[Kefraya]

Mijn poes Cleo heeft alweer een gigantische blaasontsteking. Ik tob al bijna 6 jaar met haar en het wil maar niet beter worden. Het gaat soms tijden goed en dan heeft ze ineens een terugval. De afgelopen maanden leek ze zelfs incontinent te zijn (plaste daar waar ze lag te slapen, overdag gaat ze gewoon op de bak) en heeft ze zowel AB als homeopatisch gehad. Eindelijk, eindelijk begon ze twee weken geleden heel voorzichtig vers te eten (YES!!) en heeft ze ook al die tijd geen ongelukjes gehad . En van het weekend ineens weer mis: ze liet overal bloedsporen achter

Nu heb ik weer AB bij de da gehaald en wat denk je: mevrouw is in hongerstaking. Ze weigert pertinent te eten en krijg er dus ook geen pilletjes in (ze is heel bang voor vastpakken, dus kan geen pil in haar bek stoppen, moet echt door iets lekkers). ZUCHT!!!!
En ik kan ook geen dieetbrokken laten staan (die lust ze wel), want die eet de andere poes voor haar neus weg en die eet daarna haar kvv/barf niet meer. Ik word hier toch zo wanhopig van

[Tineke *]

Zijn er al foto's gemaakt van de blaas?Het kan natuurlijk ook gruis zijn ivb met het bloedspoor.Dan kan je ab geven tot je een ons weegt maar dat helpt in dit geval niet.Ik weet niet hoor het is maar een idee.

Tineke

[Loeka]

De oorzaak kan ook stress zijn. De blaas verkrampt hierdoor en als dat maar lang genoeg zo is heb je een blaasontsteking. Zolang er geen sprake is van een bacterie heeft ab helemaal geen zin. De kans dat een poes een blaasontsteking krijgt van een bacterie is heel erg klein, een paar procent dacht ik zelfs maar. Als de oorzaak stress is, helpt vaak een pijnstiller al omdat ze dan de drang om continu te plassen kwijt is.

Als ze echt helemaal niets eet, is het gevaarlijk voor haar! Waarom zet je haar niet apart met die brokjes(ja ik weet het, maar als dat het enige is wat ze eet ). Dan heeft ze alle tijd om haar eten op te eten. Ze moet echt blijven eten!

[Kefraya]

Dank voor jullie antwoord!
Ik ga vandaag een afspraak maken om een echo van de blaas te laten maken.
@Loeka: we hebben altijd gedacht dat het stress-gerelateerd was, omdat Cleo niet gesocialiseerd was toen ze bij ons uit het asiel kwam. Alle homeopathie en zo was steeds gericht op stress en angst. Het rare is dat ze de laatste tijd juist zo ontzettend relaxt was, kwam knuffelen en spelen, dus eigenlijk allesbehalve stressig.
Inmiddels eet ze gelukkig weer wat (ze krijgt nu overdag vers en brokjes als Kefraya buiten is 8), alleen die ab wil nog niet. Ik heb van het weekend ook wat pijnstillers gehaald bij de weekend-da. Dat heeft goed geholpen.
Ik heb echt het gevoel dat we op een totaal verkeerd spoor zitten nu, dus vandaar de echo.

[Loeka]

Hoe ist nu?

[sylvia]

Wat verschrikkelijk balen is dat zeg, ik snap helemaal dat je hier helemaal niet goed van wordt , arm beestje.

Hoe gaat het nu met haar?

[Robian]

Wat verschrikkelijk vervelend, je voelt je dan ook zo machteloos
Hoe is het nu met haar?

Over de tabletjes; ik maakte die altijd heel erg fijn en deed het dan door de smeerkaas. Ik kocht altijd zo'n tube smeerkaas. Werkte bij mij prima

Groetjes,
Sylvia

[Kefraya]

Hoi allemaal,

dank voor jullie medeleven
Op dit moment gaat het goed met kleine Cleo.
Leverworst doet het helemaal op dit moment, dus daar doe ik de AB in en ze is ook gelukkig weer aan het eten, zelfs regelmatig kleine beetjes vers. Op dit moment lijkt ze weer levendig, alleen houd ik mijn hart vast voor een nieuwe aanval. Ik heb een afspraak voor a.s dinsdag om een echo van haar blaas te maken, ik houd jullie zeker op de hoogte van de resultaten.

[Kefraya]

Gisteren met Cleo naar de da geweest voor een echo. Ze blijkt alleen een verdikte en onregelmatige blaaswand te hebben, geen gruis, geen tumor. Conclusie: ze is een van de katten met een 'urologisch' syndroom waar niets aan gedaan kan worden.
Enerzijds ben ik er blij mee, anderzijds voelt het ook wel hulpeloos. Deze da (niet mijn eigen, want die kan geen echo's maken) stelt voor om niet te veel te knutselen en pijnstillers in huis te houden voor het geval ze weer een aanval krijgt. Homeopathie en glucosamine zijn mogelijke manieren om de klachten te verlichten.
Ik denk zelf dat ik die stomme dieetbrokken nu maar definitief de deur uit doe aangezien er toch geen sprake is van gruis en haar gewoon op kwaliteitsblik zet totdat ze echt over is op vers (dat gaat nu steeds beter, wel tergend langzaam...).
Dan maar hopen dat ze niet te vaak aanvallen krijgt
Iemand nog anders suggesties?