Ik geloof da het Jalukrifa was die nog een handige tip had voor het meeslepen van verse barf. Zij heeft een afsluitbare drinkbeker, zo een die je je kind meegeeft naar school, en daar doet ze de spullen in. Is een stuk bedrijfszekerder dan een plastic zak. Zij doet ook zoek- en speurwerk met die beker, hond ergens af/vastleggen, spoortje uitzetten en beker met lekkers aan het eind. De hond moet hem dan wel bij de baas brengen want zelf krijg hij 'm niet open.Klopt. Ik gebruik hem zo afwisselend mogelijk. Om dezelfde reden als Deesje, ik heb nu eigenlijk altijd een stukje aandacht bij mij.
Ik zie er overigens geen probleem in om de maaltijd onderweg te voeren. De kans dat je hond daar iets van krijgt lijkt me minimaal. De oorzaak van maagtorsie is niet bekend dus je kunt ook niet zeggen dat ze daar meer risico op lopen. Er zijn zeker zoveel honden die een torsie krijgen op een lege maag als op een volle.
Hij krijgt hem sowieso altijd als beloning bij training. Maar ook op de wandeling heb ik hem eigenlijk altijd bij me. Mooi waterdicht, als de rubbertjes nog goed zijn tenminste, en anders ook geen probleem, even rechtop in je zak zetten. En van te voren eigenlijk goed het vlees uit laten lekken. Dat schort er nog wel eens aan, gaat het spul er 's morgens bevroren in en heb je onderin een beetje een soepje. Maar wel lekker!
Soms moet ie wachten en dan verstop ik hem ergens, moet ie zoeken en apporteren, of ik verstop iets anders en krijgt ie de beker als ik dat apporteert. Soms lopen we gewoon te wandelen en gooi ik hem ineens links of rechts in de bosjes, zonder commando. Falco loopt meestal een heel stuk voor, maar houdt me nu zo goed in de gaten dat ik mijn hand niet meer in mijn zak kan steken of een plotselinge beweging kan maken zonder dat ie meteen reageert. Soms gooi ik hem in de bosjes, lopen we de hoek om en mag ie vanaf daar gaan zoeken. Soms krijgt ie alles eruit, soms een klein stukje.
Ik was in het begin ook wel wat huiverig voor maagtorsie. Maar het was of dit, of altijd aangelijnd, met lijn of elektronisch. Ik geloof niet dat ie er veel last van heeft. Het is ook maar een beetje steeds, over de dag verdeeld.
Gemiddeld 200 gram in de ochtend, 200 gram s'middags, en karkas krijgt ie eigenlijk heel vaak gewoon thuis. Beloon hem soms op de wandeling met een lege beker die ie naar huis of naar de auto mag dragen, onder prijzende woorden van mij, daar is ie ook erg gevoelig voor, thuis of bij de auto aangekomen ruilen we hem om voor karkas. Groenten krijgt ie altijd gewoon thuis.
Als ik kvv voer, een paar keer per maand, krijgt ie alles uit de beker en niks thuis.
Falco heeft intussen een errug innige band met de beker
, en dus ook met mij, omdat ik de beker controleer. 
