Border Bandit schreef: ↑do 02 dec 2021, 21:06 Ik heb vanmiddag iemand gesproken. Het is hun eerste hond en ze doen niks aan opvoeden. Dat gevoel had ik al.Ik denk dat jij je prima opstelt en dat je verder niks moet/kunt doen. Jammer dan, je kunt niet elke hond 'redden' van zo'n soort baasje.
Volgens mij is dat hondje verlieft op Bandit. Toen ze pup was, hebben ze kennis gemaakt. Hun huis staat op een hoek in de buitenbocht. Ze ziet ons recht op haar af komen en dan draaien we weg. Ze is gedurende het laatste jaar steeds harder en intenser gaan blaffen. Echt zo van: zie je me dan niet, hier ben ik, kom nou hier. Zodra we de bocht om zijn, en uit het zicht, begint ze heel hoog te blaffen.
Die mensen hebben ook 's avonds alles open. Het hondje staat op de bank en kijkt naar buiten. Het is heel makkelijk op te lossen (als je niet wilt trainen) door de onderkant van het raam te blinderen, dan ziet ze niks meer. Ik heb echt aangeboden dat ik wil helpen met oefenen. Maar volgens haar ligt de enige oplossing erin dat IK niet meer langs kom.
Ik snap wat je bedoelt in je tweede stukje. Ik wil ook echt meewerken. Ik vind ook dat je rekening met elkaar moet houden. Bv als ik eraan kom en iemand schrikt, hijst zijn hond op en loopt zo ver mogelijk een oprit op, dan vat ik dat op als een reactieve hond. Dan ga ik er met een zo groot mogelijke bocht omheen. Op een trainingsveld is het makkelijker om afspraken te maken. Iedereen die daar komt (mag je aannemen) wil toch dat alle honden leren en met angst heb je meer afstand en geduld nodig.
In de buurt lopen ook 2 van zulke honden, er wordt niks aan hun gedrag gedaan, vanuit onbegrip of onwil of 'ik hoop dat hij er overheen groeit' die hond is inmiddels vier jaar.
Niks van aantrekken, je doet helemaal niks verkeerd. Ik snap het hoor dat je het rot vindt, maar wat mevrouw doet slaat helemaal nergens op.