Anne in Duitsland schreef: Poetsen doe ik niet, althans niet voor de werklui. Het zijn mannen, en mijn ervaring met mannen is dat die ofwel de rotzooi helemaal niet zien, ofwel allang blij zijn dat ze niet bang hoeven te zijn dat ze met hun besmeurde werkkloffie het peperdure witte damasten tafelkleed ondersmeren. Wat niet wegneemt dat ik zo langzamerhand wel weer eens een keer mag stofzuigen. Je kunt je honden niet eeuwig de schuld geven.Nou, van sommige dingen vind ik het wel een fijn idee dat het schoon is, het wit van mijn zwart witte vloer is heul snel viel enzo. En kwijl is goor. En zand en haren liggen er nu overal al weer (terwijl er gisterenavond en vanmorgen gestofzuigd is
)Ik raakte lichtelijk in paniek toen bleek dat mijn hele kledingkast van zijn plaats af moest
Want 1. die is sinds ie er staat niet meer van zijn plek geweest dus wat vind je er achter? en 2. die plaat aan de achterkant zit los, dus ik zag m al helemaal loskomen en dan mijn ondergoed op het hoofd van de meneren vallen
Ductape for the win!
Maarre, hij staat!
ik had gevraag naar de volgorde van werken ivm de honden, dus ze hebben eerst het gedeelte in de huiskamer gedaan. Nu gaan ze boven verder.Allemaal dingen!
Een gat!
Jaa!
Gijs heet hem een warm welkom
Gewoon, voor de sier? 
