Tja met mijn eerste hond was ik ook altijd heel makkelijk, zij was ook heel makkelijk. Manu was een heel stuk moeilijker en pittiger van hem heb ik geleerd veel allerter te zijn en ik zal dan ook met Mexi of Rana nu nog steeds niet bv een smalle brug oversteken als er al iemand met een hond loopt, dan wacht ik even.
Waar ik me altijd over verbaas zijn de eigenaren van kleine hondjes… Vanmorgen met Rana nog in het bos kwam ik toen we bijna terug bij de parkeerplaats waren een stel tegen met 2 dwerg teckels (van die kleintjes). Bij kleine honden houd ik Rana altijd bij me ze is niet heel groot maar best wel massief en ik wil niet dat er wat gebeurt dat ze er bv op staat ofzo want ze is ook nogal lomp en met die rare lange lijven… We lopen voorbij en een van de teckels komt soort van buurten maar niet heel dichtbij en we zijn er een stukje voorbij komt het mormel blaffend en grommend achter ons aan. Word niet terug geroepen, gaat na een brul van mij gelukkig weg ( hij wilde iets met het balletje van Rana en daar houd ze niet zo van en ik ook niet trouwens) en dan word er flauw iets van zijn naam en waarom doe je dat toch altijd geroepen… Als je het weet houd hem dan bij je
Heb het in hetzelfde bos ook wel eens met 2 chiwawas gehad. 2 vriendinnen druk van de klets klets, een witte herder aan de riem en de chiwawas los. Beiden komen grommend en blaffend op Rana af en ze probeerden haar soort van op te jagen. Rana zag ik steeds ongemakkelijker worden en doorlopen kon niet echt omdat 1 van de chiwawas haar steeds probeerde te blokkeren. Vrouwen staan kletsend toe te kijken alsof het leuk was… heb een brul gegeven of ze ze terug wilde roepen omdat Rana het een keer zat is en als ze hap doet haar hondjes er misschien niet zo goed van af komen. Een corrigerende knauw van haar kan bij zo'n 2 kg wegend mormel serieus schade toebrengen en ik wil gewoon niet dat dat gebeurt. Niet voor mij, niet voor Rana en ook niet voor de eigenaar die toch ook van zijn hondje zal houden…