Wat een verhaal.... Ik kan me ook vinden in je idee dat het waarschijnlijk pijn is. misschien is het te behandelen?
Ik ga voor je duimen!
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Hope schreef: Nou, pffff. Ik ben een beetje bijgekomen.Ik heb genoeg jaren in de paarden gezeten om te weten dat dit heel moeilijk is. Wat een zorgen!
Gadrienette. Toen ze klein was, heeft ze op de wei een ongeluk gehad. Waarschijnlijk over de kop gegaan, of achterover gevallen. In elk geval brak ze daarbij haar achterknie.
Inslapen, zei iedereen. Maar ik was eigenwijs. Ik liet haar opereren.
Het was een drama. Uiteindelijk is ze twee keer geopereerd en was vooral het revalideren een ramp. In de kliniek ging ze twee keer in shock, at en dronk ze daardoor tijden niet zelfstandig en was ze meer dood dan levend toen ze mee naar huis mocht.
Daar gingen we van het ene drama naar het andere. Een ontstoken wond, wormen, huidziektes... Weerstand gewoon 3x niks en ze was zo getraumatiseerd (door het wakker worden uit de narcose) dat ze amper at.
Ze is nu vier. Ik ben nu 3 jaar bezig met haar gezondheid, en eindelijk leek ze dan sterk genoeg om ingereden te worden. Fysiek was ze al langer goed, maar mentaal was het een hoopje droevenis.
En nu zijn we 10 weken aan het trainen en gaat alles mis. Ze loopt niet lekker. Niet kreupel, maar ze loopt scheef. En ze staat veel liever stil dan dat ze loopt. Ze loopt "met de handrem erop".
En dus werkten we heel kort met haar. Telkens maar een kwartiertje, en dat zo'n vier keer per week.
Onder het zadel ging het de eerste vijf weken top. Super braaf, geen pas verkeerd gezet. Maar wel scheef. Ach, dat doen wel meer jonge paarden. Maar toen ineens, van de ene op de andere dag, liep ze niet meer. Gewoon geen meter. Zodra je rechtsom ging stond ze alleen nog stil. En als je haar vroeg te gaan lopen begon ze te bokken.
Oké, niet meer rijden dus. Eerst weer even longeren een paar dagen. Maar na drie dagen deed ze daar hetzelfde. Linksom loopt ze als een zonnetje, rechtsom geen meter. Letterlijk geen meter.
Dus ging ik vandaag met haar naar de kliniek. Foto's van de knie lieten zien dat die volledig hersteld is. Foto's van de rug lieten echter zien dat er, waarschijnlijk tijdens het ongeluk, ook een ruggenwervel beschadigd is geraakt.
Ze krijgt nu 10 dagen pijnstillers. Wordt het daardoor een blijer paard, dan heeft ze dus veel pijn. Dan komt het gedrag van haar rug af. En dan moet ook duidelijk zijn of ze op de wei gewoon zo rustig is vanwege karakter of vanwege pijn. Als dat laatste het geval is en ze heeft ook pijn als ze gewoon grasmaaier speelt, tja, dan is dat geen leven natuurlijk.
Het gunstigste zou zijn dat ze gewoon stout is. Maar laat ik daar nu niet in geloven. Waarom zou een paard linksom wel luisteren en rechtsom niet?
Hoe dan ook zullen we de komende twee weken gaan zien wat er gebeurd. Ik heb er een heel naar gevoel bij
Heel veel sterkte gewenst. 
. Ik hoop dat er nog een acceptabel leventje voor haar in het verschiet ligt, na en met alle goede zorgen die jullie bereid zijn aan haar te geven.Lizzy schreef: Nee, dit is geen stoute actie volgens mij. Dit lijkt mij ook pijn. Zou acupunctuur niet wat zijn? Of osteopathie? Ik heb er geen verstand van, maar dit lijkt me geen paard waar je ooit op kunt gaan rijdenDat denk ik ook. Er is echt een stuk van die twee wervels af.
. Ik hoop dat er nog een acceptabel leventje voor haar in het verschiet ligt, na en met alle goede zorgen die jullie bereid zijn aan haar te geven. Hope schreef: Nee toch? Ik snap niet zo goed dat er mensen zijn die zeggen dat ik haar gewoon eens een pak slaag moet geven. Gaat niet gebeuren. Gisteren bij de da ook. Heb je al eens geprobeerd om er gewoon doorheen te rijden? Te kijken of het geen streken zijn? Ik snap dat niet. Dat is de omgekeerde wereld toch? Waarom niet gewoon eerst pijn uitsluiten voor je gaat dwingen? Als je uberhaupt al wil dwingen, als ik zo moet gaan rijden stop ik er mee.Oh dat meen je niet
Kaela schreef: Oh dat meen je nietJuist. Dit paard is echt niet dominant. Gewoon echt niet.
Oh wat triest. Waar komt dat hele denkbeeld van mensen toch vandaan dat dieren maar slaafs gehoorzaam moeten zijn en dat elke uiting gelijk een teken van ongehoorzaamheid of dominantie is?
Zelfs als ze op beide handen zou staken zou ik nog geen pak slaag overwegen, maar dan snap ik nog een soort van dat mensen dat denken. Paardje is altijd stout. Maar als een paard op de ene hand prima loopt en op de andere nog geen stap, dan is het toch logisch dat dat niets met gehoorzaamheid te maken heeft? Of als een paard aan de hand super lief en braaf is, tot je erop gaat zitten ofzo.
Blij dat jullie beter weten Marloes!
