Ik had Floris toen ik Indra haalde, ik had Indra en Merel toen ik Maartje haalde en ik had Merel en Maartje toen ik Daantje haalde. Alle keren heb ik pup en grote hond(en) buiten voor ons huis laten kennis maken. Buiten omdat dit wellicht net iets relaxter is en niet in een losloopgebeid omdat puppy daar m.i. nog niet aan toe is. Pup komt immers op babyleeftijd, heeft dan net moeder en nestgenootjes verlaten, een vaak flinke autorit gemaakt, met iemand waar puppy nog helemaal niet bij 'thuis' is. Kortom, één en al avontuur, álles is nieuw en zonder de veiligheid van de eigen gezinsleden
Om pup dan aansluitend mee te nemen naar een gebiedje, daar wat te wandelen, ter kennismaking met mijn volwassen hond(en) dat vind ik te veel van het goede. Nou heb ik wel de luxe dat ik dat ook kán vinden, want mijn volwassen honden accepteren zo'n babyhondje moeiteloos in huis.
Floris was altijd al verzot op andere honden en uitzonderlijk geduldig met puppy's, we hadden ook regelmatig honden van vakantiegangers te logeren. Indra kreeg zelf een nestje waaruit we Merel aan hielden en later kocht ik Maartje er bij. indra was van beiden de makkelijkste t.a.v. andere honden, die heb ik daarom het eerste laten kennis maken (op straat, voor de deur). Dat verliep als verwacht heel kalm en vriendelijk. Van Merel had ik geen benul hoe & wat, zij is een temperamentvolle dame die graag de boel bepaald en toen Maartje kwam was ze net een jaar oud. Merel bepaalde ook dit keer, namelijk dat Maartje háár protegeetje was en haar níets zou overkomen. Maartje liep onder de bezielende begeleiding van Merel naar binnen en vanaf dat 1e moment tot op de dag van vandaag zijn dat 8 pootjes op 1 buik. Maartje heft en levenslange puplicentie, ze wordt nóóit begrensd door onze Merel.
Bij deze 2 dames - Merel en Maartje - kwam vorige zomer onze Daantje. Maartje is altijd stapel geweest op alle honden, had nog nóóit een brommetje gegeven, zelfs opdringerige hitsige reuen vindt ze niet irritatnt. Maartje verstaat de kunst om overal een spelletje van te maken
Merel deed als met puppy Maartje, ze ontfermde zich onmiddellijk bij de eerste aanblik op Daantje over onze nieuwe pup, schoot volledig in de moederrol en wederom heeft een puppy hier de meest fantastische adoptiemama getroffen in onze Merel
Maartje had nog nooit een andere hond begrensd en ambieerde tegelijkertijd niet de funktie van voetveeg. Ze was dus genoodzaakt te gaan leren om op overtuigende wijze pup een halt toe te roepen. Aanvankelijk nam puppy haar totáál niet serieus, het zag er ook bijzonder stuntelig uit... Ik heb Maartje de ruimte gegeven hier haar weg in te vinden en inmiddels zijn die twee súper vriendinnen die elkaar volledig gevonden hebben in hun gezamenlijke hobby's: racen en alles wat 'kinderachtig' is
Gouden regel hier bij alle pups is, dat ik de volwassen hond bescherm als pup het te dol maakt. Als pup 'flipt' (moe wordt en daardoor te ruig) gaat pup in de bench. Als een volwasen hond pup corrigeert, aan geeft dat pup over de grens ging, krijgt de volwassen hond hier géén standje voor. Ik probeer alle partijen te beschermen tegen onnodige aanvaringen, middels het zo nodig afleiden van pup, het uitbundig prijzen van de volwassen hond als deze zich weer eens rete verstandig gedragen heeft t.a.v. een puppenstreek (och dat vinden ze zo fijn, als ik ze dan vol trots prijs en knuffel) en het 'naar bed' brengen van de dreumes als deze 'vervelend' wordt n.a.v. vermoeidheid. Als het eens niet gelukt is dit tijdig te begeleiden of als pup nadrukkelijk de grens aan het opzoeken is zonder stomweg aan een slaapje toe te zijn, dan vertrouw ik het mijn volwassen honden toe dit op eerlijke en goed gedoseerde wijze duidelijk te maken. De (enkele) keren dat een puppy hier van een volwassen hond te horen kreeg dat de maat vol was, was zéér terecht en liet niets aan duidelijkheid te wensen over, maar er is hier nog nooit een puppy zelfs maar een ieniemini beetje beschadigd t.g.v. correctie.
Hier worden speeltjes en kluifjes met veel plezier met elkaar gedeeld, ook een puppy mag daar meteen aan mee doen. Ik weet niet 1,2,3 hoe er mee om te gaan mocht dit moeilijker verlopen. Een pup moet immers ook spullen hebben die het in de bek mag nemen, je kunt tenslote niet alleen maar verbieden aan de tafel te knagen, zonder ook iets aan te bieden waarop wél gebeten mag worden. Iedem voor het rond dragen van spullen, als pup daaraan behoefte heeft. Ik geloof dat je in zo'n geval de regel zou kunnen hanteren dat ieder mag houden wat 'ie heeft, oftewel de ander niks mag af pakken. Maar lijkt me wel lastig, want uitgande van m'n eigen pups gaan ze de volwassen hond uitdagen met een bek vol buit. Enfin, hopelijk deelt jouw Golden haar spullen dus gewoon graag met haar nieuwe huisgenootje
