Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door eelke
#3409996
pearlsofpassion schreef: zo 13 sep 2020, 22:07 Eelke, ik mag eerlijk zijn hé?

Ik heb het gevoel dat er bij Joep meer speelt. :( Hij blijft zo wat sukkelen.. Het zijn kleine dingen, maar het blijft maar komen. Of dat gevoel heb ik toch...
Hij is niet echt de oude geworden sinds de castratie, maar ligt dat aan die castratie of staat het er los van? Of zowel castratie als andere factoren?
Hij is natuurlijk ook niet meer piepjong, maar ik vind wel dat hij op korte tijd snel verandert is. Is het ouder geworden? Of is er toch wat anders?
Ik heb uiteraard geen antwoorden, maar ik wilde je wel even zeggen dat ik dat gevoel heb en dat ik keihard blijf duimen dat hij toch nog echt opknapt.. Als je er zo bovenop zit, zie je dat anders dan iemand die er verder vanaf staat.
Denk jij niet dat er nog wat anders speelt dan de gevolgen van de castratie?
Natuurlijk! Ik zal het kort houden want het is niet mijn topic; Joep heeft spondylose he. Ik denk dat de castratie daar echt niet positief aan bijgedragen heeft; Hij was natuurlijk eerst echt wel erg ziek van de prostaatontsteking, daarna de castratie en dus minder testosteron, waardoor zijn bespiering wel behoorlijk is afgenomen (ook door het ziek zijn). Dat legt natuurlijk meer druk op zijn rug en die spondylosebruggen. Die dan meer pijn doen waardoor bewegen natuurlijk nog lastiger wordt. Dat is een cirkeltje waar we eigenlijk net weer lekker uit kwamen (het warme weer deed hem geen goed, dat gaat nu weer beter).
Maar het lopen hoeft van hem ook niet meer zo hoor. Waar hij eerst wel echt een reu was van trekken en het liefst elke grasspriet onder piesen hoeft dat van hem allemaal niet meer zo. Die drive is wel aardig weg. Hij staat liever uitgebreid te snuffelen aan een grasspriet, hij heeft niet meer zo de haast van ALLES MOETEN BESNUFFELEN EN WEL NU. Dat is wel echt het gevolg van de castratie denk ik. Daardoor kost wandelen hem ook wel minder energie, het gaat veel relaxter. Hij besteed dus veel minder calorieën aan reu-zijn. Het is ook niet dat hij niet wil; als ik hem vraag staat hij altijd enthousiast op om mee naar buiten te gaan. En ook buiten wil hij liever niet naar huis, het liefst wil hij gewoon steeds op elke hoek even 10 minuten staan rondkijken op zijn gemak. Ipv de hele wijk door crossen.
Tis ook geen heel stevige hond verder hoor. Heeft ook nog zijn allergieën natuurlijk. Maar hij is dit jaar zo'n beetje binnenstebuiten gekeerd, dus iets anders zou ik toch ook niet weten.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3409998
Oh ja OK. Alles is dus wel logisch te verklaren..
Ik had zo dat gevoel... Nu ook weer die anaalklieren, en zo leek het altijd weer iets kleins.
Maar de castratie heeft dus wel best veel invloed op hem gehad. Niet allemaal negatief (dat hij nu rustig kan snuffelen waar hij zin in heeft kan je moeilijk negatief bekijken), maar de gevolgen zijn lichamelijk wel duidelijk te merken.
Toch iets om rekening mee te houden als iemand castratie overweegt..
Ik vind het best veel, wat er verandert.
Door Siberienne
#3409999
pearlsofpassion schreef: ma 14 sep 2020, 07:22 Oh ja OK. Alles is dus wel logisch te verklaren..
Ik had zo dat gevoel... Nu ook weer die anaalklieren, en zo leek het altijd weer iets kleins.
Maar de castratie heeft dus wel best veel invloed op hem gehad. Niet allemaal negatief (dat hij nu rustig kan snuffelen waar hij zin in heeft kan je moeilijk negatief bekijken), maar de gevolgen zijn lichamelijk wel duidelijk te merken.
Toch iets om rekening mee te houden als iemand castratie overweegt..
Ik vind het best veel, wat er verandert.
Toch kan dat effect van hond tot hond erg verschillen; Shadow en Spot zijn rond hun derde gecastreerd, er ging iets van de scherpte af, maar geen van beiden werd dik, bij beiden bleef de drive en ook zeker het macho gedrag. Shadow is echt een ‘mannetje’ gebleven.
Gebruikersavatar
Door Kaio
#3410002
Wellicht heeft het ook wel te maken met leeftijd waarop gecastreerd wordt.
Ik zie de newfies na hun 10 toch redelijk sneller achteruit gaan, zou je daar dan tegelijk een castratie bij doen, zal het verouderingsproces nog sneller gaan vrees ik.
En zeker in geval waar al artrose is zal de vermindering aan bespiering absoluut ook geen goed doen, en dat is denk ik al het probleem met een oudere hond, de bespiering nam sowieso al wat af en met castratie dus sneller. Ook is er geen extra meer op te bouwen doordat meer bewegen geen optie meer is ;)

En ik denk ook wel dat het aan ras en individu ligt, uiteraard. Sommige rassen zijn drukker andere weer relaxter van aard.
eelke schreef:
Natuurlijk! Ik zal het kort houden want het is niet mijn topic; Joep heeft spondylose he. Ik denk dat de castratie daar echt niet positief aan bijgedragen heeft; Hij was natuurlijk eerst echt wel erg ziek van de prostaatontsteking, daarna de castratie en dus minder testosteron, waardoor zijn bespiering wel behoorlijk is afgenomen (ook door het ziek zijn). Dat legt natuurlijk meer druk op zijn rug en die spondylosebruggen. Die dan meer pijn doen waardoor bewegen natuurlijk nog lastiger wordt. Dat is een cirkeltje waar we eigenlijk net weer lekker uit kwamen (het warme weer deed hem geen goed, dat gaat nu weer beter).
Maar het lopen hoeft van hem ook niet meer zo hoor. Waar hij eerst wel echt een reu was van trekken en het liefst elke grasspriet onder piesen hoeft dat van hem allemaal niet meer zo. Die drive is wel aardig weg. Hij staat liever uitgebreid te snuffelen aan een grasspriet, hij heeft niet meer zo de haast van ALLES MOETEN BESNUFFELEN EN WEL NU. Dat is wel echt het gevolg van de castratie denk ik. Daardoor kost wandelen hem ook wel minder energie, het gaat veel relaxter. Hij besteed dus veel minder calorieën aan reu-zijn. Het is ook niet dat hij niet wil; als ik hem vraag staat hij altijd enthousiast op om mee naar buiten te gaan. En ook buiten wil hij liever niet naar huis, het liefst wil hij gewoon steeds op elke hoek even 10 minuten staan rondkijken op zijn gemak. Ipv de hele wijk door crossen.
Tis ook geen heel stevige hond verder hoor. Heeft ook nog zijn allergieën natuurlijk. Maar hij is dit jaar zo'n beetje binnenstebuiten gekeerd, dus iets anders zou ik toch ook niet weten.
Zo liepen Kaio en Maci ook op hun oude dag, hobbel, bobbel, hmmm ruikt hier goed even heel lang onderzoeken, oo jij wilt die kant op? Nee ik deze, hobbelbobbel. Beetje ergens willen liggen en de boel bekijken, dan weer eens wat hobbelen. Dan heel even jong doen, en dan weer hobbelbobbel.
Door Siberienne
#3410004
Daar doen huskies niet aan, aanhobbel de bobbel, ook niet als ze oud worden. Chenak was oud, rugklachten en liep steeds moeizamer. We dachten ‘laten we eens kijken of hij niet makkelijker loopt als hij los is’ en meneer ging er op een drafje zo goed en zo kwaad als dat ging vandoor :biggrin2:

Toch grappig hoe honden daarin kunnen verschillen.

Maar Kaio, jij zegt dus eigenlijk dat bij oudere honden het wegvallen van de testosteron een groter negatief effect op bespiering heeft dan bij jongere honden. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen, Adak lijkt dat me ook iets om actief mee te werken, bv hydrotherapie als lopen niet makkelijk gaat ed. Juist als er een andere ziekte heeft gespeeld waardoor honden poosje inactief zijn geweest. Dat zie je bij mensen ook; inactief zijn op oudere leeftijd geeft meer verlies aan bespiering dan bij jongere. En vergt meer moeite om weer op peil te krijgen.
Gebruikersavatar
Door doranto
#3410005
Fijn deze reacties! Deze informatie geeft ons zeker meer houvast om een juiste beslissing te nemen.
Wat ik in ieder geval kan concluderen is dat het denk ik beter is om áls we besluiten tot castratie daar niet te lang meer mee te wachten. Omdat hij is nu nog "in goede doen" is zeg maar.
Dan moet ik er ook nog op de een of andere manier achter zien te komen, wat het beste moment is i.v.m. de Ypozane-kuur die hij nu heeft. Bij teefjes is het beste moment ongeveer midden tussen 2 loopsheden in, maar is er bij reuen na een Ypozane kuur ook een 'beste' moment?
Door Siberienne
#3410006
Disclaimer: ik ben geen dierenarts maar aangezien het een anti-androgeen is, zou ik denken dat het logisch is om het te doen als de ypozane ongeveer uitgewerkt is.

Want anders haal je nu en de androgene hormonen weg met de ypozane en de productie ervan uit de testes. Het lichaam kan ook in bv de bijnieren mannelijk hormoon maken. Als je nu ook de testes weghaalt krijg je misschien effect van een overdosis ypozane en kun je verdere hormonale ontregeling krijgen? Misschien vergis ik me hoor, ik zou de vraag eens voorleggen aan dierenarts
Gebruikersavatar
Door doranto
#3410007
Oké, daar gaan we dan zeker rekening mee houden en ik weet nu ook in welke hoek ik de informatie moeten zoeken, nl. hoe het zit met de hormonale balans. Niets anders dan bij teefjes dus. Ik had eigenlijk al zo'n vermoeden.
Dankjewel weer :-*
Door eelke
#3410022
Maar Ypozane verlaagt het testosteron gehalte toch niet? Dat blokt toch alleen de opname van testosteron in de prostaat?

Anders zou Ypozane een soort chemische castratie zijn, en dat is het niet?
Door eelke
#3410023
Kaio schreef: ma 14 sep 2020, 09:27 Wellicht heeft het ook wel te maken met leeftijd waarop gecastreerd wordt.
Ik zie de newfies na hun 10 toch redelijk sneller achteruit gaan, zou je daar dan tegelijk een castratie bij doen, zal het verouderingsproces nog sneller gaan vrees ik.
En zeker in geval waar al artrose is zal de vermindering aan bespiering absoluut ook geen goed doen, en dat is denk ik al het probleem met een oudere hond, de bespiering nam sowieso al wat af en met castratie dus sneller. Ook is er geen extra meer op te bouwen doordat meer bewegen geen optie meer is ;)

En ik denk ook wel dat het aan ras en individu ligt, uiteraard. Sommige rassen zijn drukker andere weer relaxter van aard.



Zo liepen Kaio en Maci ook op hun oude dag, hobbel, bobbel, hmmm ruikt hier goed even heel lang onderzoeken, oo jij wilt die kant op? Nee ik deze, hobbelbobbel. Beetje ergens willen liggen en de boel bekijken, dan weer eens wat hobbelen. Dan heel even jong doen, en dan weer hobbelbobbel.
Ah ja, ik noem hem Oude Sjok. Mensen kijken is ineens een hobby. Soms sla je er nog een aaitje uit, helemaal fantastisch.

Maar dat zou inderdaad wel een mogelijkheid kunnen zijn, dat hoe later hoe heftiger het effect op de spieren kan zijn. Ik kan het ook gewoon aan hem zien, zijn halsband zit losser (ondanks dat ie 3 kg zwaarder is) en zijn billen zien er ook anders uit. Waar ie eerst stond als een huis wiebelt ie nu wat als je hem een zetje geeft. Slappe hap. (zijn buikspieren ook, die piemel hangt ineens een stuk lager te zwabberen ::) ).
Gebruikersavatar
Door Laika
#3410038
eelke schreef: ma 14 sep 2020, 18:44 Ah ja, ik noem hem Oude Sjok. Mensen kijken is ineens een hobby. Soms sla je er nog een aaitje uit, helemaal fantastisch.

Maar dat zou inderdaad wel een mogelijkheid kunnen zijn, dat hoe later hoe heftiger het effect op de spieren kan zijn. Ik kan het ook gewoon aan hem zien, zijn halsband zit losser (ondanks dat ie 3 kg zwaarder is) en zijn billen zien er ook anders uit. Waar ie eerst stond als een huis wiebelt ie nu wat als je hem een zetje geeft. Slappe hap. (zijn buikspieren ook, die piemel hangt ineens een stuk lager te zwabberen ::) ).
Is hij ook nagekeken op de ziekte van Cushing?

Als het alleen een gebrek aan training is kan je misschien gaan zwemmen? Hier in de buurt is een hondenzwembad waar je samen met je hond het (verwarmde) water in kan lopen.
Door eelke
#3410039
Laika schreef: di 15 sep 2020, 08:26 Is hij ook nagekeken op de ziekte van Cushing?

Als het alleen een gebrek aan training is kan je misschien gaan zwemmen? Hier in de buurt is een hondenzwembad waar je samen met je hond het (verwarmde) water in kan lopen.
Ja, daar is ook naar gekeken.
Zwemmen kan, maar dat is ook best veel gedoe, en duur (en Joep is al duur, in onderhoud). En dat zou ik dan moeten blijven doen, anders zakt het resultaat ook weer in. Joep komt op mij gewoon gelukkig en blij over, dus ik moet maar gewoon accepteren dat wandelingen van een uur of anderhalf er gewoon niet meer inzitten. En ook eens kijken wat we kunnen opbouwen als het niet steeds meer zo warm is, begin vorige week was hij al weer een stuk energieker bv.
Door Siberienne
#3410044
eelke schreef: di 15 sep 2020, 09:21 Ja, daar is ook naar gekeken.
Zwemmen kan, maar dat is ook best veel gedoe, en duur (en Joep is al duur, in onderhoud). En dat zou ik dan moeten blijven doen, anders zakt het resultaat ook weer in. Joep komt op mij gewoon gelukkig en blij over, dus ik moet maar gewoon accepteren dat wandelingen van een uur of anderhalf er gewoon niet meer inzitten. En ook eens kijken wat we kunnen opbouwen als het niet steeds meer zo warm is, begin vorige week was hij al weer een stuk energieker bv.
Of je kan door te trainen de neerwaartse spiraal doorbreken. Want hydrotherapie = meer bespiering = langer lopen = bespiering onderhouden. Het is niet gezegd dat je moet blijven zwemmen om het in stand te houden.

Dat is het idee achter revalidatie training. Ik zou trouwens dan ook eerder aan echt hydrotherapie denken en niet alleen aan zwemmen. Maar als het niet haalbaar is, is het niet haalbaar. Met Spot heb ik erover gedacht na zijn darm/rugproblemen combi en er ook nog weinig spier op zat (was toen nog wel een jonge hond van 6) maar het was minstens een uur rijden en hij kon nogal over de flos gaan van nieuwe dingen. Dus heb ik het ook niet gedaan. Dus ik snap dat je afweegt pro en contra
Gebruikersavatar
Door doranto
#3410094
Ik heb de vraag over het tijdstip van een eventuele castratie aan de da voorgelegd.
Zijn reactie daarop was:
"Dit anti-androgeen werkt vrij specifiek op de prostaat, en nauwelijks op de testikels bijvoorbeeld. Zelfs bij dekreuen wordt het daarom met veel succes gebruikt. Het heeft verder geen ernstige bijwerkingen. Maar mocht je toch kiezen voor castratie dan zal dit pas nodig zijn over een maand of 5-6. Mocht je langer wachten dan kan de prostaat weer gaan opspelen."
Ik vind het een moeilijke afweging. Het is in feite kiezen uit 2 kwaden.
Gebruikersavatar
Door doranto
#3410391
Ik heb inmiddels van meerder dierenartsen gehoord dat Ypozane geen ernstige bijwerkingen zou hebben. De lichte bijwerkingen die er zijn, zouden ook allemaal omkeerbaar zijn. Dus als je stopt verdwijnt het weer.
Honyx zit momenteel weer in de fase van beter eten. Maar dat hield de vorige keer niet lang aan, dus zal nu ook wel weer snel verdwijnen.
Castratie daarentegen is niet omkeerbaar en de veranderingen die daardoor kunnen ontstaan zijn dus blijvend.
Op dit moment neig ik naar 2x per jaar Ypozane en door blijven gaan met de pompoenpitolie en dwergzaagpalm.
Alhoewel dat laatste er niet voor heeft gezorgd dat hij geen last meer kreeg van zijn prostaat heeft het misschien toch wel wat gedaan. Het is immers 7 maanden goed gegaan. In theorie zou hij dus, als hij iedere 6 mnd. een kuur krijgt, geen last meer moeten krijgen...
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door