Morgenvroeg heb ik een gesprek samen met pap en de transfer medewerkster. Hij komt niet meer naar huis, dat is definitief. Wij mogen daar onze wensen en verlangens op tafel leggen, natuurlijk blijft het afwachten wat mogelijk is en of er niet tijdelijk een tussenoplossing moet komen. Dat vinden we beiden totaal niet erg, als hij uiteindelijk maar op zijn plek komt. Waar dat is.., dat maakt mij ook nog niet eens zo heel veel uit. Mijn geliefde papa verdient een gouden plek totdat hij deze wereld verlaat. Als ik kijk wat hij zijn leven lang voor anderen gedaan heeft wordt het meer dan tijd dat er wat voor hem gedaan wordt.
@Lizzy: ik krijg een operatie aan mijn middenrif. Ik heb een sliding hernia die ze in Hengelo op de CT scan, voor het gemak, maar even over het hoofd hebben gezien. Daar loopt ik sinds half januari mee (ontstaan in mijn optiek tijdens buikspieroefeningen) en ik heb dus constant het gevoel dat iemand mijn keel dichtknijpt, een brok tussen mijn borsten en een hele pijnlijke plek onder mijn linkerborst (waar dus precies de maag knel zit in het middenrif). In Amersfoort zit de refluxpoli die gespecialiseerd is in deze problematiek en daar ben ik 24 augustus geweest. Waarschijnlijk heb ik de professor voor me weten te winnen , want ondanks een normale wachttijd van 3 maanden werden we twee weken geleden gebeld dat er op 26 september iemand uitgevallen was en of ik dan wilde. Nou graag!!!!
Het is geen hele ingrijpende operatie, maar het natraject is dat wel. Ik mag 3 maanden niet meer dan 10 kilo tillen en aangezien onze Joeperdepoeper 15 kilo weegt geeft dat problemen. Eddie heeft daarom de eerste twee weken helemaal vrij en dan vervolgens gaat hij 4 weken deels werken. Een nichtje zit tijdelijk in between jobs en komt me ook assisteren met tillen en wandelen, dus dat gaat helemaal goed komen. Het is heel erg fijn om zoveel hulp te krijgen.