Ik ben begonnen met een opleiding tot voedingsadviseur voor honden en katten. Heel leerzaam! Één dingetje waar ik nu over aan het dubben ben: de jodiumbehoefte bij honden.
Meyer & Zentek hebben voor een volwassen hond als onderhoudsbehoefte 15mcg/ kg LW gezet. Het National Research Council (NRC) geeft een onderhoudsbehoefte van 29,6mcg per metabool lichaamsgewicht (kg LW ^0,75).
Strombeck noemt 12mcg/kg lichaamsgewicht.
AAFCO geeft aan dat voeding per kg DM (dry matter) minimaal 1000mcg jodium moet bevatten met een max van 11000. Als ik een grove schatting doe dat mijn BARFmenu 70% vocht zou zijn kom ik uit op minimaal! 180mcg voor mijn 600g BARF.
Volgens al deze onderzoekers behoort Puma dus ergens tussen de 180 en 300mcg te krijgen. Nu ben ik niet van de ondergrenzen aanhouden en met een gegeven bovengrens van bijna 2000mcg lijkt zelfs 300mcg nog krapjes aan.
Ter vergelijking: voor mensen wordt 150mcg aangeraden met een bovengrens van 600mcg.
Mijn natte vingerwerk logica zegt dat Puma dus ook best 500mcg jodium zou mogen hebben dagelijks.
Ik heb het niet zo op supplementen voor de voedingswaarde, dus haal het het liefste uit verse voeding geschikt voor een carnivoor. Dan kom ik uit op schildklier van dieren cq hele prooidieren (maarja, zie daar maar eens van te achterhalen hoeveel jodium die bevatten en beetje jammer als ze dieren slachten puur voor mijn dier), kabeljauw (dat is me toch echt te duur), runderstrot (waar nog een deel schildklier aan vast zit zelfde probleem) of cranberries (400mcg/100g), eieren (gekookt 25mcg/ei). Ik voer hele vis, dus die schildklier krijgt ze sowieso al.
Nu kan ik ze ook op de gemalen kelp zetten, al vertrouw ik dat ook niet helemaal. Zo'n klein bewerkt poedertje met een bom aan jodium.
En dus ook mijn vraag: hoe doen jullie dit?