de Meiden schreef: Veel respect voor je doorzettingsvermogen !Dank je, tja ik had totaal geen trek meer op een gegeven moment. Door alle zorgen en verdriet. Ik heb mezelf gedwongen om te eten 6x daags en gezond te eten, dus alleen maar waar ik energie van kreeg. Proberen uit te vinden wat je energie wegneemt. En mijn maag was al gekrompen voor deze, had al maanden moeite met eten, maar ja toen overleed Paige ook nog eens, toen was het voor mij helemaal klaar eigenlijk, na 5 weken wankel op mijn benen (en weer levenslust kreeg om te vechten voor de andere drie) heb ik mijn leefstijl aangepast. Ik moest wel, anders zou ik er zelf aan onderdoor gaan en ik realiseerde me ineens dat ik nog 3 zieke honden had om voor te zorgen.
Als ik nu meer wil eten, gaat dat ook niet lukken, want dan eet ik de volgende dag minder.
En doorzettingsvermogen, ik moest wel mijn leven omgooien anders was ik er nu niet meer geweest, zo slap was ik na de dood van Paige.
Je bent een heel ander type geworden, lijkt het wel, van heel donker en "verborgen" gekleed naar vrolijke kleurtjes - je wilt duidelijk zeggen dat je wel degelijk gezien mag worden! Althans, ik hoop van harte dat je dat denkt, want zo is het ook! Knap hoor!
Dan vraag ik buuf vaak even of het wel staat wat ik bij elkaar aan heb getrokken bij twijfel. 
