[Parelridder]

(...) Tempo heeft wel invloed op balans. Loopt een dier snel uit balans (naar voor duiken, zich verkeerd buigen in bochten, het idee hebben om te vallen) mag je zo'n dier nooit in een hoog tempo laten lopen. Laat ze maar sukkelen, sjokken bijna. Daarmee krijgen ze veel meer gevoel voor balans.
Tempowisselingen zijn bij paarden alleen nuttig als het paard het gewicht daarbij op het achterbeen plaatst. Laat je hem dan vanuit dat evenwicht weer vlotter bewegen krijg je een moment waarop het achterbeen het lichaamsgewicht draagt om tempo te maken en dát maakt ze sterker. Maak je een tempowisseling in disbalans dan dient het geen enkel ander doel dan gehoorzaamheid. (...)

Dank je wel voor je reactie!!
M.n. de info over balans geeft weer nieuwe stof tot na denken. Er is bij Daantje geen balansprobleem, maar jouw toelichting maakt wel heel goed duidelijk dat het ook op gebied van coordinatie/balans van belang is níet te overvragen, het eigen tempo van herstel te volgen, omdat je alleen zó kunt opbouwen/herstellen.
Je kunt het 100x weten, toch altijd goed om van doordrongen te blijven.

[Hope]

Dank je wel voor je reactie!!
M.n. de info over balans geeft weer nieuwe stof tot na denken. Er is bij Daantje geen balansprobleem, maar jouw toelichting maakt wel heel goed duidelijk dat het ook op gebied van coordinatie/balans van belang is níet te overvragen, het eigen tempo van herstel te volgen, omdat je alleen zó kunt opbouwen/herstellen.
Je kunt het 100x weten, toch altijd goed om van doordrongen te blijven.

Bij mij is dit besef gekomen door mijn eigen paard Contessa. Jong paard dus was het advies: voorwaarts laten lopen. Door de snelheid zou ze haar lijf recht "trekken" en zou balans gaan krijgen. Resultaat: gespannen spieren, nog meer disbalans en uiteindelijk een hele fikse blessure. Als ik toen toch geweten had, wat ik nu weet... Afijn, achteraf is het altijd makkelijk praten.

Wat ik nu dan doe met Tess? Veel stappen. Liever langer stappen en correct dan draven en incorrect. Liever een lager tempo en balans, dan een hoger tempo en disbalans. Want disbalans geeft zwaardere belasting op spieren/banden/pezen maar vergeet dan ook het mentale aspect niet.
Met balans bedoel ik dan niet alleen dat je in de bochten weet om te gaan met je eigen lichaamsgewicht, maar dat een vier-benig dier in de houding blijft lopen waarin hij in stilstand ook staat. Dus niet de spieren strak, het hoofd hoger, de schouders opgetrokken of voorover gedoken.

[Parelridder]

Bij mij is dit besef gekomen door mijn eigen paard Contessa. Jong paard dus was het advies: voorwaarts laten lopen. Door de snelheid zou ze haar lijf recht "trekken" en zou balans gaan krijgen. Resultaat: gespannen spieren, nog meer disbalans en uiteindelijk een hele fikse blessure. Als ik toen toch geweten had, wat ik nu weet... Afijn, achteraf is het altijd makkelijk praten.

Wat ik nu dan doe met Tess? Veel stappen. Liever langer stappen en correct dan draven en incorrect. Liever een lager tempo en balans, dan een hoger tempo en disbalans. Want disbalans geeft zwaardere belasting op spieren/banden/pezen maar vergeet dan ook het mentale aspect niet.
Met balans bedoel ik dan niet alleen dat je in de bochten weet om te gaan met je eigen lichaamsgewicht, maar dat een vier-benig dier in de houding blijft lopen waarin hij in stilstand ook staat. Dus niet de spieren strak, het hoofd hoger, de schouders opgetrokken of voorover gedoken.

Ook zo iets! Ik heb van Dierfysiotherapeute Elma Bakker tijdens de hydro-therapie o.a. geleerd dat ze niet met een hoog hoofd moet lopen (wat zo vrolijk & fraai staat) maar met de kop voor zich als op de foto's. Wat zeker als je gebruik maakt van lokkertjes (lekkers, balletje, kletsen..) tijdens de wandeling best van belang is je te realiseren. E.e.a. is op een loopband wel veel beter te bekijken dan wanneer ik gewoon door de wijk wandel met haar, omdat ik dan natuurlijk vanuit mijn eigen positie naast haar nauwelijks zicht heb op haar lichaamshouding.
Spierspanning kun je ook goed voelen in rust. Letterlijk voelen of ze goed/soepel in haar vel zit, voelen of de spieren hard zijn of pijnlijke knopen bevatten.. Je hond zo nu en dan eens van top tot teen zachtjes masseren (hoeft als het niet n.a.v. klachten is helemaal niet volgens een 'methode') kan hierover veel vertellen.

[Hope]

Ook zo iets! Ik heb van Dierfysiotherapeute Elma Bakker tijdens de hydro-therapie o.a. geleerd dat ze niet met een hoog hoofd moet lopen (wat zo vrolijk & fraai staat) maar met de kop voor zich als op de foto's. Wat zeker als je gebruik maakt van lokkertjes (lekkers, balletje, kletsen..) tijdens de wandeling best van belang is je te realiseren. E.e.a. is op een loopband wel veel beter te bekijken dan wanneer ik gewoon door de wijk wandel met haar, omdat ik dan natuurlijk vanuit mijn eigen positie naast haar nauwelijks zicht heb op haar lichaamshouding.
Spierspanning kun je ook goed voelen in rust. Letterlijk voelen of ze goed/soepel in haar vel zit, voelen of de spieren hard zijn of pijnlijke knopen bevatten.. Je hond zo nu en dan eens van top tot teen zachtjes masseren (hoeft als het niet n.a.v. klachten is helemaal niet volgens een 'methode') kan hierover veel vertellen.

Precies! Met een hond die een blessure heeft zou ik daar echt mee oppassen, met lopen met een hoge hoofd/halshouding. Ze trekken dan vaak de schouders op of spannen de rug aan en dan is de demping echt minder! Ontspannen spieren vangen schokken veel beter op dan aangespannen spieren.

[Parelridder]

Precies! Met een hond die een blessure heeft zou ik daar echt mee oppassen, met lopen met een hoge hoofd/halshouding. Ze trekken dan vaak de schouders op of spannen de rug aan en dan is de demping echt minder! Ontspannen spieren vangen schokken veel beter op dan aangespannen spieren.

De toelichting op het 'waarom' had ik niet gehad, dank je wel!!
Dat betekent eigenlijk ook dat de demping op de loopband niet alleen beter is doordat er demping in is aangebracht, in tegenstelling tot de stoep, maar óók doordat ze op de loopband als gevolg van de onveranderde omgeving vanzelf die houding aan neemt, terwijl ze in de wijk natuurlijk volop haar ogen de kost geeft.
Overigens bedoel ik hiermee niet te pleiten voor 100% loopband-wandelingen, want ik denk dat het heel gezond is om ook de ontspanning van plezier in de omgeving te behouden, zoals dat i.i.g. voor Daantje geldt: passerende mensen & honden, spelende kinderen, met ons 'mee' rijdende grote vrachtwagens, vogels, rollende vuilcontainers, dozen oud papier waar ze iets uit kan pikken, takjes op de stoep om snel mee te kunnen pikken.. De wijk is vól pret als dat je interesses zijn Maar qua fysieke training, de wijze van lichamelijke belasting, is voor haar op de loopband dus eigenlijk nog beter dan ik al dacht.

[Martine-Tom]

Precies! Met een hond die een blessure heeft zou ik daar echt mee oppassen, met lopen met een hoge hoofd/halshouding. Ze trekken dan vaak de schouders op of spannen de rug aan en dan is de demping echt minder! Ontspannen spieren vangen schokken veel beter op dan aangespannen spieren.

Logisch eigenlijk, ooit ben ik aangereden door een auto toen ik stil stond met de scooter.
Verder geen verwondingen maar de spierpijn de dagen erna, echt niet leuk meer!

[Hope]

De toelichting op het 'waarom' had ik niet gehad, dank je wel!!
Dat betekent eigenlijk ook dat de demping op de loopband niet alleen beter is doordat er demping in is aangebracht, in tegenstelling tot de stoep, maar óók doordat ze op de loopband als gevolg van de onveranderde omgeving vanzelf die houding aan neemt, terwijl ze in de wijk natuurlijk volop haar ogen de kost geeft.
Overigens bedoel ik hiermee niet te pleiten voor 100% loopband-wandelingen, want ik denk dat het heel gezond is om ook de ontspanning van plezier in de omgeving te behouden, zoals dat i.i.g. voor Daantje geldt: passerende mensen & honden, spelende kinderen, met ons 'mee' rijdende grote vrachtwagens, vogels, rollende vuilcontainers, dozen oud papier waar ze iets uit kan pikken, takjes op de stoep om snel mee te kunnen pikken.. De wijk is vól pret als dat je interesses zijn Maar qua fysieke training, de wijze van lichamelijke belasting, is voor haar op de loopband dus eigenlijk nog beter dan ik al dacht.

Ja, bij blessure kan een prikkelarme omgeving heel zinvol zijn!

[Parelridder]

Daantje loopt nu tijdens de snelste minuten 7 km p.u! (10 minuten warm lopen, 10 minuten max. tempo, 10 minuten 'uit lopen').
De hoeken die haar poten maken daarbij zijn ongewijzigd, maar het is linksom of rechtsom een andere belasting dan in rustiger tempo. En so far.. so good!!


Sneller gaat het voorlopig niet worden, want later deze week starten we met het opbouwen van de tijdsduur van de wandeling, tot tenslotte de duur van 1 uur. Ik bouw één ding tegelijk op, om helder te houden - mocht het mis gaan - waardoor dat komt, dus voorlopig niet sneller dan 7 km. p.u.

[Parelridder]

Even voor het 'archief' foto's van de verschillen tussen de standen van de helling omhoog, om te tonen hoe gelijkmatig de opbouw daarvan middels een loopband kan. Er zijn er op deze loopband in totaal 10 omhoog en 5 (grotere) naar beneden. Hier onder zie je stand 0 t/m +4.

Stand 0


Stand 1 (die voelde ze vorige week dinsdag zichtbaar!)


Stand 2:


Stand 3:


Stand 4 (op dit moment de hoogste, maar er zijn er in totaal 10 omhoog)


Daantje liep voor we een loopband hadden hellinkjes middels bruggen in de wijk. De kleine bruggetjes gingen goed, maar het wandelen over een (langere) voetgangersbrug deed de klachten steeds weer aanjagen. Middels de loopband heeft ze in een week tijd kunnen opbouwen van 2 x daags 2x2 minuut in stand 1, waarvan 1 minuut in het ene - en 1 minuut in het andere tempo (wat zichtbaar moeite kostte) naar 2 x daags 3x4 minuten in achtereenvolgens een minuutje stand 1, daarna 2, daarna 3, daarna 4 in 3 verschillende (afnemende) tempo's En ik heb de indruk dat zowel het strekken als het gestrekt belasten al wat is verbeterd!!!
Dit hadden we nooit zo mooi gelijkmatig kunnen opbouwen zonder dit hulpmiddel. Voor een pees- of bandblessure echt super waardevol!