Elinea schreef:
Juno van mij is een allesvreter. Kauwgom, poep, plastic, papier, hout, denneappels en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik heb hem nu een krappe 4 maanden ( spanjaardje) en ik heb vanaf het begin getraind op Los en lekkers. Inmiddels gaat het best aardig in die zin dat hij inderdaad bij Los hetgeen wat hij in zijn mond heeft meestal uitspuugd om het lekkers aan te pakken. Gevolg is wel dat ik bv gisteravond met een drol in mijn handen stond. 
Hij heeft me alleen wel in de tang in die zin dat hij expres dingen pakt in zijn mond die hij niet mag hebben. Dan komt hij naast me lopen, zoekt oogcontact en Bingo; vrouwtje begint Los te roepen en er volgt een stukje rodiworst! 8) In het bos loop ik dus soms om de 3 meter worst uit te delen omdat hij denneappels wegvreet wat ik eng vind.
Mijn insteek is nooit iets afpakken maar ruilen en ev zelfs teruggeven. Thuis oefenen met eten op de grond leggen en de hond leren dat dat niet betekend dat dat voor hem is. Mijn eten, dus afblijven.
Bij Juno heeft het ieder geval een heel stuk geholpen, maar het is wel een kwestie van geduld en enorm goed opletten.
En af en toe maar even de andere kant op kijken als er zo'n bonzo-poephap verdwijnt in het o zo liefhebbende waffeltje van je hond! 
Wat Charlie al niet opgegeten heeft kan ik ook niet meer opnoemen, maar sokken zijn wel het meest waar ik me zorgen om heb gemaakt.
Alles wat eten is ruilt ze pertinent niet, kaken stijf op elkaar en ze geeft het echt niet af. Verder kan ik nu zoals jij ook schrijft 'ruilen' met spullen. Ze heeft in het begin toen ze hier in huis kwam echt alles gepakt wat ze pakken kon en haar interessant leek, vaak met een smaakje of luchtje eraan en het liefst at ze het op. Gelukkig heeft ruilen haar nu duidelijk gemaakt dat ze het af kan geven zonder echt iets kwijt te zijn, want ze krijgt er wat voor terug wat je echt op kan eten. Dat zorgt er ook wel weer voor dat ik op momenten dat ze zich verveelt met van alles aan komt wandelen en krijg ik de leukste kadootjes
.
Het jatten van eten is onder controle zolang wij in het zicht zijn van haar. Maar als ik maar drie stappen langer weg blijf in de gang bv dan gaat ze het toch altijd nog proberen om wat van het aanrecht af te pakken. Ze telt af, luistert waar ik ben, echt waar. En ze is me soms toch weer te slim af. Van de week hielp ze me met de boodschappen, pakje boter hoeft echt niet direct de kelder in, dat kun je ook open maken en opeten, maar toen ik het zag was het toch al half op
. Ik was blijkbaar toch even de andere tas weg gaan zetten en iets te lang weggebleven.
Buiten lukte het me echt niet om het onder controle te krijgen. Binnen in huis gaat het redelijk, als ik er zelf maar goed over nadenk. Dus de band heeft in ons geval echt uitkomst gegeven. Vanochtend een keer vergeten en ze was toch weer achter een struik gedoken, bleef wat te lang weg naar mijn zin, fluitje en ze kwam niet, dan weet ik eigenlijk al genoeg, want ze luistert heel goed naar de fluit, behalve.... jep als ze wat lekkers gevonden heeft. Dan zou ik normaal dus een waarschuwing geven met het piepsignaal, maar dat kon nu dus niet. En even later kwam ze likkenbaardend vanachter de stuiken.
Vanmiddag probeerde ze het op die plek nog een keer, maar nu had ik haar in de gaten en kon ik haar op andere gedachten brengen.
Maar het blijft opletten, ookal hebben we het nu redelijk onder controle.
