[doranto]

Ik hoop heel erg voor Jiba, dat hij straks op één adres mag blijven en niet meer weg hoeft.

[Kromfohrlanders]

Ik hoop echt dat er een goede oplossing gevonden wordt voor hem. En petje af voor wat jullie voor hem doen.

Heel eerlijk, als de baas hem na april geen blijvend goed thuis kan bieden zonder opassers en logee-partijen zou herplaatsen denk ik beter zijn. Hij heeft 1 goed thuis nodig waar hij oud kan worden, zonder oppassers en logeren.
Deze hond heeft een hele stabiele, vaste omgeving nodig.

Ik ga heel hard duimen dat het allemaal goed gaat komen en jullie met de GT een goede oplossing voor hem vinden. En misschien mag hij dan daarna wel gewoon lekker blijven? Hij heeft bij jullie een gouden mandje gevonden. Je investeert nu al zoveel in een hond die niet eens van jou is..

Karen

[yazzie]

Heb je het hele topic gelezen?
Zo ja, dan heb je ook gelezen dat het gaat om een logeerhond en dat er overleg wordt gepleegd met de eigenaar met betrekking tot medicatie. En dan heb je ook gelezen dat er al contact is geweest met een GT en de hoop dat er volgende week ook een GT langs kan komen. Er wordt dus ook zeker professionele hulp gezocht. Ook heb je dan kunnen lezen dat er al diverse zaken niet doorgaan die al lang gepland stonden om bij de logeerhond thuis te blijven.

Ja, ik heb het hele topic gelezen. Jij ook? Heb jij gelezen dat hij probeert uit te breken en dat hij dwars door de hordeur is gegaan? Dat hij aan de deur krast, dat hij de deur kan openen en in een restaurant liep? Dat hij loeit, blaft, kwijlt en blijft 'darren'? Dat hij sloopt? Dat zelfs als ze thuis is en gaat douchen of op het toilet zit dat hij piept en trilt? Dat de zylkene niet werkt en de bachbloesem ook (nog) niet. Dat de oppas gek van hem wordt en dat de hond bij haar partner rilt en huilt. Dat lees ik in het verhaal. Vandaar mijn reactie dat je dit niet gaat oplossen met bachdruppels en een kledingstuk. Ik zeg niks over de goedbedoelde intenties van TS dan wel de eigenares. Het enige wat nu comfort biedt voor de hond is zorgen voor meer veiligheid (bij hem blijven) en gemoedstoestand op heel korte termijn te verbeteren (clomicalm o.i.d.). Prima als er een gedragstherapeut komt, maar dit traject gaat maanden duren. Daar kan je bij deze hond niet op wachten... Vind ik hóór.

[me and my boys]

Ja, ik heb het hele topic gelezen. Jij ook? Heb jij gelezen dat hij probeert uit te breken en dat hij dwars door de hordeur is gegaan? Dat hij aan de deur krast, dat hij de deur kan openen en in een restaurant liep? Dat hij loeit, blaft, kwijlt en blijft 'darren'? Dat hij sloopt? Dat zelfs als ze thuis is en gaat douchen of op het toilet zit dat hij piept en trilt? Dat de zylkene niet werkt en de bachbloesem ook (nog) niet. Dat de oppas gek van hem wordt en dat de hond bij haar partner rilt en huilt. Dat lees ik in het verhaal. Vandaar mijn reactie dat je dit niet gaat oplossen met bachdruppels en een kledingstuk. Ik zeg niks over de goedbedoelde intenties van TS dan wel de eigenares. Het enige wat nu comfort biedt voor de hond is zorgen voor meer veiligheid (bij hem blijven) en gemoedstoestand op heel korte termijn te verbeteren (clomicalm o.i.d.). Prima als er een gedragstherapeut komt, maar dit traject gaat maanden duren. Daar kan je bij deze hond niet op wachten... Vind ik hóór.

Ik denk dat jij alles beetje verkeerd lees
Of ik gek van hem wordt?
Dat ik hem bij mijn vriend laat, ik ben in hetzelfde huis he. Ik zal hem nooit verkassen naar een ander!
Ik ga zelfs geen oppas regelen omdat ik zeker weet dat ie daar niks aan heeft.
En het enige wat we doen is bij hem blijven!
En waar kan ik niet op wachten, traject gaat maanden duren, dat zou best kunnen, maar wat te doen dan ?
Maar lees jij niet dat ik alles opzij zet voor hem, hem zelden alleen laat(ja soms moet dat ff, er moet ook geld in het laadje komen)
Een kledingstuk raden ze me aan, nou ppfff wat een kwaad zou dat kunnen...
Alles draait om Jiba, alles.
En alles doe ik met liefde voor hem!
Als de eigenaresse besluit dat ie ergens anders weer onder gebracht word, komt ie gewoon weer bij mij.
Nooit zal ik een hond slecht of verkeerd behandelen....
Voor al mijn honden ging ik door het vuur en ook voor mijn oppashond.
Maar vertel, ik kan er niet op wachten schrijf je...kom met een oplossing..
medicatie, gedragstherapeut, 24/7 zo n beetje bij hem.
Genoeg beweging krijgt hij ook, uur tot anderhalf fietsen, een lange wandeling en 2 korte..tussendoor krijgt ie zijn rust(mits ik werken moet)
En, niet geheel onbelangrijk, zijn eigenaar moet wel alles goedkeuren wat ik doe voor hem, ik ga en kan niet uit eigen bewegingen beslissingen nemen he, hij is niet van mij

[me and my boys]

Ik hoop echt dat er een goede oplossing gevonden wordt voor hem. En petje af voor wat jullie voor hem doen.

Heel eerlijk, als de baas hem na april geen blijvend goed thuis kan bieden zonder opassers en logee-partijen zou herplaatsen denk ik beter zijn. Hij heeft 1 goed thuis nodig waar hij oud kan worden, zonder oppassers en logeren.
Deze hond heeft een hele stabiele, vaste omgeving nodig.

Ik ga heel hard duimen dat het allemaal goed gaat komen en jullie met de GT een goede oplossing voor hem vinden. En misschien mag hij dan daarna wel gewoon lekker blijven? Hij heeft bij jullie een gouden mandje gevonden. Je investeert nu al zoveel in een hond die niet eens van jou is..

Karen

[Tibbies]

Ellen, hier een goedbedoeld advies: cijfer jezelf niet helemaal weg voor je oppashond. Als het baasje besluit de hond bij jouw weg te halen zit jij met een groot schuldgevoel. Denk ook om jezelf


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[yazzie]

Ik ga hier verder geen woordenwisseling over voeren. Mijn bijdrage was goedbedoeld, maar het komt blijkbaar niet zo over. Jammer.

In mijn eerste reactie op pagina 2 heb ik uitgelegd wat voor mijn hond een oplossing is voor dit probleem en dat dat mijn hond ondertussen uit de paniekmodus heeft gehaald.

Sterkte, ik hoop oprecht dat het voor jouw hond ook goed komt.

[Anne in Zweden]

Even in het verlengde van dat kledingstuk dat naar jou ruikt: zou het helpen als je je stem opneemt op een bandje dat je kunt afspelen wanneer je er niet bent? Dat je, weet ik veel, een paar pagina's uit een boek voorleest op band en dan dat bandje laat draaien als hij alleen is? Geen idee of dat werkt, hoor, en dat zul je waarschijnlijk ook moeten trainen (bandje afspelen terwijl jij uit het zicht bent eventjes, zoiets), maar misschien helpt het?

[Siberienne]

Wij hebben ooit een logeerhond gehad en na een week moesten we constateren dat het niet ging. Had te maken met alleen kunnen zijn en omgang met de anderen honden. Wij konden ons leven niet zomaar op de kop zetten. Een logé is toch anders dan een eigen hond.

Ik lees bij jou veel stress en ik denk dat je echt aan jezelf mag vragen of je dit wel wil of dat de eigenaar een andere oplossing moet zoeken.

Het is echt een lieverd op de foto, maar mag je dit van jezelf en de rest van je gezin / familie vragen?

[pearlsofpassion]

Ik ga hier verder geen woordenwisseling over voeren. Mijn bijdrage was goedbedoeld, maar het komt blijkbaar niet zo over. Jammer.

In mijn eerste reactie op pagina 2 heb ik uitgelegd wat voor mijn hond een oplossing is voor dit probleem en dat dat mijn hond ondertussen uit de paniekmodus heeft gehaald.

Sterkte, ik hoop oprecht dat het voor jouw hond ook goed komt.

Je schrijft wel erg agressief voor een goedbedoelde advies. Zo komt het idd erg verwijtend over.
Monique bladder is ook een GT hé. Dus wat jij zegt dat werkt is niet zo heel verschillend met wat Ellen nu aan het proberen is of probeert voor elkaar te krijgen. En duurt normaal ook maanden.
Verder kennen wij Ellen al langer, weten hoe ze door het vuur gaat voor een hond en weten wij ook dat als een hond zo in paniek gaat dat recht door haar hart gaat. Dan is geen enkele moeite haar te veel.

Eigenlijk moet je er toch vanuit gaan dat het maanden duurt. Dat kan gewoon niet anders. Ik vind het alleen maar bewonderingswaardig dat Ellen daar aan wil beginnen. Niet iets om haar te verwijten.
En wat is anders het alternatief?

[Kaio]

Ik durf haast te zeggen dat verlatingsangst echt meest ingrijpende gedragsprobleem is . Het heeft nl heel veel invloed op welzijn van hond en van mens. Daarnaast is de therapie ook best een moeilijke. Het is niet met een bachbloesempje hier of dekentje daar op te lossen, kan wel als een van de ondersteunende middelen zijn maar niet de oplossingen an sich. En ook niet met een "abracadabra" mevrouw op afstand . Sorry dat ik het zo zeg maar krijg er altijd een beetje jeuk van, zeker in zo'n eigenlijk schrijnend geval .

Begin van zo'n therapie is de hond niet meer alleen te laten, en in dit geval is de verlatingsangst nog naar 1 persoon gericht ook, dat maakt het serieus super heftig en nog veel moeilijker.

Ik hoop van harte dat de eigenaar meegaat in het advies voor een GT en ook de medicatie in wil zetten. Zodat er heel systematisch te werk kan gegaan worden, stap voor stap op tempo hond. We willen allemaal zo lang mogelijk zonder medicatie maar deze ernstige vorm van stress is ook echt niet gezonder voor het dier.

En Ellen aan jou zal het niet liggen , ik weet dat je er alles aan wilt doen wat binnen je mogelijkheden ligt en er ook helemaal voor gaat dan.

Ik weet niet wat de situatie is van de eigenaar, ook geen oordeel erover, maar een hond en zeker deze hond is gebaat bij stabiele en voorspelbare levenssituatie.

Overigens had Oli toen hij kwam als herplaatser ook een geringe vorm van verlatingsangst. Was ook niet raar, zijn hele wereld was veranderd. Eerst altijd buiten met andere honden, die vielen weg, toen was ie alleen en we bovendien de org voor hem niet meer op te brengen door omstandigheden. Toen is ie eerst een maand naar fokker teruggeweest en toen naar ons. Ik merkte echt dat we ineens een hond kregen die heel heel erg in de war was. Terwijl ik hem vantevoren bij zijn eerste adres nog gezien het en toen was ie heel anders.
Hij poepte bijv wel eens binnen als we er niet waren ( hij was ook niet gewend binnen te zijn, maar was volgens mij toch door stress) Hij was echt zijn vertrouwen een beetje verloren. Dat heeft ook een tijdje geduurd bij hem. Eerste weken waren echt zwaar, daarna kwam er steeds weer wat verbetering ( stress bijten en likken, krabben, oor en oogontsteking, zwaar kwijlen, niet door verlatingsangst maar door de hele verandering van zijn leven)
Maar goed het was wel echt een milde vorm, eentje die toen ie vertrouwd raakte dat het zo bleef ook weer beter ging.
Verder is het dus gewoon een stabiele makkelijke hond geworden. Ik probeer hiermee uit te leggen hoeveel impact herplaatsen en verplaatsen van een hond kan hebben , daar vergissen we ons wel eens in .

[me and my boys]

Ellen, hier een goedbedoeld advies: cijfer jezelf niet helemaal weg voor je oppashond. Als het baasje besluit de hond bij jouw weg te halen zit jij met een groot schuldgevoel. Denk ook om jezelf


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Ze haalt hem niet weg bij mij, ze kan op dit moment niet voor hem zorgen..
Er is wel een tijdelijke oplossing dat ie een weekje naar een ander gaat en dan weer bij mij komt, maar dat gaan we natuurlijk niet doen

[me and my boys]

Je schrijft wel erg agressief voor een goedbedoelde advies. Zo komt het idd erg verwijtend over.
Monique bladder is ook een GT hé. Dus wat jij zegt dat werkt is niet zo heel verschillend met wat Ellen nu aan het proberen is of probeert voor elkaar te krijgen. En duurt normaal ook maanden.
Verder kennen wij Ellen al langer, weten hoe ze door het vuur gaat voor een hond en weten wij ook dat als een hond zo in paniek gaat dat recht door haar hart gaat. Dan is geen enkele moeite haar te veel.

Eigenlijk moet je er toch vanuit gaan dat het maanden duurt. Dat kan gewoon niet anders. Ik vind het alleen maar bewonderingswaardig dat Ellen daar aan wil beginnen. Niet iets om haar te verwijten.
En wat is anders het alternatief?

Er is geen alternatief, hij kan ff een weekje bij iem anders logeren maar dat gaan we niet doen.
Het is pappen en nat houden met Jiba.

[me and my boys]

Er is geen ander alternatief voor Jiba...
Ik heb de keuze gemaakt hem op te vangen en ik zal dat blijven doen tot ze hem in april komt halen.
Tuurlijk zucht ik weleens en ben ik er moe van maar hij is er en hij blijft.
We doen nu ook niet altijd meer aan zeg maar, hem met zachte hand behandelen(niet verkeerd begrijpen)
Wat moet dat moet, als ik werk gaat ie met Marc mee dan maar met zachte hand mee nemen, loopt ie netjes mee krijgt ie zijn favo beloning.
Als ik ga douchen oid mag hij niet meer voor de deur staan, dan doen we de tussendeur dicht, wel leg ik dan zijn kleed bij de deur en krijgt ie wat lekkers en dat gaat wonderbaarlijk goed!
Hij blijft liggen, piept heel zachtjes maar geen getril!
In de auto veranderd er nog niks, blijft onrustig dus beperken we dat maar.
Dan geen uitjes naar het bos ed.
Of het een opgave is, ja.
Maar dat komt door zijn verlatingsangst, het extreem aan mij hangen.
Hij blijft lekker bij ons, moet er niet aan denken dat ie bij iem komt die er lak aan heeft en per slot is het zo weer April

[hannabelgje]

Ik snap het helemaal Ellen en het kan zomaar zijn dat het beter gaat wanneer hij meer vertrouwen krijgt. Wel jammer dan hij de auto ook stom vindt dat helpt hier enorm. Zoë heeft ook buien dat ze aan me hangt en niet alleen wil zijn en dan gaat ze gewoon mee in de auto.
Sterkte met het mannetje. Zijn geen simpele dingen.

Verstuurd vanaf mijn SM-G980F met Tapatalk