[Martine M]

Dag allemaal, ben even ten einde raad. Ik heb een oude kaukaas Ares die al 2 jaar op medicatie (nu ondertussen al op 160mg carporal, hij mag max 200mg) zit voor artrose HD. Hij had al HD toen ik hem uit het asiel haalde op 18 maanden maar heeft het daar dus heel goed mee gedaan, heb er ook wel op getraind (spieropbouw). Nu hij oud is wordt het wel moeilijk natuurlijk hij staat wankel op zijn achterhand, zakt er soms door of als hij draaid valt hij soms maar hij doet nog graag zijn wandelingetje en eet nog goed, is een beetje dementerend volgens mij want doet dingen waar ik niets van begrijp maar al bij al ging alles nog zijn gangetje. Eergisteren avond was hij erg onrustig, hijgen, ijsberen zo erg dat ook 1 van mijn andere honden Ayla (kangal) er lastig van werd en regelmatig tegen hem blafte om hem rustig te krijgen. Ik dacht eerst dat hij pijn had en/of dat hij dringend moest plassen (wat nooit eerder was) had hem al een paar keer in de tuin gelaten maar dan stond hij daar gewoon naar mij te kijken. Ik wist het echt niet meer dan maar even gaan wandelen wat hij graag deed (dus geen pijn). Ik dacht hij heeft het te warm. Het is altijd al een hond geweest die graag buiten lag wat hij overdag als het droog is ook veel mag van mij maar hij heeft nooit last gehad binnen van de warmte in de winter, dus ik had de verwarming lager gezet van 20 graden naar 19 graden. Na de wandeling was hij een tijdje rustig en toen begon het weer dan heb ik hem in de garage gezet ook met het gedacht dat hij het nog te warm heeft en daar ging hij rustig liggen. Nu is het ook zo dat we langs daar gaan wandelen en soms moeten ze daar dan ook even wachten tot ik klaar ben. Gedurende de nacht was hij dan toch rustig en heeft hij gewoon zoals anders in de woonkamer geslapen maar dan staat de verwarming af en de duur naar de gang open. De dag erna overdag niet veel gemerkt en s avonds de verwarming op 19 graden gehouden. In het laat op 19,5 gezet en het begon weer dus hem weer in de garage gezet tot slapenstijd. Deze avond begon hij weer hijgen, staan kijken naar mij en nu heb ik eigenlijk meer het gevoel dat hij telkens naar buiten wil om te wandelen. Dus hij ligt nu maar even weer in de garage zodat hij rustig is en ik ook maar vind het zo zielig. Ik weer niet of iemand me hier advies kan geven, ik weet natuurlijk wel dat het bijna einde verhaal zal zijn maar wanneer is het tijd hé, is het nu tijd? Zou het dementie zijn of toch pijn probleem is ook dat zulke honden niet snel pijn tonen, ik heb hem nog nooit horen janken in heel zijn leven en hij heeft toch wel erge HD dus de pijn is moeilijk in te schatten, kan het toch de warmte zijn maar dan denk ik dat het door de artrose op de longen komt of zijn hart dat hij er nu zoveel last van heeft?

[Siberienne]

Bij onze oude husky die het aan zijn rug had, was dit onrustige gedrag toch pijn. Je zou eens kunnen proberen of het helpt om de pijnstiller op te hogen.

Poept hij nog wel goed? Ook dat kan onrust geven, als dat dwars zit.

[Martine M]

Hij poept nog goed dat is wel al staande dat hij dat doet of met hele ligte buiging. Nu ligt hij rustig te slapen in de garage, daar is hij altijd rustig daarom mijn twijfel ook weer. Was ook al aan het denken om ipv de medicatie 's morgens te geven beter in 2 keer 's morgens en 's avonds. Als ik nu verhoog is er natuurlijk geen reserve meer voor als hij zich is forceerd of zo daarom dat ik eerst nog even hier mijn verhaal deed.

[smulpaap]

Een herkenbaar verhaal
Mijn vorige hoogbejaarde hond vertoonde dit gedrag ook .
Poepen was soms best moeilijk , wankel op de pootjes en een zwakkere achterhand
Ik gaf haar om die reden dagelijks visolie ,groente en wat minder vleesbot en alleen de zachte soorten
Verder toch wel een regelmatige check bij de d.a , dit omdat hart/longfunctie achteruit ging maar ook om samen na te gaan hoe met de pijn gesteld was . Zij werd vooral in de namiddag erg onrustig
In de tuin , weer naar binnen . Eenmaal binnen plofte ze bv op mijn andere honden neer . Of stond een tijd lang wezenloos te staren , liep tegen deuren aan …. dit duurde meestal tot 22.00uur en dan plofte ze diep in slaap . Ik kon haar niet meer alleen laten , i.vm teveel onrust naar de andere honden toe . Ze kon niet meer alleen thuis zijn . een heel herkenbaar dagritme hielp wel iets . Als de dingen anders gingen dan was ze geheel van slag . Zo kon ze bv ook met wild rollende ogen staan , en dan was dit weer eens maanden niet aan de orde . Het gedrag werd ook steeds erger . Ik zat ook met het dilemma …. wat te doen ? Fysiek was ze voor haar leeftijd nog best redelijk . Maar ze werd steeds ""vreemder "" veel middelen geprobeerd . regulier en alternatief . Uiteindelijk is ze plotseling overleden , gaf twee keer een zucht en daar ging ze . Maar het is een moeilijk dilemma met die oude besjes . Wat ik ook wel deed was een dagboek bijhouden . Zo kreeg ik een beeld , en kwam ik er soms achter wat haar scheelde (gedrag of fysiek ) maar ook mijn d.a was hier blij mee . Ik weet niet wat jij precies voert ? Dit kan ook een punt van aandacht zijn . Teveel bot , teveel vet . Oudjes verdragen dat soms niet zo goed meer . Ik heb nog een oudje gehad , zij verdroeg helemaal geen rauw meer , eerst vlees gekookt . Ook dat ging niet meer , de laatste maanden heeft ze geleefd op wat ze lustte . dat was bv witvis met een gekookt
eitje of wat lauwe vanillevla . het werd pappen en nathouden met wat supplementen

[smulpaap]

Hij poept nog goed dat is wel al staande dat hij dat doet of met hele ligte buiging. Nu ligt hij rustig te slapen in de garage, daar is hij altijd rustig daarom mijn twijfel ook weer. Was ook al aan het denken om ipv de medicatie 's morgens te geven beter in 2 keer 's morgens en 's avonds. Als ik nu verhoog is er natuurlijk geen reserve meer voor als hij zich is forceerd of zo daarom dat ik eerst nog even hier mijn verhaal deed.

Als hij zich geborgen en veilig voelt in de garage zou ik dat lekker doen . Soms verdragen ze drukte en /of prikkels ook minder goed . Wat ik ben vergeten . Osteopathie , dat vinden ze vaak ook nog wel fijn . het ontspant en doet ook iets voor de pijn . En misschien eens met je d.a overleggen of andere pijnstilling een optie is ?

[Martine M]

Een dagboek bijhouden is een goede tip dat ga ik zeker doen. Ze eten hier KVV maar eten doet hij nog altijd goed hoor de bodem is meestal bijna mee uit de bak . 2 jaar geleden in januari is hij eens een keer ineens neergevallen terwijl hij hoestte en liet al zijn urine lopen, ik dacht toen dat hij dood was want hij bleef toch wel even doodstil liggen, volgens de DA vermoedelijk de hartklep maar dat heeft hij gelukkig niet meer gehad. Ik hoop hem nog een tijdje bij me te kunnen houden maar alleen als het voor hem leefbaar is. Ik zie hem toch nog genieten. Lekker luieren en beetje rollebollen in de tuin en zolang hij gied eet en nog graag zijn wandelingetje doet denk ik toch dat hij nog geniet.

[Martine M]

Als hij zich geborgen en veilig voelt in de garage zou ik dat lekker doen . Soms verdragen ze drukte en /of prikkels ook minder goed . Wat ik ben vergeten . Osteopathie , dat vinden ze vaak ook nog wel fijn . het ontspant en doet ook iets voor de pijn . En misschien eens met je d.a overleggen of andere pijnstilling een optie is ?

Ja als mijn nicht met haar kindje van 5 er is dan wordt hij ook wat onrustig de laatste tijd ook al is het geen druk kind dus die prikkels kan ook een reden zijn natuurlijk en ja ben net weer gaan kijken hij ligt er lekker te slapen. Maaandag ga ik sowieso weer is langs de dierenarts hoor hij krijgt regelmatig een checkup ik zal het met haar is bespreken.

[smulpaap]

Ja , aan dat soort dingen merk je het ook he ? Kleine kinderen . Mijn hond was altijd dol op kinderen
Maar dat ging ook niet meer , ik moest haar goed in de gaten houden anders hapte ze naar kinderen
Mensen vinden het ook aandoenlijk een oude hond en kinderen lopen er soms zomaar op af
Uiteindelijk gilde ik al van verre ... niet aaien

En ja , wie weet heeft de d.a nog opties
Soms kan andere pijnstilling ook goed werken

[doranto]

Is hij gewend aan kou, of is hij normaliter altijd binnen in een verwarmd huis? Ik zou erg oppassen met kou, dat lijkt mij bij artrose en een oudere hond juist echt niet fijn. Dan zou ik hem juist eerder warm houden. Hijgen is ook een uiting van pijn en wil lang niet altijd zeggen dat het te warm is. Ik zou ook de pijnstilling verder verhogen als dat mogelijk is.

[Martine M]

Ja , aan dat soort dingen merk je het ook he ? Kleine kinderen . Mijn hond was altijd dol op kinderen
Maar dat ging ook niet meer , ik moest haar goed in de gaten houden anders hapte ze naar kinderen
Mensen vinden het ook aandoenlijk een oude hond en kinderen lopen er soms zomaar op af
Uiteindelijk gilde ik al van verre ... niet aaien

En ja , wie weet heeft de d.a nog opties
Soms kan andere pijnstilling ook goed werken

Hij was ook een kindervriend, gelukkig hapt hij ee nog altijd niet naar maar ik merk wel dat hij nu altijd weggaat als de kleine hem rustig aait. Ik laat hem er dan ook niet achteraan gaan hoor ik besef ook dat hij dan gewoon met rust gelaten wil worden. Ik hou het in elk geval goed in de gaten, gelulkig luisterd de kleine van mijn nicht ook wel goed als ik wat zeg.

[Martine M]

Is hij gewend aan kou, of is hij normaliter altijd binnen in een verwarmd huis? Ik zou erg oppassen met kou, dat lijkt mij bij artrose en een oudere hond juist echt niet fijn. Dan zou ik hem juist eerder warm houden. Hijgen is ook een uiting van pijn en wil lang niet altijd zeggen dat het te warm is. Ik zou ook de pijnstilling verder verhogen als dat mogelijk is.

Zoals ik al zei in mijn topic mag hij de hele dag buiten als het niet regend wat hij ook het liefst doet, 's avonds en 's nachts is hij altijd binnen. Het zijn sowieso honden die slecht tegen de warmte kunnen vooral in de zomer dan. Maar 19 graden moet normaal wel kunnen. Deze morgen is hij rustig en de verwarming heeft nu net volle bak gebrand dus denk ook niet dat het de warmte is. Pijn lijkt me ook niet echt het probleem of het moeten opflakkeringen zijn want als ik ga slapen is hij meestal rustig de ganse nacht, misschien toch de prikkels en de dementie (steeds denken dat we gaan wandelen) het is moeilijk, ik kende mijn jonge door en door maar nu is het een andere hond, lijkt weer een puppy soms, staat te keffen en te dansen om zijn eten wat hij nooit deed, is nu ook allemans vriend en een knuffel hond met momenten wat ook nooit zo was integendeel. Maar ik zie hem nog graag hoor mijn oudje.

[Martine M]

Er zijn ook zo dingen al een tijdje bezig waarvan je denkt waarom doet hij dat nu.
Bijvoorbeeld: Als hij in de tuin ligt en ik ga de de tuin in en ga door de tussenpoort (de poort waar ik door moet om de vogels te verzorgen of om naar de container te gaan maar ook als we gaan wandelen) dan gaat hij naar binnen, als ik dan weer naar binnen gaat gaat hij weer naar buiten, dat gebeurd niet als ik gewoon de tuin in ga maar alleen als ik door die poort ga overdag. 's morgen als ik ze net buitenlaat en ik de vogels ga doen dan ligt hij gewoon voor de poort of in de doorgang, de poort staat dan ook open. Als we gaan wandelen gaat hij ook gewoon door de poort.

Als hij in de woonkamer ligt op zijn kussen en ik ga door de deur van de hal (die moet ik door als ik naar het toilet moet of naar boven ga) dan gaat hij de andere kant uit en in de keuken liggen. Dit gebeurd dan weer niet als we gaan slapen maar dan blijft de deur open.

zo van die dingen dus waar je kop nog staart aan krijgt.

[Kaela]

Mijn ervaring met al die dingen waar je je vinger niet op kan leggen: pijn.

Ik zou met de dierenarts overleggen om een (veel!) hogere dosering pijnstilling of een andere pijnstiller te proberen. Werkt het, dan weet je genoeg. Zie je na twee weken geen verandering, weet ook veel meer.

[Martine M]

De rare gedragsveranderingen heb ik al met de dierenaets besproken en die denkt meer aan beginnende dementie. Ik laat hem ook regelmatig nakijken maar de dierenarts vind ik niet altijd het meest geschikt als het om gedrag is omdat hij de hond maar even ziet. Daarom dat ik het hier geplaatst heb om de ervatringen van mensen met hele oude honden ook is te horen.

[eelke]

Snap ik ook wel. Maar hier is dus geloof ik wel het advies; pijn, al dan niet uitsluiten, door meer of andere pijnstillers te geven. En daar kan ik me ook helemaal in vinden. Een hond kan het niet vertellen hé, en pijn is wel zo vreselijk dat ik daar eerst eens wat mee zou doen. Natuurlijk zou jouw dierenarts gelijk kunnen hebben, maar ik zou dan eerst wel 100% zeker willen weten dat pijn niet de hoofdoorzaak is.