Nou, ik kom maar weer even klagen.
Vorige week donderdag ter controle een CT-scan met contrast laten maken. Vrijdagavond ziek geworden. Gedurende de nacht wakker geworden met een enorme hoofd- en nekpijn en misselijkheid.
Zaterdag aan het braken geslagen en in de avond werd ik koortsig. Omdat ik mijn kin niet naar mijn borst kon krijgen en het met een verminderde nierfunctie ook niet goed is als je nog geen slokje water binnen kunt houden, heeft de meneer hier mij meegesleurd naar de HAP. De koorts was niet bijzonder hoog, maar ik had gewoon moeite met normaal praten.
De arts op de HAP vond de situatie niet verontrustend. Ik kon dan wel niet met mijn kin naar mijn borst, maar ik kon wel een beetje van links naar rechts buigen en hij vond mijn koorts ook niet bijzonder hoog.
Dus werd het het klassieke advies van 'Neem maar paracetamol en probeer kleine slokjes te drinken ' De meneer was het er absoluut niet mee eens, maar hij kon lullen als Brugman, ik werd gewoon naar huis gestuurd. Na een paar dagen zonder eten en met nauwelijks drinken knapte ik wel wat op. Dus gisteren naar de afspraak met de oncoloog gegaan voor de uitslag van de scan.
Nu was de scan op zich goed, maar ik had ook bloed laten prikken en het bleek dat mijn HB was gezakt naar 4.7 en dat mijn nierfunctie was verslechterd. En verder speelt natuurlijk ook nog het probleem met mijn pijnklachten waarvan niemand lijkt te weten waardoor ze veroorzaakt worden.
Ze voelde ook dat mijn linkerbeen veel kouder was dan mijn rechterbeen.
Ze was ook niet te spreken over het feit dat ik naar huis was gestuurd door de HAP en voor ik het wist lag ik in een ziekenhuisbed met een infuus voor het toedienen van vocht en een zakje bloed.
Verder heeft ze de neuroloog, pijnpoli en vaatchirurg opgetrommeld om samen te overleggen wat we kunnen doen om te achterhalen waar mijn pijnklachten vandaan komen.
Daarstraks heb ik de vaatchirurg aan mijn bed gehad en die heeft niets afwijkends kunnen vinden aan de doorbloeding van mijn been. Hij legt het weer terug bij de neuroloog.
Intussen heb ik weer lichte koorts en ben ik vanmorgen wakker geworden met een enorme rugpijn waardoor ik me nauwelijks kan bewegen. Ik vermoed gewoon door het wat hardere bed dan thuis en het feit dat ik me ook niet kon omdraaien vanwege het infuuslijntje.
Nou, ik hoop dat ze er nu eindelijk eens achter gaan komen wat het dan wel is er dat ik snel weer naar huis mag. Lekker naar mijn eigen bed met traagschuimtopper.
