Gisteren 2 kattinnetjes laten steriliseren.
Doordat het ene af en toe wat bloed plaste vroeg ik de DA eens na te gaan of ze gruis had.
Dat was negatief. Wel vond ze suiker in de urine.
Nu is het zo, volgens de DA, dat indien men suiker in de urine van de hond vindt dat het sowieso diabetes is. Bij een kat is dit niet zo.
Om te voldoen aan 4 criteria moeten ze 1)veel drinken en eten, 2)vermageren, 3)suiker in het water en 4)in het bloed.
Suiker kon stijgen door de stress, heeft iets te maken met de bijnieren die dan te veel cortisol afscheiden (ik kan ook niet dadelijk het verband leggen).
Nu, Tiblanche is een heel heel bang kattinnetje. Ze verstopt zich gauw als er sterke geluiden zijn, stopt dadelijk met eten en ik vermoed dat ze ook stopt met plassen op de kattenbak of ergens anders als ze zich gestoord voelt. Als ze in de tuin een verdacht geluidje hoort sprint ze dadelijk naar binnen.
De arts heeft dat wat bloed geprikt na de operatie (in haar oortje), het bloed op een stikje gedaan en in een apparaatje gestoken om te meten.
Ze had 120, lichtjes gestegen, maar volgens haar vermoedelijk door de stress. Katten met echte diabetes scoren al meteen 300.
Vermoedelijk is haar regelmatig bloedplassen idiopatisch.
De arts zei dat ik stress voor haar moet vermijden (tja, is niet gemakkelijk met een bang katje) en dat ik verzurend eten moet geven. Het enige dat ze tot nu toe maar lust is kippenfilets. Die CB gaat er altijd nog niet in.
Iemand anderes raad?
Sheela
