Dit artikel is geschreven door Alma Munnink en is met haar toestemming hier geplaatst:
‘Na de aanschaf van onze laatste pup ben ik met barfen gestart. Omdat de fokster de pup al had aangewend om rauw voer te eten, heb ik dat voortgezet. Ik moet zeggen dat dit een hele openbaring voor mij is geweest. Het heeft er toe geleid dat nu ook mijn oudere honden barfen. Per week maak ik een menu klaar. Mijn oudere honden hebben nooit botten geknaagd, maar nu zijn ze een paar keer per week recreatief bezig. Ze zijn er dol op en weten nu wat ze al die tijd hebben gemist en ik ook. Barfen betekent niet alleen vers vlees wat bestaat uit kip (vleugels, en de rompjes als restanten met nog wat vlees er aan, enz), maar ook uit rund, hert, konijn, kalkoen,vis, eieren, enz. en tevens een prutje groenten bij. De honden eten de botten kompleet op omdat hun maagzuur het aan kan. Plat uitgedrukt: het gaat er als hard bot in en het komt er letterlijk als zand uit. En zeg nu zelf, wat is beter en leuker voor een hond om te knagen op een lekker vers bot in plaats van zo'n rubber ding. Let op: alle botten kun je de honden geven, maar NOOIT gekookt, dat is taboe. Het barfen houdt ook in dat eenmaal in de week visvoer wordt gegeven of bijvoorbeeld een geklutst ei. Het lijkt allemaal heel ingewikkeld maar als je d' r eenmaal aan gewend bent, gaat het vanzelf. Ik zag er erg tegen op, maar nu vind ik het leuk. Je kunt er heel recreatief mee bezig zijn. Ik hoop dat ik jullie hiervoor nieuwsgierig heb gemaakt.’
Met vriendelijke groeten,
Alma Munnink
Wel, na het lezen van dit bericht was nieuwsgierigheid zeker gewekt. Een goede reden om deze holistische manier van omgaan met honden, speciaal op het gebied van voeding, én bijbehorende vraagtekens onder de loep te nemen. De antwoorden kwamen van Alma Munnink, die samen met echtgenoot Gerard in het bezit is van Riesenschnauzer Santos, Turkse Herder Canim en Lagotto Romagnolo – puber Gio.
Zoektocht
Goede gezondheid vergt een goede gevarieerde voeding. Het lichaam kan zichzelf er door in stand houden en weerstand tegen negatieve invloeden opbouwen. Slechte voeding betekent een te veel aan afvalstoffen, waardoor een lichaam niet goed functioneert en ziek wordt. Bijvoorbeeld plm. 70% van de honden en katten met huid- of maag/darmklachten verbetert al aanzienlijk door alleen het voedingspatroon aan te passen. Vers voedsel is gezonder is dan instant voedsel. Dierenartsen leren tijdens hun studie dat commercieel voer alles bevat wat dieren nodig hebben en dat mensen niet moeten gaat ´rommelen´ met het eten van hun huisdieren. Dat levert gevaar op voor tekorten. Daarom blijven veel dierenartsen ook zo hardnekkig allerlei soorten droogvoer promoten. Daarnaast is het zo dat de huidige brokken zeker niet slecht zijn en een uitgebalanceerde maaltijd betekenen waar we als eigenaren weinig tot geen bereidingstijd aan hoeven te besteden. ‘Barf’ betekent Bones and Raw Food. Wordt geassocieerd aan het opgeven van voedsel zoals een wolvin doet aan haar jongen. Niet erg smakelijk om aan te denken. Waarom dan tóch zoeken naar een andere mogelijkheid? Wegen de voordelen inderdaad zoveel meer op dan de nadelen?
Voor- en nadelen
Alma: ‘Na slechts ruim een half jaar barfen kan ik zeggen dat het allemaal ingewikkelder líjkt dan het is. Je kunt heel goed variëren. Als er geen hart en pens bij de slager is te krijgen, dan koop ik bijvoorbeeld hart en pens van Rodi. Voordeel is dat de hond absoluut geen toevoegingen meer krijgt zoals bewaarmiddelen, kleurstoffen etc. Je weet altijd wat je hond gevoerd krijgt. Bij brokken is dat niet het geval, het is een vertrouwenskwestie omdat je altijd moet af gaan op wat er op het pak staat vermeld en waarvan je steeds maar hoopt dat het klopt. Een ander voordeel is dat de hond niet alleen lichamelijk gezonder maar ook geestelijk stukken rijker wordt, want wat kan er nu het kauwen op een bot evenaren? Een stuk rubber? Nee, dát denk ik niet. Barfen helpt bovendien vooral bij een pup om een gezonde langzame groei te verkrijgen. Het is beter een pupje wat meer mager te houden dan te dik. Dat geldt overigens ook voor volwassen honden. Een oudere hond heeft in verhouding minder nodig dan wanneer hij nog in de groei is. Een pup van een volwassen, middelgrote hond heeft bijvoorbeeld op een leeftijd van zes maanden 500 gram per dag nodig en op een leeftijd van anderhalf jaar misschien nog maar 300 gram. Ze worden dus bij het bereiken van een bepaalde leeftijd dik van dezelfde hoeveelheid voer die ze al maanden krijgen. Dit is normaal. Je voert dan uiteraard minder, je voert met de ogen…. Een ander voordeel? Je hoeft bijvoorbeeld voor mondhygiëne niet zo vaak naar de dierenarts, want de tanden blijven door het kauwen en knagen op de botten goed schoon.Dat scheelt weer een heleboel narcose en andere met gebitsreiniging gepaard gaande ellende. De kans op huidziekten schijnt ook aanzienlijk kleiner te zijn. Men merkt toch dat de honden er gezonder door blijven’.
Nadeel is dat het in het begin nogal bewerkelijk is. De groenten moeten worden gemixt (ik maak zakjes voor twee weken en doe ze dan in de diepvries). Alles wordt rauw gegeven, óók de groenten met uitzondering van doperwten en boontjes. Persoonlijk geef ik geen doperwten. Er gaat in het begin dus absoluut wat tijd in zitten om alles uit te zoeken, maar als het eenmaal loopt, gaat het vanzelf. Ik denk dat het niet veel duurder is dan de dure droogvoermerken.
Het begin
‘Ik had al gehoord over producten als Rodi en Duck . Toen ben ik stukjes gaan lezen en vond dat Duck voor mijn honden het beste was. Dat zijn plakjes gemalen vlees die alles bevatten dat de honden moeten hebben zoals gemalen botten, ingewanden en pens. Ik gaf ze lam, hoewel er ook de keuze is tot koe en kip. Mijzelf verder oriënterend ontdekte ik op het internet allemaal artikelen over barfen. Dát was het, dat wilde ik zelf ook gaan doen, wél met de waarschuwing in acht nemende dat het voor iedere hond een beetje anders was, met andere woorden: je moest het zelf uitproberen. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het samenstellen van een menu niet zo zag zitten. Hoe doe je dat tenslotte als leek zijnde nietwaar. Merendeels uit onkunde ben ik toen maar op de oude voet verder gegaan. Tot Gio kwam.
Gio ( onze Lagotto Romagnolo) was bij de fokster met zijn nestgenootjes opgevoed met barf-producten. Voor mij dé aanleiding om juist voor dit pupje te kiezen én het te gaan proberen. Ik kreeg voor Gio kippenvleugels, kipkarkassen, lamsbotten, groenteprut (in een maag zit bijvoorbeeld ook gras, vandaar de groetenprut) mee en daarnaast wat vitamines. Een boekje van de Australische dierenarts Ian Billinghurst maakte het pakket compleet. Het eveneens meegegeven menu voor 7 dagen, gaf ook de doorslag voor het op die manier voeren van mijn andere honden. Santos en Canim heb ik eerst gemálen kippenkarkassen gegeven (kipgehakt dus), maar wel met de grotere botten er doorheen gemalen, dat moet! En toen ik zag hoe Gio, die kleine hummel met zo'n groot bot lekker aan het recreëren ging… Ik ben naar de slager gegaan en heb stukken van lamsbotten gekocht. Die gaf ik meteen aan de honden en ze vonden het geweldig lekker en gingen er meteen mee aan de slag.
Nu barfen mijn honden kompleet, hoewel ze een heel enkele keer nog eens Duck als lamsvlees op het menu hebben staan. Sindsdien hebben ze ook veel minder last van gal. Brokken krijgen ze helemaal niet meer. Ik volg het menu van de pup en heb het aangepast voor de andere twee honden. Ze doen het er prima op. De hoeveelheden zijn door ons iets opgeschroefd omdat wij onze honden liever wat voller zien. Niet dik, maar wat voller. De groenteprut maak ik slechts eens per 10 dagen, doe het in de diepvries en klaar is Kees’.