Siberienne schreef:Behalve bij de fatpad onder je hiel. Da’s niet echt te trainen ... als die weg is, komt ‘ie ook niet zomaar terug.Ik bedoelde ook meer dat als je dat niet gebruikt of verkeerd gebruikt (en dan laat ik ziektes wel even buiten beschouwing) : dingen verdwijnen. Waarmee ik ook niet wil zeggen dat als je ze weer gaat gebruiken, het weer terug komt. Het is ook wel zo dat fat pad syndroom een typische aandoening lijkt voor de westerse wereld. Volkeren waar men geen schoenen draagt: daar komt de aandoening vrijwel niet voor.
En @Doranto (en je is niet ‘jij’ maar ‘iemand’ )
En over natuurlijker lopen; ja, maar... dan moet de rest vd keten ook wel kloppen. Als je geen beweeglijkheid hebt rond je bekken (veel zitten op stoelen) of in je rug, mn hoger tussen de schouderbladen (veel achter beeldschermen) dan ga je ook op bf niet ‘vanzelf’ natuurlijk lopen.
Vraagje aan de bf’ers hier; tot waar voel je de beweging van je benen als je loopt? In 1 lijn zdoorlopen bedoel ik dan.
Ik weet wel mij met m'n steeds terugkerende peesplaatontsteking zo'n beetje werd verboden om op blote voeten te gaan lopen. M'n podoloog-zolen werden steeds interessanter . Ik ben heus wel door een soort van hel gegaan hoor, maar afkloppen op ongelakt hout: ik ben sinds 11 maanden van m'n peesplaatonstekingen af. Door barefoot te gaan lopen.
Dus als de aandoening nog niet te ver is: dan ben je toch misschien beter af bij het heel langzaam over schakelen op barefootshoes. En dan de nadruk op langzaam. Tenzij de aandoening een andere oorzaak heeft zoals reuma, diabetes, overgewicht, etc. En als de aandoening te ernstig is kun je ook niet veel meer doen dan pappen en nat houden.....
Hoe dan ook: het is mooi ontzettend ruk dus dikke voor Laika!