komt dat treuren niet van de ene dag op de andere, als hij het niet meteen na het overlijden heeft en dan bestaat de kans dat jij het niet opmerkt omdat hij geleidelijk aan slechter wordt.

Zo gaat het met de meeste konijnen die alleen gehouden worden. Als ze jong zijn zijn ze nog vrolijk en beetje bij beetje gaat dat eruit. Tot ze stil en apatisch worden en gemiddeld na 3 jaar sterven.

[Hope]

Maar even simpel gedacht, ik ben nu super druk nog met de pups, stel ik kan m eind volgende week laten helpen. Dan nog 14 dgn herstel, dan nog 2 wkn wachten tot de hormonen wat minder zijn... dan is hij inmiddels 1,5 maand alleen. Dan is hij daar ook wel weer aan gewend lijkt me?

Ik begrijp je denkwijze hoor, zo dacht ik eerder ook.
Maar stel, ze sluiten jou op in een huis. Mooi huis, leuke tuin, niets aan de hand. Maar je hebt er totaal geen sociaal contact. Echt helemaal niet.
De vraag is of dat we t. Anderhalve maand ga je dat wel volhouden, twee ook nog we, misschien. Maar dan? Ga je na een jaar nog happy zijn?

Een konijn is een sociaal wezen en zal dat ook altijd blijven. Net zoals een paard een vluchtsier blijft en een hond een roofdier.

[MarijeEnBoomer]

Mijn Nijn is heel happy 13 geworden alleen dus een beetje kort door de bocht dat ze dat nooit kunnen. Ze moest niemand om d'r heen en was echt wel happy!

[Borke]

Maar even simpel gedacht, ik ben nu super druk nog met de pups, stel ik kan m eind volgende week laten helpen. Dan nog 14 dgn herstel, dan nog 2 wkn wachten tot de hormonen wat minder zijn... dan is hij inmiddels 1,5 maand alleen. Dan is hij daar ook wel weer aan gewend lijkt me?

Ik heb geen verstand van konijnen.
Ik ken er echter wel meer die alleen zitten, alleen die zitten dan hun hele leven alleen. Dat is natuurlijk anders dan een konijn wat een maatje had.
Ons konijn vroeger thuis, zat ook alleen, zo ging dat vroeger in de jaren zestig. Iedereen die verstand van konijnen heeft zegt dat alleen zitten slecht is.

Toch vraag ik me af, als een konijn al zo oud is. Waar help je hem dan meer mee, met een operatie en alle stress van dien. Dan 6 weken alleen zitten en dan weer de stress van een nieuw maatje?
Het maakt misschien ook uit hoe alleen het konijn is. Zit het ergens alleen in een ren, krijgt 1x per dag aandacht en dat is het. Of is er veel meer interactie?

[Kaela]

Ik heb geen verstand van konijnen.
Ik ken er echter wel meer die alleen zitten, alleen die zitten dan hun hele leven alleen. Dat is natuurlijk anders dan een konijn wat een maatje had.
Ons konijn vroeger thuis, zat ook alleen, zo ging dat vroeger in de jaren zestig. Iedereen die verstand van konijnen heeft zegt dat alleen zitten slecht is.

Toch vraag ik me af, als een konijn al zo oud is. Waar help je hem dan meer mee, met een operatie en alle stress van dien. Dan 6 weken alleen zitten en dan weer de stress van een nieuw maatje?
Het maakt misschien ook uit hoe alleen het konijn is. Zit het ergens alleen in een ren, krijgt 1x per dag aandacht en dat is het. Of is er veel meer interactie?

Een nieuw maatje hoeft helemaal geen stress te zijn. Als de koppeling goed gaat, is het al snel goed en worden ze vriendjes. Dat eventuele beetje stress is echt geen reden om geen nieuw maatje te nemen.

Al geef je vaak aandacht, een konijn alleen is een konijn alleen. Al die andere uren zijn ze dan eenzaam. Met een maatje doen ze alles samen, 24/7. Daar kun je nooit als mens tegenop.

En ja, er zijn best konijnen die heel lang alleen zitten en dat prima lijken te doen. Of uitzonderingen die geen andere konijnen dulden. Maar dat neemt niet weg dat de sociale factor van konijnen normaal toch echt net zo belangrijk is als eten en drinken. Ik zou dus ook gaan voor de castratie en een voedster erbij.

[Hope]

Ik heb geen verstand van konijnen.
Ik ken er echter wel meer die alleen zitten, alleen die zitten dan hun hele leven alleen. Dat is natuurlijk anders dan een konijn wat een maatje had.
Ons konijn vroeger thuis, zat ook alleen, zo ging dat vroeger in de jaren zestig. Iedereen die verstand van konijnen heeft zegt dat alleen zitten slecht is.

Toch vraag ik me af, als een konijn al zo oud is. Waar help je hem dan meer mee, met een operatie en alle stress van dien. Dan 6 weken alleen zitten en dan weer de stress van een nieuw maatje?
Het maakt misschien ook uit hoe alleen het konijn is. Zit het ergens alleen in een ren, krijgt 1x per dag aandacht en dat is het. Of is er veel meer interactie?

Maar omdat konijnen overleven in hun eentje omdat ze geen keus hebben, wil toch niet zeggen dat het goed of prettig voor ze is? Dit konijn is nu acht. Stel hij heeft nog vier jaar, moet hij dan maar eenzaam wegteren?

Koppelen kan echt heel simpel hoor, als je maar bij een opvang komt waar ze een beetje kijk hebben op karakters. Ik heb het vandaag met Joep ook weer gezien. Naar de opvang gegaan, konijn erbij, half uur later zaten ze samen hooi te eten. Ze hebben zelfs niet op elkaar gereden.

[Borke]

Het lijkt mij zo'n naar idee om eerst te castreren (toch snijden in gezond vlees van een bejaard konijn), dan 6 weken wachten en dan koppelen. Zelfs als dat koppelen prima gaat, hoe lang leeft een konijn van 8 jaar nog...?

Idealer was het geweest als hij al gecastreerd was, maar dat is nu eenmaal niet het geval.

Ik zou het denk ik even een weekje aankijken. Dan zie je snel genoeg hoe hij reageert op het alleen zijn.

[pearlsofpassion]

Dat zie je dus niet bij een konijn.
Na een tijdje aanzien heb je ofwel al een doodongelukkig konijn waarbij een castratie misschien wel al erg riskant is maar nietsdoen waarschijnlijk ook tot een snelle dood leidt. Ofwel een konijn dat er nog prima uitziet maar alsnog plots erg ongelukkig kan worden of plots kan doodvallen. Dan weet je dus nog niets.

Ik weet ook heel wat konijntjes alleen leven en ouder dan een jaar weet ik geen 1 dat echt gelukkig is. De meesten huppelen nog steeds en eten goed ed maar toch is het verschil met een koppeltje gewoon hemelsgroot.
Ik wil heus wel geloven dat het kan en voorkomt. Net als dat het hier om twee intacte rammen ging die vriendjes waren, maar ik denk dat dat pas de grote uitzonderingen zijn.
Ik zou daar nooit mijn geld op zetten.
En zelfs als je zo'n konijn zou hebben, is het de vraag of je dat moet willen.

Het enige wat voor mij nog een optie zou zijn is een konijn dat een kattenvriendje heeft. In het algemeen komen konijnen en katten goed overeen en soms kan er een vriendschap ontstaan die heel dichtbij een konijnenmaatje komt.
Maar dan moeten ze nog steeds alleen eten en dat is voor een konijn erg. Eten is het sociale gebeuren bij uitstek...

[Hilde__]

Ik vind 8 jaar echt niet bejaard hoor. Jasper is nu 9 en gedraagt zich als een jongen van 3 .

Na castratie kun je na 2 weken al koppelen, geen idee waar die 6 weken hier vandaan komt. Een ram is na 1-2 dagen al helemaal hersteld, Olav zelfs al dezelfde middag. Ligt er helemaal aan waar je ze laat helpen en hoe ze het daar doen. Als hij gezond is zou ik het zeker doen.

[Radja]

Ik vind 8 jaar echt niet bejaard hoor. Jasper is nu 9 en gedraagt zich als een jongen van 3 .

Na castratie kun je na 2 weken al koppelen, geen idee waar die 6 weken hier vandaan komt. Een ram is na 1-2 dagen al helemaal hersteld, Olav zelfs al dezelfde middag. Ligt er helemaal aan waar je ze laat helpen en hoe ze het daar doen. Als hij gezond is zou ik het zeker doen.

Ik denk dat het niet kunnen koppelen de gecastreerde rammelaar nog een tijdje(6weken meen ik) vruchtbaar is!

[Hilde__]

Ik denk dat het niet kunnen koppelen de gecastreerde rammelaar nog een tijdje(6weken meen ik) vruchtbaar is!

Opvangen houden 2 weken aan

[Hope]

Opvangen houden 2 weken aan

Precies. Al moeten ze heel soms, als het echt om een geile beer gaat, nog wel de eerste zes weken soms een paar uur apart. Dat merk je vanzelf, als ze continu blijven rijden dan is het nog te vroeg maar normaal kunnen ze na twee weken gewoon gekoppeld. Zeker bij een wat oudere nijn zie ik daar geen enkel probleem toe.

[Hilde__]

Precies. Al moeten ze heel soms, als het echt om een geile beer gaat, nog wel de eerste zes weken soms een paar uur apart. Dat merk je vanzelf, als ze continu blijven rijden dan is het nog te vroeg maar normaal kunnen ze na twee weken gewoon gekoppeld. Zeker bij een wat oudere nijn zie ik daar geen enkel probleem toe.

Ik heb zelf toevallig een ram gehad die echt die volle 6 weken nodig had, maar het komt echt heel weinig voor. Overigens zou ik niet koppelen als de ram door hormonen zo zit te wippen. Uit elkaar en dan weer bij elkaar is niet goed tijdens een koppelen, dan kun je beter die volle 6 weken wachten en daarna beginnen.

[pearlsofpassion]

Als koppel zou ik het misschien nog durven proberen. Echt de hele tijd wippen die nu ook weer niet.

Toen Gijs hier kwam wonen had die ook nog hormonen bij de eerste koppelpoging. Als gevolg ging die gelijk wat dekken dat ie tegen kwam. Ook mijn andere ram...
Dat was echt niet handig.

Heeft toch een maand of drie geduurd van naast elkaar leven met tralies ertussen eer Raf dat kon vergeten...

[Hope]

Als koppel zou ik het misschien nog durven proberen. Echt de hele tijd wippen die nu ook weer niet.

Toen Gijs hier kwam wonen had die ook nog hormonen bij de eerste koppelpoging. Als gevolg ging die gelijk wat dekken dat ie tegen kwam. Ook mijn andere ram...
Dat was echt niet handig.

Heeft toch een maand of drie geduurd van naast elkaar leven met tralies ertussen eer Raf dat kon vergeten...

Zo is mijn Joep "gecastreerd". Doordat hij met zes rammen in een hok zat en één ervan zijn edele delen bijna heeft afgebeten. Hij rijdt echt nóóit. Arm dier...
Hij is in de opvang destijds nog verder gecastreerd en heeft er geen last van, alleen een flink litteken.