[Angelique]

Ik vind het onrecht en het lijden van alle dieren in de wereld triest 
Ik kan me indenken dat het je extra raakt als je je betrokken voelt bij een situatie.

Ik word alleen een beetje moe van het geneuzel over buitenlandse honden.
Het zijn gewoon honden.
Daarbij denk ik dat je door die honden telkens hierheen te halen, je daar ook het probleem in stand houden.
Daarbij komen er honden hiernaartoe die daar in mijn ogen niet geschikt voor zijn.

Kijk naar het verhaal van Marloes met Duuk en kijk naar mijn eigen lieve Sofi.
Daar hebben we ook aardig wat mee te stellen gehad.
Inmiddels is ze al bijna 10 en redelijk gezeggelijk, na 7.5 jaar trainen.
In ons geval was het geen bewuste keuze om een hond uit het buitenland te halen, we wilden gewoon een herplaatser.
Ik zou haar niet meer willen missen, maar als ik de klok terug kon draaien...

Dan had je het niet gedaan toch? dus zo gewoon gewoon vind je ze nou ook weer niet.

[Borke]

Dan had je het niet gedaan toch? dus zo gewoon gewoon vind je ze nou ook weer niet.

Ah ja als je het zo leest, dan klopt dat.

Ik refereerde echter aan de discussie over honden die in het buitenland in een asiel zitten of in Nederland.
Mensen reageren vaak overmatig positief of negatief als je een hond uit het buitenland hebt.
Het blijven gewoon honden, dieren, die in een nare situatie zitten.

[Sher]

Ah ja als je het zo leest, dan klopt dat.

Ik refereerde echter aan de discussie over honden die in het buitenland in een asiel zitten of in Nederland.
Mensen reageren vaak overmatig positief of negatief als je een hond uit het buitenland hebt.
Het blijven gewoon honden, dieren, die in een nare situatie zitten.

Dat klopt helemaal.

[Anne in Zweden]

Natuurlijk is een asiel geen ideale plek voor een hond, zeker niet als de kans dat hij er ooit uitkomt klein of nihil is, maar voor veel honden in landen als Spanje en Portugal is het een hele verbetering ten opzichte van hun leven voordat ze in het asiel belandden. Alleen al het feit dat ze er op regelmatige tijdstippen (of überhaupt!) te eten krijgen, en een woordje van aandacht of een aai, is voor zulke honden een openbaring. Dus waarschijnlijk voelen zij zich minder rot in het asiel dan wij ons kunnen voorstellen, omdat wij Nederlanders eerder geneigd zijn "asiel" af te zetten tegen "gouden mandje in een liefhebbend gezin of bij schattig omaatje". Dan is het asiel een achteruitgang, maar voor honden in Spanje en Portugal ligt dat waarschijnlijk anders.
In NLse asiels zitten honden ook grotendeels in hokken, met een paar keer per dag uitloop, maar in landen als Spanje en Portugal is veel meer ruimte beschikbaar (en het weer is er beter), en dus zie je vaak dat ze daar op grotere terreinen de hele dag vrij kunnen rondlopen. Een beetje zoals op de foto's van Göcek van Petrap. Alles bij elkaar hebben die honden het vaak helemaal niet zo beroerd als wij op grond van het woordje "asiel" veronderstellen, en dan is het natuurlijk des te schrijnender dat ze in groten getale moeten worden afgemaakt om geen andere reden dan dat het asiel waar ze verblijven moet inkrimpen.

In principe ben ik het wel met Hope eens dat voor sommige dieren een spuitje een opluchting kan zijn, maar anderzijds denk ik ook dat asielhonden in Zuid-Europa het misschien minder slecht hebben dan wij vrezen, en dan is afmaken eigenlijk gewoon zonde. Maar ja, als het asiel geen andere uitweg heeft...

[Sher]

Natuurlijk is een asiel geen ideale plek voor een hond, zeker niet als de kans dat hij er ooit uitkomt klein of nihil is, maar voor veel honden in landen als Spanje en Portugal is het een hele verbetering ten opzichte van hun leven voordat ze in het asiel belandden. Alleen al het feit dat ze er op regelmatige tijdstippen (of überhaupt!) te eten krijgen, en een woordje van aandacht of een aai, is voor zulke honden een openbaring. Dus waarschijnlijk voelen zij zich minder rot in het asiel dan wij ons kunnen voorstellen, omdat wij Nederlanders eerder geneigd zijn "asiel" af te zetten tegen "gouden mandje in een liefhebbend gezin of bij schattig omaatje". Dan is het asiel een achteruitgang, maar voor honden in Spanje en Portugal ligt dat waarschijnlijk anders.
In NLse asiels zitten honden ook grotendeels in hokken, met een paar keer per dag uitloop, maar in landen als Spanje en Portugal is veel meer ruimte beschikbaar (en het weer is er beter), en dus zie je vaak dat ze daar op grotere terreinen de hele dag vrij kunnen rondlopen. Een beetje zoals op de foto's van Göcek van Petrap. Alles bij elkaar hebben die honden het vaak helemaal niet zo beroerd als wij op grond van het woordje "asiel" veronderstellen, en dan is het natuurlijk des te schrijnender dat ze in groten getale moeten worden afgemaakt om geen andere reden dan dat het asiel waar ze verblijven moet inkrimpen.

In principe ben ik het wel met Hope eens dat voor sommige dieren een spuitje een opluchting kan zijn, maar anderzijds denk ik ook dat asielhonden in Zuid-Europa het misschien minder slecht hebben dan wij vrezen, en dan is afmaken eigenlijk gewoon zonde. Maar ja, als het asiel geen andere uitweg heeft...

Dat idee had ik nou ook.
Verder denk ik dat er ook in Nederland honden genoeg zijn (met baasje) die het slechter hebben. Zo is hier een hond die zo doodsbang is voor zijn eigen baas, dat hij laatst niet terug durfde te komen toen hij ontsnapt was. We hebben hem weer gevangen, maar heel veel mensen wilden de hond eigenlijk niet teruggeven aan de baas, omdat ze hadden gezien hoe hij hem sloeg of schopte. De dierenbescherming en politie hebben nog met hem gepraat om te proberen hem afstand te laten doen, maar de hond moest gewoon terug naar "zijn gouden mandje". Ik denk dat er in het asiel in Spanje heel wat honden zitten die het daar beter hebben.

[pearlsofpassion]

Inderdaad, zoals Zurca aangeeft heb ik iets met het asiel van Noortje. Dat kan ook moeilijk anders. Ik heb namelijk nog steeds een warm contact met één van de vrijwilligers daar, die nog steeds erg blij is met foto's en filmpjes van "haar" Noortje.
Ik krijg dan weer update's over het asiel en leuke filmpjes als er bijvoorbeeld zwembadjes zijn gekocht voor de honden. Ik zie dus die hondjes aan de ene kant blij met elkaar spelen en in het water poedelen, terwijl ik ook weet dat een groot deel daarvan er over een paar maanden niet meer zal zijn.
Noem mij maar een zeikerd, maar dat doet mij dan inderdaad wel wat. 

Nee, tuurlijk heb je daar zelf wat mee.
Dat is helemaal normaal en menselijk.
Maar je kan toch ook snappen dat het voor ons niet zo is? En dat die honden tov alle andere honden eigenlijk niet specialer en belangrijker zijn, maar dat dat enkel voor jou zo voelt.
Daar gaat het over.

[pearlsofpassion]

Wat mij wel opvalt is dat mensen met een hond uit het buitenland zich erg snel aangevallen lijken te voelen.
Al schrijven we nog zo vaak dat het niet uitmaakt of de hond die ze in huis hebben gehaald evenveel waard is dan een hond uit een NL asiel of een pup van een fokker, er wordt steeds alleen maar negatief ingegaan op onze reacties.

Wees gewoon blij met je hond, en realistisch over het feit dat het probleem daar zo groot is dat er honden zullen moeten worden ingeslapen.
Natuurlijk doet dat wat met je als je daar mensen kent. Maar daar wordt het probleem helaas niet anders van.

Hier ben ik het volmondig mee eens.
En probeer dat nu gewoon te lezen zoals het er staat en niet met een negatieve bijtoon die er niet bij bedoelt is.  Want je kan hier nog zo vaak proberen het juist uit te leggen, het wordt veel te vaak weer negatief gedraaid.  Das echt jammer, want dat bedoelen we helemaal niet.
Als iemand zegt dat die honden niet meer waard zijn dan een hond in NL, wil dat ook wel niet zeggen dat ze dan minder waard zijn. Nee, gewoon hetzelfde.  Ze hebben alleen ongeluk dat ze in een asiel zitten dat toevallig moet afslanken.  Dat is vreselijk, maar als je zou vinden dat deze dan voorrang moeten krijgen op andere honden in asielen, of anderen plaats moeten ruimen, ben ik het daar niet mee eens.  Al begrijp ik wel dat dat voor jou zo lijkt omdat je je persoonlijk betrokken voelt.

Heel veel sterkte daarmee hoor, het is jammer dat je door dit soort discussie's niet helemaal de kans krijgt om je verdriet te ventileren.  Ik begrijp dat je daar nood aan hebt.  Dus als je kan begrijpen dat voor ons alle honden gelijk zijn, en wij begrijpen dat voor jou deze honden speciaal zijn, dan kunnen wij echt wel begrijpen dat je het daar lastig mee hebt. Dus sterkte daarmee, maar probeer het misschien een plaats te geven door jezelf voor te proberen houden dat er geen andere optie's zijn als je de gehele hondenpopulatie in asiels (in heel europa van mijn part) in overweging neemt...

[pearlsofpassion]

Dat idee had ik nou ook.
Verder denk ik dat er ook in Nederland honden genoeg zijn (met baasje) die het slechter hebben. Zo is hier een hond die zo doodsbang is voor zijn eigen baas, dat hij laatst niet terug durfde te komen toen hij ontsnapt was. We hebben hem weer gevangen, maar heel veel mensen wilden de hond eigenlijk niet teruggeven aan de baas, omdat ze hadden gezien hoe hij hem sloeg of schopte. De dierenbescherming en politie hebben nog met hem gepraat om te proberen hem afstand te laten doen, maar de hond moest gewoon terug naar "zijn gouden mandje". Ik denk dat er in het asiel in Spanje heel wat honden zitten die het daar beter hebben.

Das ook wel heel erg natuurlijk, dat er zo'n mensen vasthouden aan hun hond.
Zou van mij ook wat aan gedaan mogen worden.
Toen mijn ouders een hond hadden, heeft die de laatste tijd van zijn leven ook veeeel te weinig aandacht gekregen.  Vreselijk vond ik dat.
Ik probeerde er nog wel een beetje mee bezig te zijn, maar als mij ma hem niet in huis wilde hebben overdag, dan houdt het snel op. En met haar viel er niet over te praten, was mn pa zijn hond... 
Als mijn pa het nu nog in zijn hoofd haalt een hond in huis te halen voordat hij met pensioen is, ga ik hem daar persoonlijk weghalen, hoe moeilijk dat ook is bij je eigen ouders.  Gelukkig ziet hij dat zelf ook wel in.
Maar ik ben er ook voorstander van dat de maatschappij (overheid, politie, dierenbescherming) ook werkelijk iets zou doen aan zo'n gevallen.  Ik begrijp ook wel dat dat moeilijk is, want hoe trek je een lijn van wat kan en wat mishandeling of verwaarlozing is, maar het zou toch beter kunnen dan nu.