Hoe t kan kan t. Maar sano wist t.
Ik kwam m halen van school. Hij had een tekening gemaakt voor koekie. Want hij miste m zo. Hij was ineens in tranen. Dus ik heb m verteld dat koekie ziek is en dat we morgen naar een grote dokter gaan om te kijken hoe erg t is.
Ik moet eerlijk zijn. T kan niet anders. T gaat voor mijn gevoel zo snel.
Sano heeft heel hard gehuild. Hij voelt m al hangen. We hebben niet veel gezegd behalve dat hij m niet op moet tillen omdat koekie dat niet prettig vindt.
Hij had tegen de juf al zijn zorgen geuit. En toen ik op t schoolplein kwam begon hij te vragen en te huilen.
Heel veel sterkte, ik denk aan jullie! 
