Lizzy schreef: ↑za 15 mei 2021, 08:09
Oh vertel, waarom een draak? Ik las ook wel op 1 van de websites dat het niet altijd een super eenvoudig hondje is. Een hondje met een kop erop?
Zo lief, zacht, meegaand en met een enorme will to please als Aismee is, zo tegendraads, onzeker, "will to please zichzelf" en koppig is Doutze.
Aismee is echt een wereldhondje, super makkelijk, meegaand, doet alles voor je en heel zacht. Ze vertrouwd mij 200% en doet alles wat ik vraag, gewoon omdat ik het vraag. Ze is mijn "once in a lifetime" hondje, mijn zielsmaatje.
Doutze is het tegenovergestelde..
Ze is heel fel, heel pittig, met veel territorium/bezitsdrang, enorm ego en behoorlijke grootheidswaanzin, een echte regelteef en ze wil alles bepalen. Maar tegelijk is ze ook heel onzeker, heel bang, gevoelig en snel instabiel.
Dat is geen handige combi, want nu zie je dat ze eigenlijk die andere hond niet in haar territorium wil, maar ze heeft de ballen niet om er echt wat van te zeggen. Dus krijg je onwijs conflict-gedrag, snuffelen/likken/uitvallen/aanvallen maar ook weer weggaan, ze doet stoer maar is het niet. Helaas heeft ze nu 2x de kans gehad om op een hond te klappen, doet dat ook met enorm veel bombarie en gegrauw/snauw, maar bijten doet ze gelukkig niet. Beide honden zijn zonder gaatjes ervan af gekomen. Beide keren ging het om bezits-agressie, ze verdedigd iets wat in haar ogen van haar is en dan moet die ander gewoon weg.
Met onbekende mannen heeft ze dat ook, ze vertrouwd mensen die ze niet kent niet. Zeker mannen niet. En als een man haar dan uitnodigt om bij zich te komen krijg je een hond die wild om hem heen stuitert, blaft als een malle, tanden laat zien (ze grijnst), het ook wel heel leuk lijkt te vinden want ze kwispelt er ondertussen op los, ze doet heeel druk maar komt niet in de buurt. Ze danst dan echt op een meter afstand rondjes om hem heen...
Als pup was ze echt onmogelijk, gehoorzaamheidsoefeningen gewoon om het oefenen? echt niet. Ik kon op mijn kop gaan staan maar mevrouw keerde me gewoon haar rug toe, bleef niet zitten of liggen, kreeg dan echt gewoon een soort van middelvinger.
Maar pakte de trainer een tunnel, dan kon ik haar dus wel gewoon voor die tunnel zetten, haar laten wachten en op mijn commando kwam ze dan gewoon enthousiast door de tunnel gerend.
Buiten ook, is het gewoon oefenen dan doet ze niet mee. Bekijk het maar. Misschien als ik iets heel lekkers heb.. vooruit dan.. wellicht.
Maar leent de situatie zich ervoor, en moet het gewoon echt, dan is het prima en doet ze wat ik vraag. (meestal)
Cursussen waren een rampenplan, tot agility in het spel kwam. Dat vond ze leuk.
Wel ook doodeng, ze is echt letterlijk overal bang voor geweest. Zette ik er wat druk op dan rende ze rondjes door het veld en verstopte zich uiteindelijk ergens in het materiaalhok waar ik haar dan met veel moeite vandaan kon zien te krijgen.
Ze sjort wel graag en agility vindt ze super leuk, dat is onze redding geweest want het is een teamsport. We kunnen het niet zonder elkaar. Beiden moeten meedoen aan het spelletje om het een leuk spel te laten zijn. En daarmee is uiteindelijk het vertrouwen gegroeid en onze band gegroeid en nu is het best een leuke hond.
Maar gehoorzaam wordt ze denk ik nooit, en stabiel zal ze ook wel nooit echt worden.
Wel kan ik haar in het bos nu los hebben, en laat ze zich sturen als er andere honden in de buurt zijn.
Door heel consequent te zijn kan ze de meeste honden nu gewoon passeren (maar heeft afstand en ruimte nodig) en zijn wandelingen doorgaans wel prima te doen.
Katten zijn en blijven om op te eten en nou ja, ze doet haar ding.
Ik noem haar regelmatig autistisch, ze heeft een super duidelijke zwart/wit aanpak nodig met veel liefde en geduld maar wel ook heel consequent.
Ze is ook heel lief, kruipt in me en zoekt nu ook steun bij me als ze het moeilijk heeft.
We komen er wel.. ooit, als ze bejaard is..
Karen