Lizzy schreef:(...) Een hond die altijd normaal draaft en dan ineens gaat telgangen (op oudere leeftijd) : dat kan duiden op iets. (...)
Mijn eerste teefje liep van pup af aan graag en tot in flink tempo in telgang, dat bleek een eigenschap vanuit haar moeders lijn. Ze had geen rug- of (andere) gewrichtsklachten (alles gescreend & vrij), haar bouw was ook niet afwijkend voor een Flatcoated. Ze behoorde tot het type met een iets langere rug.
Haar dochter (een meer compact gebouwde hond: wat minder lange rug) sta(m)pt graag in kruisgang/draf, loopt zo goed als nooit in telgang.
Mijn jongste hond (geen familie van de anderen) kon in opvallend laag tempo al in draf/kruisgang lopen. Je krijgt er oog voor als je een hardnekkige telganger hebt gehad, die heupwiegend door het leven ging (het liedje "
Something in the way she moves", van James Taylor, op m'n homepage is een knipoog naar haar gangwerk
). Na de orthomanuele 'behandeling' van een tot dán toe volkomen klachtenvrije rug, kon ze alleen nog in telgang. Versnelde niet makkelijk mer en schoot sindsdien bij versnellen vanuit telgang in galop.. Dát is foute boel.
Niks mis mee om n.a.v. - voor het ras afwijkend - gangwerk er eens een goede dierenarts naar te laten kijken, maar de stelling dat telgang per definitie duidt op rugklachten is echt véél te kort door de bocht.