[Kaela]

Dank je voor al je tips..Smulpaap...zo leren we wat van elkaar...ik zorg inderdaad al een tijdje dat alle prikkels weg zijn als ze gaat eten..ik ga op de grond zitten en hou de bak voor haar vast..het is iets gezelligs tussen haar en mij...ik klets dan tegen haar ..dat gaat steeds beter..als ik merk dat ze kauwt laat ik weten dat dit geweldig is en ik zit heel rustig en zacht tegen haar te praten..De term "zachtjes"is inmiddels bekend..dus we gaan zeker vooruit..ze pakt eten steeds liever uit mijn hand..dat vertrouwen komt steeds meer dat ze echt niet in de aanval hoeft om het te krijgen..we zullen geduld moeten hebben en dat geldt kennelijk voor veel "schrok"honden hier..maar met zoiets ben je gewoon bang om risico's te nemen..en inderdaad prooidieren die te groot zijn om heel door te slikken gaan prima..

Zo zou ik het dus niet doen. Je houdt de bak vast, je praat tegen haar, bemoeid je in feite met hoe ze eet (door te zeggen dat ze zachtjes moet doen). Je geeft haar dus héél veel prikkels tijdens het eten, naar mijn mening.

Ik zou de bak neerzetten, weglopen en op een aantal meter toekijken en niets doen. En bij voorkeur zou ik iets geven dat zo groot is, dat ze wel moet knagen, zoals een half geitje. En ik zou haar ook een poos teveel geven, net wat Martine Tom zegt, laat maar eens weten dat er echt meer dan genoeg is. Kijken of ze op een gegeven moment ook stopt omdat ze vol zit en dan tevreden is.
En als je echt in de stress schiet vanwege te kleine stukken oid, dan zorg je dat je veilig spiervlees hebt liggen en bied je dat aan. Ruilen, zodat het geen "ze pakt mijn eten af" stress wordt.

[Dwarreltje]

Ook hier een dame (van 14) die gigagulzig is. Zij krijgt sowieso geen langwerpige botstukken meer. Daar waar de andere drie gewoon in alle rust lekker knagen (ze staan op meter afstand van elkaar te eten, geen probleem voor 3 honden), weet zij niet hoe snel ze de bak leeg moet krijgen.
Na enkele keren een harstilstand aan mijn zijde, veroorzaakt door zo-goed-als-verstikkingen van haar zijde, krijgt ze nu óf bredere karkassen zoals konijn, parelhoen, kip. (Ik heb vier kleine terriërs, dus deze karkassen zijn breed voor hen ), of ik vermaal het bot. Namelijk als er bv eendennek op menu staat, krijgen drie hondjes gewoon de nek, maar voor mijn bejaarde dame gaat het dus echt door de vleesmolen heen.
Voor hier de enige oplossing. Vasthouden heeft geen zin; inderdaad alleen maar meer stress voor haar en ondanks haar 14 jaren heb ik -uit ervaring- heilig ontzag voor haar nog puike gebit
Enige nadeel van het vermalen is dat ze niet zo voldaan is als de andere drie. Ik probeer het vermalen dan ook te beperken tot 1 a 2 keer per week. Maar het zal me toch niet gebeuren deze hond te verliezen aan het barf, terwijl ze zó gezond en goed is dat ze volgens da 'wel 18 kan worden'...

[smulpaap]

Dank je smulpaap, dat had ik al gelezen. Moet nog erg wennen aan het feit dat karkassen ook vleesbot wordt genoemd, ik denk dat steeds aan stukken been ofzo maar dat went vanzelf 

Zal ik jouw eens opbiechten wat ik met mijn eerste karkassen heb gedaan ? Gekocht en weggegooid 
Hevig in mezelf pratend .... ooh nee dat nooit ! Dat ga ik ze niet voeren 
Ik ben begonnen met kvv . Maar ook nieuwsgierig geworden en nog ooh zo onzeker ..... Dat dus .
Maar het bleef toch kriebelen . En uiteindelijk is het er toch van gekomen .

[smulpaap]

Ook hier een dame (van 14) die gigagulzig is. Zij krijgt sowieso geen langwerpige botstukken meer. Daar waar de andere drie gewoon in alle rust lekker knagen (ze staan op meter afstand van elkaar te eten, geen probleem voor 3 honden), weet zij niet hoe snel ze de bak leeg moet krijgen.
Na enkele keren een harstilstand aan mijn zijde, veroorzaakt door zo-goed-als-verstikkingen van haar zijde, krijgt ze nu óf bredere karkassen zoals konijn, parelhoen, kip. (Ik heb vier kleine terriërs, dus deze karkassen zijn breed voor hen ), of ik vermaal het bot. Namelijk als er bv eendennek op menu staat, krijgen drie hondjes gewoon de nek, maar voor mijn bejaarde dame gaat het dus echt door de vleesmolen heen.
Voor hier de enige oplossing. Vasthouden heeft geen zin; inderdaad alleen maar meer stress voor haar en ondanks haar 14 jaren heb ik -uit ervaring- heilig ontzag voor haar nog puike gebit
Enige nadeel van het vermalen is dat ze niet zo voldaan is als de andere drie. Ik probeer het vermalen dan ook te beperken tot 1 a 2 keer per week. Maar het zal me toch niet gebeuren deze hond te verliezen aan het barf, terwijl ze zó gezond en goed is dat ze volgens da 'wel 18 kan worden'...

Mijn fanatiekeling ( de schrokker die ik beschrijf ) is inmiddels ook 12,5 jaar . Haar vleesbot is ook al geruime tijd aangepast . Ik voer haar (weer ) het zachtere vleesbot .
Bio-kip is tegenwoordig een halve plofkip , of bv eens zo,n Frans piepkuiken . Hele kwartels , dik bevleesde bouten , dat soort dingen dus . Maar nog wel zo groot mogelijk .
Gans krijgt ze gemalen .
Zou ik haar bij wijze van een haaskarkas geven , ribben ,of wel een ganzenkarkas , Dan gaat ze er nog even fanatiek mee aan de gang . In haar jongere jaren , toen ze het kunstje eenmaal goed beheerste was het een lust om naar te kijken . Maar nu zie ik dus op een gegeven moment ongeduld . Het gaat te lang duren en dan komt het oude schrokgedrag weer terug . Ikzelf vind het ook niet heel fijn dat het nu plofkip is , aan de andere kant .... ze heeft plezier in wat ze nu nog doet . En veel belangrijker idd .... je moet er niet aan denken dat het op die leeftijd (mogelijk ) fout gaat .

[Summerditches]

Bedankt voor het meedenken en reageren op mijn verhaal..ik ga kijken of ik iets daarvan kan toepassen..
Het vasthouden van de bak is al 1 van de meerdere dingen die geprobeerd zijn hoor..dat wil ik nog wel even kwijt..Ze heeft eerst gewoon in de keuken gegeten..in de overtuiging dat er veilig voer in lag..liep ik dan weg..maar ze bleef schrokken en bovendien..als ze maar iets van een geluid hoorde (dat kan ook de constant blaffende buurhond zijn of zo..)of ze dacht dat iemand haar kant op kwam ging ze nog veel schrokkeriger eten..ik wil haar met deze manier van voeren laten weten dat ik wanneer ik in de buurt ben daar echt niet ben..(en vooral ook voor wanneer een keer een onbekend in de buurt van haar bak komt..of kinderen..ik hou gewoon niet van bak-nijd)..om haar eten af te bakken..en dat geeft haar toch rust..het zal zeker niet de ideale methode zijn maar ze heeft meer rust met eten dan wanneer ze alleen eet..verder geen andere prikkels nog steeds ..als ik haar weleens iets uit mijn hand voerde pakte ze dat ook niet normaal en dat wil ik ook niet dus daar zeg ik dan "zachtjes"bij net als met snoepjes voor ik het haar geef en dat kostte mij in het begin een hand en nu weet ze dat het hoe dan ook voor haar is en dan pakt het echt heel voorzichtig.
Geitjes heb ik zat ..maar ik was even bang dat dit te hard was maar dat kan ik weleens proberen..dan moet ze wel knagen..
Het overvoeren snap ik 100% ..daar zit iets in maar ik vind het ook wel een rottig idee..ze is heel druk en dan heeft ze steeds een overvolle buik want ik denk dat ze het lang vol zal houden..maar als er verder geen haken en ogen aan zitten is het te proberen..
Ik had dit zelf nooit bedacht..geef juist helemaal niets meer (net als je vroeger je bakje chips snel opat want misschien werd hij weer gevuld ..maar toen echt bleek dat het hierbij bleef ging je manieren verzinnen om zo lang mogelijk met je bakje te doen) als haar eten op is omdat ik dan het idee zou hebben dat ik schrokken stimuleer.."snel opeten ..dan komt er nog wat"..Maar er is dus kennelijk ook een andere manier om er naar te kijken..

[Lizzy]

Zo zou ik het dus niet doen. Je houdt de bak vast, je praat tegen haar, bemoeid je in feite met hoe ze eet (door te zeggen dat ze zachtjes moet doen). Je geeft haar dus héél veel prikkels tijdens het eten, naar mijn mening.

Ik zou de bak neerzetten, weglopen en op een aantal meter toekijken en niets doen. En bij voorkeur zou ik iets geven dat zo groot is, dat ze wel moet knagen, zoals een half geitje. En ik zou haar ook een poos teveel geven, net wat Martine Tom zegt, laat maar eens weten dat er echt meer dan genoeg is. Kijken of ze op een gegeven moment ook stopt omdat ze vol zit en dan tevreden is.
En als je echt in de stress schiet vanwege te kleine stukken oid, dan zorg je dat je veilig spiervlees hebt liggen en bied je dat aan. Ruilen, zodat het geen "ze pakt mijn eten af" stress wordt.

Ik ben het hier helemaal 100% mee eens.

En wat ik doe: ik geef altijd of spier of orgaanvlees + vleesbot in de bak. En mijn honden hebben honger, dus eten standaard eerst hun spier/orgaanvlees op. Dan is de ergste honger er al af en dan beginnen ze rustig aan hun vleesbot. En ik laat ze met rust. Hoe meer ik me met hun bemoei, hoe gejaagder ze worden.

[Marjolein1]

Persoonlijk vind ik uit de hand voeren en de bak vasthouden ook niet de goede methode maar dat moet ieder voor zich weten en ik kan me ook heel goed voorstellen dat je alles probeert en het beste probeert te doen. Ik denk ook dat er honden zijn die het nooit zullen leren. Onze hond is een heftig typetje, niet alleen met zijn eten. Het fanatieke zit er al van kleins af aan in, bij de puppy cursus waren mijn handen altijd stuk zo hard beet hij me voor een brokje. Wij kregen toen al advies daarin en andere training dan de andere pupjes in de les. Inmiddels wordt hij drie en gaat het veel beter maar vreemde mensen raad ik nog steeds aan een koekje op de platte hand aan te bieden, nee dat is dus nog steeds niet "normaal". Hij eet alleen voor zijn eigen rust maar ook voor de veiligheid van anderen want ja hij zal zijn eten verdedigen ook tegen mij als ik het zou proberen af te pakken (waar ik me trouwens heel goed in kan vinden). Ik gooi vaak nog even een extraatje in zijn bak als ik dichterbij kom -> dus niets afpakken maar een positief gevolg. Ik denk wel dat als ik hem ongelimiteerd zou laten eten dit gevaar met zich mee zou brengen, ik weet bijna zeker dat hij niet zal stoppen, of niet eerder zal stoppen dan wanneer dit voor hemzelf gevaar zal opleveren. Zijn water meten wij ook af, hij blijft ook drinken namelijk, maar ach dat is weer een heel ander topic  Wij accepteren het maar gewoon en houden er rekening mee.

[BusKay]

Vergeten we niet dat onze honden afstammen van de wolf... ??

In de jacht van de wolf is er een voorkeur voor grote prooidieren zoals rendieren etc.
Te groot dus om snel weg te werken en zij eten zich werkelijk helemaal vol, gevolgd door lange rust.
Onze porties stellen hierbij natuurlijk weinig voor.

Daarbij komt dat wolven en honden hun voedsel alleen in maag en darmen verteren waar de verteringssappen in staat zijn om grote stukken te verteren in tegenstelling tot de mens die kauwt om het voedsel te mengen met speeksel wat reeds voor een gedeeltelijke vertering zorgt. Het verschil zorgt er ook voor dat onze viervoeters er veel langer over doen over het verteringsproces.
Honden en wolven kunnen niet kauwen en hebben er geen goed gebit voor (ze kunnen niet zijwaarts met hun gebit, wij wel)

Door het snellere proces bij de mens eten wij drie keer per dag en krijgt ons stelsel toch voldoende rust. Wij voeren onze honden één keer per dag omdat hun stelsel anders niet voldoende rust krijgt.

Verder is er in het wild een kans op gevaar wat er voor zorgt dat er sneller gegeten wordt. Reden ook waarom ze sneller herstellen van blessures e.d. waardoor ze in ieder geval weer snel mobiel zijn.

[Martine-Tom]

Bedankt voor het meedenken en reageren op mijn verhaal..ik ga kijken of ik iets daarvan kan toepassen..
Het vasthouden van de bak is al 1 van de meerdere dingen die geprobeerd zijn hoor..dat wil ik nog wel even kwijt..Ze heeft eerst gewoon in de keuken gegeten..in de overtuiging dat er veilig voer in lag..liep ik dan weg..maar ze bleef schrokken en bovendien..als ze maar iets van een geluid hoorde (dat kan ook de constant blaffende buurhond zijn of zo..)of ze dacht dat iemand haar kant op kwam ging ze nog veel schrokkeriger eten..ik wil haar met deze manier van voeren laten weten dat ik wanneer ik in de buurt ben daar echt niet ben..(en vooral ook voor wanneer een keer een onbekend in de buurt van haar bak komt..of kinderen..ik hou gewoon niet van bak-nijd)..om haar eten af te bakken..en dat geeft haar toch rust..het zal zeker niet de ideale methode zijn maar ze heeft meer rust met eten dan wanneer ze alleen eet..verder geen andere prikkels nog steeds ..als ik haar weleens iets uit mijn hand voerde pakte ze dat ook niet normaal en dat wil ik ook niet dus daar zeg ik dan "zachtjes"bij net als met snoepjes voor ik het haar geef en dat kostte mij in het begin een hand en nu weet ze dat het hoe dan ook voor haar is en dan pakt het echt heel voorzichtig.
Geitjes heb ik zat ..maar ik was even bang dat dit te hard was maar dat kan ik weleens proberen..dan moet ze wel knagen..
Het overvoeren snap ik 100% ..daar zit iets in maar ik vind het ook wel een rottig idee..ze is heel druk en dan heeft ze steeds een overvolle buik want ik denk dat ze het lang vol zal houden..maar als er verder geen haken en ogen aan zitten is het te proberen..
Ik had dit zelf nooit bedacht..geef juist helemaal niets meer (net als je vroeger je bakje chips snel opat want misschien werd hij weer gevuld ..maar toen echt bleek dat het hierbij bleef ging je manieren verzinnen om zo lang mogelijk met je bakje te doen) als haar eten op is omdat ik dan het idee zou hebben dat ik schrokken stimuleer.."snel opeten ..dan komt er nog wat"..Maar er is dus kennelijk ook een andere manier om er naar te kijken..

Als ze met een volle bak blijft schrokken tot stikken aan toe kan je er ook bij gaan zitten, volledig negeren en elke keer een klein hapje in de bak doen, wel gewoon onbeperkt, maar niet zoveel dat ze erin kan stikken, gewoon 1 hap en als die op is de volgende erin.

Ik zie er verder geen haken en ogen aan, hoogstens dat het mss niet werkt. Maar ik ben er persoonlijk echt van overtuigd dat het idee onbeperkt voeren bij dit soort dingen vaak helpt, ik zal niet zeggen altijd want er zijn nu eenmaal uitzonderingen 
Zorg wel dat wat je ook voert het iets is waar je zelf rustig bij kan blijven, als het idee van vleesbot je angstig maakt, geef dat dan gewoon even niet maar maal het of voer kvv zolang ze nog schrokt, het is namelijk wel belangrijk dat jij niks uitstraalt, gewoon neutraal erbij aanwezig bent en voer in de bak legt, ze moet totaal niks van angst of haast van jou over kunnen nemen 
En die paar weekjes dat het mss duurt kan ze best even met kvv of gemalen bot toekomen 

[Summerditches]

Als ze met een volle bak blijft schrokken tot stikken aan toe kan je er ook bij gaan zitten, volledig negeren en elke keer een klein hapje in de bak doen, wel gewoon onbeperkt, maar niet zoveel dat ze erin kan stikken, gewoon 1 hap en als die op is de volgende erin.

Ik zie er verder geen haken en ogen aan, hoogstens dat het mss niet werkt. Maar ik ben er persoonlijk echt van overtuigd dat het idee onbeperkt voeren bij dit soort dingen vaak helpt, ik zal niet zeggen altijd want er zijn nu eenmaal uitzonderingen 
Zorg wel dat wat je ook voert het iets is waar je zelf rustig bij kan blijven, als het idee van vleesbot je angstig maakt, geef dat dan gewoon even niet maar maal het of voer kvv zolang ze nog schrokt, het is namelijk wel belangrijk dat jij niks uitstraalt, gewoon neutraal erbij aanwezig bent en voer in de bak legt, ze moet totaal niks van angst of haast van jou over kunnen nemen 
En die paar weekjes dat het mss duurt kan ze best even met kvv of gemalen bot toekomen 

Geweldig bedankt..en..het is mooi weer en ik heb hier nog een geitje liggen dus ik ga vanmiddag ook eens kijken wat daarmee gebeurt..dat laat ik haar lekker in de tuin met het geitje aan de gang gaan..dat is ook zo'n 3-4 kilo en een hoop kauwwerk zonder dat dit direct voor gevaarlijke situaties zorgt..alvast enorm bedankt..Ik heb zomaar het idee dat het bij haar zal werken..het is voor mij ook zo wennen..mijn oudere hond is zo'n genieter..eet zo rustig en kauwt oneindig voor hij iets doorslikt..die heb ik leren barfen door vlees bot vast te houden en dan ging hij rustig knabbelen..dat werd zo erg dat hij niet meer zelf wilde eten maar alleen als ik voerde..maar dat is nu ook opgelost maar je snapt dat de overgang naar zo'n schrokken voor mij betekent dat ik met alle maniertjes en gewoontjes 180graden om moet....ik hou je op de hoogte..

[Martine-Tom]

Geweldig bedankt..en..het is mooi weer en ik heb hier nog een geitje liggen dus ik ga vanmiddag ook eens kijken wat daarmee gebeurt..dat laat ik haar lekker in de tuin met het geitje aan de gang gaan..dat is ook zo'n 3-4 kilo en een hoop kauwwerk zonder dat dit direct voor gevaarlijke situaties zorgt..alvast enorm bedankt..Ik heb zomaar het idee dat het bij haar zal werken..het is voor mij ook zo wennen..mijn oudere hond is zo'n genieter..eet zo rustig en kauwt oneindig voor hij iets doorslikt..die heb ik leren barfen door vlees bot vast te houden en dan ging hij rustig knabbelen..dat werd zo erg dat hij niet meer zelf wilde eten maar alleen als ik voerde..maar dat is nu ook opgelost maar je snapt dat de overgang naar zo'n schrokken voor mij betekent dat ik met alle maniertjes en gewoontjes 180graden om moet....ik hou je op de hoogte..

Oh dat gaat vast goedkomen! Ze zal hier even doorheen moeten maar best kans dat je over een half jaar naar een tevreden barfer kan kijken 
Heel veel succes!

[Anne in Zweden]

Vergeten we niet dat onze honden afstammen van de wolf... ??

In de jacht van de wolf is er een voorkeur voor grote prooidieren zoals rendieren etc.
Te groot dus om snel weg te werken en zij eten zich werkelijk helemaal vol, gevolgd door lange rust.
Onze porties stellen hierbij natuurlijk weinig voor.

Ik vraag me af of dat klopt, hoor. Zat eergisteren naar een natuurdocumentaire te kijken, en daar werd een kudde caribous belaagd door een wolvenechtpaar. En die gingen echt niet achter de grote dieren in de kudde aan maar wisten heel zuiver een kalfje van zijn moeder te scheiden, en dat was einde kalfje. Is ook wel logisch, toch? Grotere dieren zetten grotere stappen en zijn dus veel sneller weg.

[BusKay]

Ik vraag me af of dat klopt, hoor. Zat eergisteren naar een natuurdocumentaire te kijken, en daar werd een kudde caribous belaagd door een wolvenechtpaar. En die gingen echt niet achter de grote dieren in de kudde aan maar wisten heel zuiver een kalfje van zijn moeder te scheiden, en dat was einde kalfje. Is ook wel logisch, toch? Grotere dieren zetten grotere stappen en zijn dus veel sneller weg.

Ik bedoel grotere dieren ten opzichte van kleiner wild zoals konijnen, fazanten, hazen etc. Het grote wild dus.

Dat van de groter dieren de zwakste gepakt word klopt is normaal en dan nog lukt het maar bij 2 procent van de pogingen.

[Anne in Zweden]

Ik bedoel grotere dieren ten opzichte van kleiner wild zoals konijnen, fazanten, hazen etc. Het grote wild dus.

Dat van de groter dieren de zwakste gepakt word klopt is normaal en dan nog lukt het maar bij 2 procent van de pogingen.

O, zo! Zou dat ook niet komen doordat konijnen en hazen overal de grond in kunnen duiken, waardoor de wolf er niet meer bij kan?

[BusKay]

O, zo! Zou dat ook niet komen doordat konijnen en hazen overal de grond in kunnen duiken, waardoor de wolf er niet meer bij kan?

Zou kunnen......

Ik weet dat het kleiner wild gejaagd wordt bij gebrek aan... Ook wordt het terloops meegenomen bij de grotere jacht.
Grote hoefdieren worden bijna volledig opgegeten, met uitzondering van de hoeven, geweien en grotere botten, zoals de schedel, kaken (de tanden) en het bekken.
Over het algemeen heeft de wolf een grote voorkeur voor spiervlees, ingewanden en organen waarmee hij dan ook zal beginnen.
Als hij vol is kunnen delen worden begraven voor later. Doordat deze delen rotten vind een gedeeltelijke vertering plaats welke gunstig is voor de vertering die de wolf nodig heeft.

Sommige omgevingen hebben geen grote hoefdieren. Dit geldt bijvoorbeeld voor Italië en Israël. Wolven in die gebieden staan bekend om te overleven op een voer dat bijna uitsluitend bestaat uit menselijk afval. Hetzelfde is gedocumenteerd in Roemenië, waar wolven in een aantal grote steden werden gefilmd wanneer ze in de stad kwamen bij nacht, het afval aten en de stad verlieten in de vroege ochtend als mensen beginnen met werken.