, de tweede waren we niet zeker of het ging passen dus Toetie en ik de ambulance uit gesprongen, gekeken, ging passen, ambulance erover en Toetie en ik weer mee verder gereden. Toetie vond het de eerste keer een beetje gek om in de voor cabine te springen maar de tweede keer zat ze in de ambu voor ik met mijn ogen kon knipperen Met de ambu-medewerker, een net, handschoenen en een mand naar de schildpad gelopen. Ze zat er gelukkig nog! Ondertussen waren er al een minuut of 20 a 30 voorbij gegaan dus we waren een beetje bang dat ze al weg was.. Ze had het kuiltje waar de eieren in lagen inmiddels dichtgegooid.
Omdat ik toch wilde zien dat ik niet gek geworden was (want de reacties "eieren? eieren?????" waren niet van de lucht van mede-wandelaars en de mevrouw die ik bij de dierenambulance aan de telefoon had) hebben we voorzichtig gekeken wat er in het kuiltje lag. Deze was zeer flink aangestampt zeg! Maar goed, er zaten dus inderdaad zoals ik al dacht flink wat eitjes in. Deze zullen niet bevrucht zijn maar de dierenambulance medewerker heeft ze toch meegenomen.
(lekker wuufke 
). Maar nee Toetie, na dit avontuur is het tijd om naar huis te gaan, lekker wat te eten.De schildpad is naar Alphen aan de Rijn gebracht, naar de schildpaddenopvang.
. Echt hoor, ik sta dan ook " 
, heb ik weer 
