Cujo schreef: o waarom zijn we niet gewoon brokken blijven geven dan had ik al deze zorgen nietGeloof mij maar, dan had je heeeeeel andere zorgen van een heeeeeel andere orde.
Moderator: Lizzy
Cujo schreef: o waarom zijn we niet gewoon brokken blijven geven dan had ik al deze zorgen nietGeloof mij maar, dan had je heeeeeel andere zorgen van een heeeeeel andere orde.
Lizzy schreef: Geloof mij maar, dan had je heeeeeel andere zorgen van een heeeeeel andere orde.Weet ik daarom blijven we ook lekker vers geven
LunaDorisRoxy schreef: Hallo allemaal,ik ben blij dat je zelf aangeeft waar het mis ging (hond niet fit, narcose gehad, teveel geschrokt.) Fijn dat het goed afloopt en het zal je niet weer gebeuren. En fijn dat je mensen in je omgeving vertelt dat je botten blijft voeren.
Ik ben regelmatig op jullie site te vinden, wanneer er tijd voor is tenminste.... ik ben het vrouwtje van 5 honden. BullTerriers, varierend van leeftijd van 8 jaar tot 7 maanden.
We Barfen , maar dan wel met bepaalde dingen wel en niet....
Drie weken geleden had mijn man bij de isl. slager een hele tas gekocht met allerlei lekkere dingen voor de bullekinders...
Ze vinden het altijd een feest wanneer die grote tassen en bakken van de slachthuizen de keuken in komen.....
Ze kregen allemaal een lekker plekje in de tuin, of voor sommige een plekje apart en een rib, zoals vaker gegeven wordt....
Sharky de oudste dame, vond het heerlijk,( maar had net twee weken daarvoor een kiesje moeten laten verwijderen, EN deze dame was / is ook aan de lijn,....
dus ze is erg schrokkerig geweest.)
Twee dagen later ben ik naar de dierenarts gegaan,
omdat ze haar nek iedere keer samentrok, ze kugte niet ofzo.....Ze at nog wel, maar dat kwam er direct weer uit, en er zat veel geel pus bij haar speeksel..
Ik ging met de veronderstelling naar de DA dat er een klein dingetje verkeerd zat.
Voor mijn bezoek heb ik nog de Heimlich greep geprobeerd, maar dit deed veel pijn bij onze oudste tante...
Ik weet dat ze erg angstig wordt bij de DA, dus hadden we haar al een spuitje gegeven met een licht roesje.
We zijn met zijn alle in de weer geweest om iets te vinden, in haar luchtpijp , maar zelfs met een scopie lukte dit niet,...totdat.......we in de slokdarm zaten, daar bleek er een stuk bot vast te zitten, zo groot als een witlofstronk...
Dit kon hier niet verwijderd worden, dus moesten we met SPOED, met een hond onder narcose ( met een ampul in de hand voor eventuele problemen ) naar de Faculteit in Utrecht...........Na twee uur foto's maken, kijken , proberen, vroeten, zijn ze er ingeslaagd, het bot te verwijderen via de keel,........GELUKKIG!!!!!
Anders had de borstkas open geknipt moeten worden...
Wat een drama!!! Tot gisteren heeft ze 10 pillen per dag moeten slikken om longontsteking, en andere ontstekingen te remmen/ tegen te gaan. Zacht moeten eten, mocht de eerste dagen niet alleen blijven,.....
Wanneer we dit vertellen aan mensen, vragen ze altijd nou zeker geen botje meer zeker ????
Ons antwoord is , ZEKER WEL. We zullen met haar zeker voorzichtig zijn, omdat ze ZO graag eet, maar de andere honden EN de pups hebben allang wel weer botten op EN kippenekken enz. We zien gewoon het veel beter is voor de honden!! Ze voelen zich beter, zien er goed uit, zijn gezond, EN ze vinden het HEERLIJK!!!!!!
Nog een kleine noot : misschien geluk, of toeval of gewoon goede voeding ????
We hebben afgelopen week, met 5 pups een clubdag gehad , ALLE 5 de pups zijn in de prijzen gevallen, nr 1, en nr 3, en nr 1, en nr2, en nr3, waarvan er een ook BESTE PUP is geworden........
Al deze pups eten zoals wij het hebben voorgeschreven, samengesteld met deze site, en veel gesprekken met DA en boeken zoals gezonde voeding van Dhr. De Bolster.
Hoop diegene die twijfelt te kunnen overtuigen van het goede effect van BARFEN !!
Sabina
Femke schreef: ik ben blij dat je zelf aangeeft waar het mis ging (hond niet fit, narcose gehad, teveel geschrokt.) Fijn dat het goed afloopt en het zal je niet weer gebeuren. En fijn dat je mensen in je omgeving vertelt dat je botten blijft voeren.als mensen willen kunnen ze altijd wel een reden bedenken waarom niet , de reden hier zou kunnen zijn omdat we barfen draait de wasmachine overuren
Met andere woorden: je hebt het goed aangepakt ander hebben mensen wéér een voorbeeld om niet te gaan barfen
Lizzy schreef: Ja, dat is wel zo Helen, maar dat geldt dus voor alles in het leven. Je kunt zometeen je auto in stappen, maar vandaag heb ik te horen gekregen dat ik een collega heb verloren. Dit weekend is hij en zijn 18 jarige dochter doodgereden op de snelweg. Laat jij de auto nu langs de kant van de weg staan? Wat ik er maar mee bedoel te zeggen is dat de mens altijd hoopt dat hij en zijn gezin (inclusief huisdieren) nooit iets ergs overkomt. Maar helaas werkt dat zo niet in het leven..... In de afgelopen 10 jaar heb ik 1 bijna doodervaring met mijn honden gehad. Dat was Whoofer die een buffelhuid at. Dus hoe rot ik het ook voor jou en Kuma vind, wat je hier schrijft geldt voor iedere statistiek op deze aarde.inderdaad dan kan je niks meer doen.
Lupa schreef: maar als ik het goed lees zat er ook hout in kuma.Nee hoor niet stom, maar er zat een stuk bot overdwars in de maag die aan beide kanten de maag bijna geperforeerd heeft. Die blokkeerde de boel. De stukken hout hebben waarschijnlijk alleen bijgedragen aan de irritatie van de maag. De stukken hout waren ook niet van zodanige grootte dat ze gevaarlijk waren. Het was afgekloven bast.
Dat zou kunnen verklaren wat er gebeurd is dus, ik heb een hele stommem voorbeeld maar vertel het toch:
vorige week heb ik houd snippers staan zuigen, de volgende dag wilde ik stofzuigen maar de slang was volledig gebarricadeerd met die hout snippertjes.
wat ik bedoel te zeggen het hoeft dus niet door de bot gekomen te zijn maar door een barricade van hout/ de bot kon nergens heen/ de bijna geperforeerde maag kan dus ook door het hout komen/ of zeg ik alweer iets heel erg stom?
Lizzy schreef: Ja, dat is wel zo Helen, maar dat geldt dus voor alles in het leven. Je kunt zometeen je auto in stappen, maar vandaag heb ik te horen gekregen dat ik een collega heb verloren. Dit weekend is hij en zijn 18 jarige dochter doodgereden op de snelweg. Laat jij de auto nu langs de kant van de weg staan? Wat ik er maar mee bedoel te zeggen is dat de mens altijd hoopt dat hij en zijn gezin (inclusief huisdieren) nooit iets ergs overkomt. Maar helaas werkt dat zo niet in het leven..... In de afgelopen 10 jaar heb ik 1 bijna doodervaring met mijn honden gehad. Dat was Whoofer die een buffelhuid at. Dus hoe rot ik het ook voor jou en Kuma vind, wat je hier schrijft geldt voor iedere statistiek op deze aarde.Oefff , wat afschuwelijk van je collega....
Helen schreef: Oefff , wat afschuwelijk van je collega....Ja, ik snap helemaal dat het een ander verhaal wordt wanneer je zelf een van die statistieken wordt. Natuurlijk schrik je je te barsten en natuurlijk staan er geen ribben meer op het menu (of andere harde botten).
Nee, ik laat mijn auto niet staan, maar ik wilde alleen benadrukken dat het een ander verhaal wordt als jij toevallig een van die statistieken wordt. Ik heb vijf jaar geleden een autoongeluk gehad en ik rijd nu op een andere manier dan toentertijd. Los van leeftijd en rijervaring. Soms verandert je houding tov dingen pas als je op dat vlak iets meegemaakt hebt.
