Wij barfen hier volledig, al jaren, naar zeer volle tevredenheid. Ze eten: 50% vleesbot, 15% groentemix, 15% orgaanvlees, 5% tafelrestjes, zuivel, eieren, 15% spiervlees/vis.
Ze krijgen alle drie niet teveel lever/nier en dergelijke, dus die 15% is echt inclusief pens (ik denk 7% orgaanvlees ala hart, nier, lever, testikel, etc en 8% pens). Vooral orgaanvlees en vette vis zijn zeer purine-rijk. Groente en zuivel en eieren zijn zeer purine-arm.
Reuen zijn altijd listiger dan teven. Bij reuen lopen de gruisjes/stenen veel eerder vast dan bij teven vanwege een langere en smallere urinebuis dan teven. Teven kunnen zeker ook last hebben van uraat-gruis (ze kunnen trouwens ook last hebben van struviet hoor!), maar die plassen eigenlijk altijd de gruisjes/steentjes wel weer uit. Tenzij je ze echt verkeerd voert, ze te weinig vocht toegediend krijgen en heeeeel lang niet mogen plassen, dan kan het zelfs bij teven verkeerd gaan natuurlijk. Reuen mogen niet te jong gecastreerd worden, omdat de plasbuis dan niet volgroeid en risico's op vastlopers hoger wordt.
Ik heb de pH waarde van vooral Brutus/Pinkel echt met regelmaat opgemeten, de afgelopen 11 jaar. Brutus heeft nog nooit een vastloper gehad, heeft altijd een goede, krachtige plasstraal en dat zit wel goed. Ze hebben beide na een orgaanvlees en na een vette vismaaltijd wel degelijk een lagere pH waarde van de urine dan na bijv. een maaltijd met alleen kipkarkas of eend of zelfs runderkopvlees. En zeker als ik in dit soort maaltijden geef (vis en orgaanvlees en rundvlees), geef ik er zuivel/ei en groente bij. Doe ik bij een orgaanvleesmaaltijd geen groente: pH waarde van 5,5 a 5,8 en doe ik er wel groente bij: pH waarde van 6,0 a 6,3. Dus de kunst is een beetje om en niet teveel purine-rijke voeding te voeren en purine-rijke voeding te combineren met niet-purine-rijke voeding.
Verder is voldoende drinken/vocht voor een Dalmaat heel belangrijk en net zo belangrijk is dat (vooral hij!) iedere vier uur mag plassen. Ga je dus een (jonge) reu 8 uur per dag alleen thuis laten: kun je dus wel in de problemen komen.
Ik heb de afgelopen 10 jaar met grote regelmaat (huilende) Dalmatiër-baasjes aan de telefoon/in de email gehad. Uraat-problemen. Zonder uitzondering allemaal (jonge) reuen. Dierenarts had blaasgruis geconstateerd, had ze op dieetbrokken gezet en het probleem ging maar niet over/werd steeds ergers, zelfs zo erg dat inslapen ter sprake kwam. In 3 gevallen was er een
180 graden verkeerde behandeling voorgeschreven door de dierenarts. Een verzurende brok, voor bij struviet. Deze dierenartsen hadden nog nooit van uraat gehoord en blijkbaar niet op zitten te letten tijdens het college over blaasgruis.... In een aantal gevallen wist de dierenarts niet direct hoe een behandeling eruit moet zien. Dus die wisten wel dat het om uraat ging, maar wisten niet welke behandeling daar bij hoorde. Ik heb ook meegemaakt dat Dalmaten toch last hadden van struviet en werden behandeld volgens het uraat-protecol. Dit waren echt hele schrijnende en trieste gevallen. Ik heb in een paar gevallen zelfs de dierenarts van deze hondeneigenaren aan de telefoon gehad om ze te vertellen wat ze moesten doen. En dus heb ik in het stukje dat ik voor de Nederlandse Club voor Dalmatische Honden heb geschreven gezet "onthoud dat Dalmaat en uraat rijmt". Je moet (vind ik) als Dalmaten-eigenaar gewoon weten hoe het zit en nooit 100% blind vertrouwen om een DA. De behandeling altijd met veel argus-ogen blijven volgen, is mijn advies!
Ik heb tientalle Dalmaten-eigenaren begeleid in geval van uraat (niet om mezelf op de borst te kloppen hoor) van brok naar vers, waarbij ik het een paar keer niet voor elkaar kreeg om de eigenaren te laten barfen maar die wel op versvlees over zijn gestapt en die heb ik hetgeen ze per dag moesten voeren wel aan laten passen omdat op alleen versvlees de pH waarde echt te zure kant werd (bij Brutus was de pH waarde op Bibi trouwens ook altijd aan de te zure kant: 5,5 - 6,0 was geen uitzondering en ik wil 'm - zeker 's avonds - toch echt liever op de 6,7 hebben). Ze moesten er iedere dag of groente of ei of zuivel aan toe voegen en ik vroeg hen de honden extra te laten drinken, karnemelk. Dan ging het, zonder uitzondering, in alle gevallen perfect.
Overigens hoef je eigenlijk in de meeste gevallen niks te doen en je Dalmaat alleen maar verstandig te voeren. Ik ben er van overtuigt dat je met barf eigenlijk ook nooit tegen problemen aan gaat lopen en het allemaal zo ver nooit zal komen. En ik heb heel veel pH waardes gemeten puur ook om zelf te leren. Dit is iets wat de meeste Dalmaten-eigenaren nooit zullen doen (tenzij ze met problemen te maken krijgen).
Tis heerlijk, een Dalmaat Eva. Ik kan je ze van harte aanbevelen
. Meer info over Dalmaten en blaasgruis:
http://www.dalmatierforum.nl/viewtopic.php?t=3533
)
. Vriendlief is het daar nog niet geheel mee eens, maar ik heb nog de tijd 
.
