[*Dorothea*]

waar moeten we over na denken dan ? of we misschien niet beter over kunnen gaan op goedkope meuk en een blokkie om per dag 

haha nee.....de wet van Murphy
waarom valt de postcodekanjer altijd in een villawijk?

[Angelique]

haha nee.....de wet van Murphy
waarom valt de postcodekanjer altijd in een villawijk?

En dat is dus ook niet zo.

[koekje]

En dat is dus ook niet zo.

Maar hij valt ook nooit op het industrieterrein.

[*Dorothea*]

Maar hij valt ook nooit op het industrieterrein.

[*Dorothea*]

En dat is dus ook niet zo.

Misschien is het gewoon zo dat dat je meer bijblijft en dat het daarom lijkt alsof het zo is?

[Angelique]

Ja dat idee heb ik ook al langer. En als een professor uit Californie daar dan een lezing mee afsluit, dan is dat wel weer iets om over na te denken.

Maar een persoon leuk vinden en zijn hond is natuurlijk ook heel relatief.  Als je dan zegt dat de mensen die het meest begaan (lijken te) zijn én er de centen voor hebben om bij die professor op de stoep te staan is het een ander verhaal.

[Kaela]

Er niets van horen en er niet zijn, zijn 2 verschillende dingen. Hier verderop in de straat een hondje dat al 3 jaar lang open ligt van de jeuk en de zweren. Maar daar is niets mis mee hoor, met een beetje talk gaat het wel weer  . Die mensen geven er geen geld aan uit, maar het probleem is enorm en het hondje is zo verschrikkelijk zielig. Ze zien het gewoon niet.

[Angelique]

Misschien is het gewoon zo dat dat je meer bijblijft en dat het daarom lijkt alsof het zo is?

Dat denk ik op zeker.

Blijft wel feit in het geval postcodeloterij dat als je je geen lot kunt veroorloven, je ook nooit de hoofdprijs kan winnen.

[*Dorothea*]

Dat denk ik op zeker.

Blijft wel feit in het geval postcodeloterij dat als je je geen lot kunt veroorloven, je ook nooit de hoofdprijs kan winnen.

of om m'n vader te citeren de duvel schijt altijd op een grote hoop 

[Angelique]

Er niets van horen en er niet zijn, zijn 2 verschillende dingen. Hier verderop in de straat een hondje dat al 3 jaar lang open ligt van de jeuk en de zweren. Maar daar is niets mis mee hoor, met een beetje talk gaat het wel weer  . Die mensen geven er geen geld aan uit, maar het probleem is enorm en het hondje is zo verschrikkelijk zielig. Ze zien het gewoon niet.

Of ze zien het wel, maar hebben in het parkje mensen gesproken die hetzelfde probleem bij zo'n hondje hebben en dan hoort het ineens bij het ras.  ( ja hoor, alle boomers krabben zich de hele dag de touwtiefus en hebben altijd vet ontstoken oren)

Ik heb hier in de trimsalon ook honden gezien die bijkant struikelde over hun mammatumoren, maar ze at nog en was vrolijk, dus waarom er iets aan laten doen. Gaat die dood, dan is dat maar zo. En ja nee, die mensen vind je dan subiet niet leuk.

[Kaela]

Of ze zien het wel, maar hebben in het parkje mensen gesproken die hetzelfde probleem bij zo'n hondje hebben en dan hoort het ineens bij het ras.  ( ja hoor, alle boomers krabben zich de hele dag de touwtiefus en hebben altijd vet ontstoken oren)

Ik heb hier in de trimsalon ook honden gezien die bijkant struikelde over hun mammatumoren, maar ze at nog en was vrolijk, dus waarom er iets aan laten doen. Gaat die dood, dan is dat maar zo. En ja nee, die mensen vind je dan subiet niet leuk.

Ja precies dat. Ze eten nog en zijn nog vrolijk. Als we gaan wandelen is ie blij dus wat is het probleem dan? Nee, dat zijn niet de mensen met wie ik bij voorkeur mijn dagen vul. (uiteraard snap ik wel dat grenzen voor iedereen anders liggen en binnen grenzen kan ik prima het simpelweg niet eens zijn met mensen. Maar zoals het hondje uit de straat, nee, dat ligt me te ver weg)

[hannabelgje]

Ik zou ook wel ver gaan denk ik. Maar dat ligt ook erg aan de omstandigheden. De leeftijd van de hond, of er na het lijden weer een gelukkige hond is enz. Lijden voor tijdelijk is redelijk acceptabel, lijden zonder einde is geen optie.  Hoe veel ik ook van ze houd het doet me altijd meer pijn om ze te zien lijden dan om ze te moeten missen.  Dan kies ik toch liever voor het dier dan voor mezelf.
Met mijn hond zou ik ook verder gaan dan voor mijn katten. Die is mij toch dierbaarder.

[K&D]

Ik zou ook wel ver gaan denk ik. Maar dat ligt ook erg aan de omstandigheden. De leeftijd van de hond, of er na het lijden weer een gelukkige hond is enz. Lijden voor tijdelijk is redelijk acceptabel, lijden zonder einde is geen optie.  Hoe veel ik ook van ze houd het doet me altijd meer pijn om ze te zien lijden dan om ze te moeten missen.  Dan kies ik toch liever voor het dier dan voor mezelf.

+1. behalve emoties houdt ik wel het verstand ernaast.

[sella]

Ze sloot gisteren trouwens het praatje af met
The nicest dogs with the nicest owners always seem to have the most worst diseases
Gek genoeg lijkt dat vaak zo te zijn.... 

Helaas lijkt dat wel zo te zijn. Maar mensen zeggen ook, ik had jouw Amber al met een half jaar laten gaan, die is bijna 11 geworden, en ja we hadden een ruime middenklasser kunnen kopen. Had die middenklasser ons gelukkiger gemaakt dan Amber? Neuh.
Diego heeft heel veel geld gekost, en overleed voor de de lsi operatie hadden afbetaald aan de da. Spijt van de operatie? Nee, hij was zo blij toen hij schapen mocht drijven het laatste half jaar.
Buffel heeft de eerste 3 jaar van zijn jonge leven ook heel veel centjes gekost, maar de miltverwijdering hebben we met liefde gedaan, en nu 11 weken later is hij de jonge gekke lieve god die hij hoort te wezen op die leeftijd. Had de milt kwaadaardig geweest en de buik vol gezeten met uitzaaiingen, hadden we heb niet meer wakker laten worden. Niet voor de kosten, wel voor het welzijn.
Anderen hadden hem al laten gaan, zoals iemand vorige week fijntjes opmerkte, sjees, ik zou die hond afmaken en een andere halen bij de ranzijn

[Esther Q]

Ik ben best wel ver gegaan voor mijn honden, 2200 km naar het noorden om precies te zijn, zodat we iedere dag samen relatief vrij in het bos kunnen zijn Wel gelukkig, maar niet rijk, dus een dikke vette da rekening, nope, dat gaat m niet worden. Al denk ik dat mijn grenzen niet veel zullen veranderen met een dikke vette bankrekening.