Vanochtend in het AD een klein artikel met als titel "Baasjes van goede wil, toch heeft huisdier hondenleven'.
Het artikel gaat erover dat veel baasjes van goede wil zijn, maar dat het aan kennis over de betreffende huisdieren ontbreekt.
En dat dieren hun natuurlijke gedrag niet kunnen tonen.
Dit gaat om allerlei dingen.
Maar verVOLGENS onderschrijft een hooglieraar diervoeding W. Hendriks van de Wageningse Universiteit dit standpunt.
Volgens hem moeten baasjes niet hun eigen wensen projecteren als zijn voer voor hun dier kopen.
Katten en honden (zo zegt hij) zijn bijvoorbeeld echte vleeseters, waardoor 'nat voer' uit blik beter geschikt is.
Maar omdat baasjes volgens Hendriks die 'smurrie' vinden stinken, krijgen de dieren droge brokjes met veel plantaardige ingrediënten.
In eerste instantie dacht ik 'o best gunstig, dat nu eens een hoogleraar in diervoeding tegen brokken reageert.
En wijst op de vele plantaardige ingrediënten'.
Maar eigenlijk vind ik het ook raar dat hij dan vervolgens naar 'nat blikvoer' verwijst als zijnde beter.
En ik vraag me af wat er dan precies in dat nat blikvoer zit.
Ik dacht namelijk dat dat ook voor een groot gedeelte uit toevoegingen en graan bestaat.
Of zit ik fout?
Vind het overigens net zo vreemd, dat zo'n hoogleraar erkent dat honden en katten vleeseters zijn.
En dat ik dan niets lees over een verwijzing naar kant en klaar vers vlees.
(weet niet of ik dit onder barfdiscussie valt, anders moet het maar verplaatst).