Mijn vroegere buurman had een Husky. En dat was best een sociale hond. Hij viel niet uit of zo, deed nooit lelijk. Wou wel graag met elke hond spelen die hij zag en buurman had dan wel moeite om hem onder appel te houden. Maar dat kwam ook door de onervarenheid van buurman. Het was een beste hond. Er kwam regelmatig bezoek bij hun met een Chihuahua en ook een Bulletje en die waren altijd met elkaar aan het dollen, en zelfs met dat kleine hondje was hij voorzichtig. Het was een forse reu en dan spelen met zo'n klein onderdeurtje
Dat ging gewoon goed. In elk geval, hij viel hij nooit uit. Hij zocht ook altijd aandacht achter de schutting met die van mij. Met Pike ging dat prima, die vond hem ook wel aardig, Duc maakte het geen bal uit, maar Jakkie vond hem eng (zoals hij elke hond die groter is dan hijzelf eng vindt) dus die stond altijd te bleren van angst. We zeiden altijd: Jakkie staat weer te Bowieblaffen. Want zo heette hij, Bowie.
Die reu was gefokt door mijn schuintegenoverbuurvrouw, die had 3 huskies. Alle drie heel sociale honden. Ze woonde in een hoekhuis, had het voortuintje van enkele vierkante meters groot afgezet met een eenvoudig houten hekwerkje van amper een meter hoog. Daar liepen ze gewoon buiten. Ik heb haar eens gevraagd: Springen ze daar niet overheen? Nee hoor, dat mogen ze niet was toen het antwoord. Ja maar zei ik, ik heb altijd begrepen dat Husky's notoire uitbrekers zijn? Ja dat klopt, maar ik heb ze geleerd dat ze er niet overheen mogen en ze doen het ook niet. En ze hebben zolang ik er woonde nooit gedaan. Als ik voorbij kwam met mijn drie honden stonden ze gewoon aan het hek te kijken, (vrouwtje was er niet bij) geen van de drie deed ook maar een poging om erover heen te komen, ze deden de bek niet open. Ik kon altijd probleemloos langs lopen. Of ze zaten achter het raam naar buiten te kijken, en dan zaten ze ook gewoon braaf te kijken. Ze liep met die drie samen buiten aan de lijn, dat ging ook moeiteloos.
Dus de vier Huskies die ik gekend heb daar was niks mis mee
Oh trouwens, ik heb er nog een gekend. Iemand op de manege waar ik vroeger kwam had ook een Husky. En die was ook sociaal.
In het Purmerbos kwam ik wel eens een enkele keer iemand tegen die had er een paar die liepen los. Nooit een probleem mee gehad. Die waren altijd bezig met hun eigen ding.