Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid van de kat. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderators: koekje, pearlsofpassion

#3265616
En wat een knappe kater is het. :smitten: :smitten:
Qua relaxte stand en oude wijze incarnatie.
Mijn, helaas een paar maanden terug overleden, Sir Thomas was ook de rustigheid zelve.
Niets moeten hebben van drukte en met van alles spelen. Alleen als hij er zin aan had. ;D
Hoe koninklijk....
Anne in Duitsland schreef:Update!

Sven woont sinds een week in huis! Het begon echt te koud te worden buiten, dat ik zijn eten 's avonds bevroren aantrof, dat soort dingen. Ik heb daarom een hordeur met kippengaas gemaakt en Sven eerst een paar dagen in de logeerkamer laten verblijven. Door de hordeur kon hij de andere katten en de honden wel zien (en zij hem) maar kon er niet gevochten worden. Na een paar dagen heb ik hem de hele bovenverdieping gegeven, en ondertussen kan hij al een dag of drie gaan en staan waar hij wil, door het hele huis.

Inmiddels zijn we een dus een week verder, en Sven is zo goed als ingeburgerd. Voor de honden is hij niet bang meer, en met Sokjes en Vaya is er ook nog geen onenigheid geweest. Sokjes blies wel een paar keer tegen hem toen hij vond dat Sven wat te dichtbij kwam, maar Sven reageert daar niet op, en dan blijft Sokjes verder ook rustig. Vaya was de eerste dagen nogal bang voor Sven, maar toen hij op een avond onderaan op de trap zat, is ze een keer of veertig langs hem op en neer geflitst, en toen hij daar niet op reageerde, heeft ze geconcludeerd dat hij niet al te gevaarlijk kan zijn. :biggrin2: Ze kijkt wel nog op haar hoede wanneer ze langs hem loopt, maar Sven is echt een heel stoïcijnse kat en doet niets.

Het is sowieso een heel andere kat dan ik ooit eerder heb meegemaakt. Hij kán nog niet oud zijn, het verschil met het voorjaar en nu (vooral qua kop en omvang) is zo groot dat hij in het voorjaar echt nog een jonkie moet zijn geweest, ondanks het feit dat hij toen al zijn definitieve gebit had. Ik denk dat hij toen een halfjaar of iets ouder is geweest, maar geen twee, zoals de da op grond van zijn gebit dacht. Inmiddels oogt hij qua kop en omvang wel volwassen, maar qua karakter is hij net een oude, wijze man, die alles al heeft meegemaakt in het leven en zich nergens meer druk om maakt. Spelen doet Sven niet, en zijn nieuwsgierigheid is beperkt (wat je bij een jonge kat niet zou verwachten), maar spinnen doet hij of zijn leven ervan afhangt wanneer ik met hem knuffel. Als ik in reïncarnatie geloofde, zou ik denken dat ik met de reïncarnatie van een oosterse wijze te maken heb, zo sereen is hij. :biggrin2:

Hier wat foto's. Hij oogt kogelrond, maar dat is dus allemaal vacht. Heerlijk zacht is ie!

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Moet je nagaan, die hele donkere vacht op zijn rug op de laatste foto was één grote plek vilt van meer dan een centimeter dik. :-X Ik ben zooo blij dat ik jullie advies destijds heb opgevolgd en toch met hem naar de da ben gegaan toen! Nogmaals heel erg bedankt iedereen, voor alle goede adviezen! Hoesten doet hij af en toe nog een beetje, ook in huis, maar het is wel stukken beter geworden sinds hij binnen zit. Hij heeft er ook geen enkele behoefte aan naar buiten te gaan momenteel (-10, dun laagje sneeuw).

Inmiddels is hij ook gechipt en gevaccineerd tegen rabiës, dus kan hij in december mee naar Duitsland. Eind goed, al goed dus!
#3265920
Neally schreef:En wat een knappe kater is het. :smitten: :smitten:
Qua relaxte stand en oude wijze incarnatie.
Mijn, helaas een paar maanden terug overleden, Sir Thomas was ook de rustigheid zelve.
Niets moeten hebben van drukte en met van alles spelen. Alleen als hij er zin aan had. ;D
Hoe koninklijk....
Mooie jongen, hè?!

Het gaat echt super in huis. Sokjes en Sven zitten al samen op de trap met slechts één tree ertussen, en als ik Sokjes' eten op de trap zet (doe ik soms ivm de honden) en Sven gaat daarbij staan snuffelen, valt er geen onvertogen woord tussen de heren. Vaya houdt nog afstand, maar dat doet ze met Sokjes ook. In ieder geval laat Sven haar met rust.
Sven eet ook weer wat beter. De afgelopen tijd heeft hij graanvrije brokjes gehad, maar gisteren heb ik weer eens een schoteltje elandengehakt geprobeerd, en dat ging er goed in. (Duh. Is ook geen exclusief vlees of zo. >:( :D )

Hij is nog steeds niet erg actief, maar wel nieuwsgierig en komt 's ochtends en 's avonds altijd mee naar beneden om de wereld binnen te verkennen. Over twee weken gaan we naar Duitsland; ben benieuwd hoe hij het daar in de tuin en het (veel grotere) huis gaat vinden!
#3265981
pearlsofpassion schreef:Spannend.

Ben je niet meer bang van de reis? Hier 3 katten die al roepen nog voor ze in de auto zitten en na een klein uurtje gaan hyperventileren... :-\
O, nee hoor. Sokjes en Vaya zijn reizen gewend, en liggen tijdens de rit bij ons op schoot. Sven kan ik op ons bed neerzetten met een kattenbak, of hij kan vrij rondlopen, dat moet ik nog even zien. Hij reist in de auto ook vrij rustig mee, ik denk dat dat wel goed komt.
#3266073
Anne in Duitsland schreef:O, nee hoor. Sokjes en Vaya zijn reizen gewend, en liggen tijdens de rit bij ons op schoot. Sven kan ik op ons bed neerzetten met een kattenbak, of hij kan vrij rondlopen, dat moet ik nog even zien. Hij reist in de auto ook vrij rustig mee, ik denk dat dat wel goed komt.
Fijn dat hij rustig is in de auto. Dat scheelt toch al.
#3268634
Zo, we zijn in Duitsland nu, de reis is prima verlopen. Later wat uitgebreider hierover, moet nu eerst met de hondjes weg.

Ik was ook bij de homeo-da met hem vanochtend, die vond het 'hoesten' op reversed sneezing lijken. Daar had ik nou nog helemaal niet aan gedacht! Op zich heeft Sven de afgelopen dagen in de camper en sinds we gisteravond aankwamen in Duitsland bijna niet 'gehoest', alleen onderweg (toen we pauzeerden en dus stilstonden) even één keer heel kort, verder helemaal niet. Ook bij de da duurde het even voordat ik een aanvalletje kon opwekken bij 'm.

Hij had wel een megasnelle hartslag (204 slagen per minuut) en een vrij snelle ademhaling (46 als ik het me goed herinner), en een flink verhoogde temperatuur (39,9), overigens zonder dat hij apatisch of anderszins ziek oogde. Integendeel, hij moest de hele praktijk afsnuffelen en alles bekijken en liep op een gegeven moment zelf hondsbrutaal over het toetsenbord van de da. :biggrin2:

De komende dagen moet ik hartslag en temperatuur regelmatig even controleren, want als die zo blijven, moeten we verder onderzoeken. Ik hoop dus maar dat het van de opwinding kwam allemaal.

Later meer, moet nu echt even met de hondjes wandelen! Die hebben na drie maanden afwezigheid veel te snuffelen zo meteen... :D
#3268646
koekje schreef:Ik heb er nog nooit over gehoord, reversed sneezing bij katten. Wel erg interessant!
Hou ons maar op de hoogte.
O, er zijn op internet wel filmpjes van te vinden, hoor. Weet ik sinds vanochtend. :biggrin2:

In ieder geval is het een voorbeeldige kat. Ik had vrijdag een tuigje voor hem gekocht en hem dat aangetrokken - geen centje pijn. Geen bokkensprongen of ander hoe-raak-ik-dit-ding-zo-snel-mogelijk-kwijt-gedrag. Zaterdagochtend vroeg op ons bed in de camper gezet, dat we kunnen afsluiten met een hekwerk (speciaal zo gemaakt om de katten te kunnen opsluiten als dat even nodig is). Kattenbak en krabplaat erbij, lekkere dekentjes, de hele rambam. Meneer miauwt tien minuten lang ontevreden, dan kijk ik achterom (het bed bevindt zich achter in de camper, en wij zitten voorin), zie ik meneer aan komen wandelen. Snuffelend, kijkend, overal op springend en weer af, totdat hij bij het dashboard was aangekomen. Daar heb ik zijn riem maar ter hand genomen, want hij wilde Herr Antje al gaan helpen bij het besturen van de camper. :biggrin2: Na nog een paar vergeefse poging te hebben gedaan om voor de neus van Herr Antje op het dashboard te gaan rondlopen, is hij op de 'vensterbank' naast mij gaan liggen, lekker tegen het koude glas aan, en daar heeft hij de rest van de reis braaf gelegen. Slapend, af en toe nieuwsgierig opkijkend (hij vindt grote vrachtwagens rete-interessant), en gewoon uit het raam kijkend. Wanneer we pauzeerden en ik even van de passagiersstoel opstond, ging hij daar meteen op liggen om verder te dutten. Geen kind gehad aan 'm!

Gisteravond thuis aangekomen heb ik hem boven neergezet met eten totdat wij alles hadden uitgeruimd uit de camper, daarna heb ik hem het woongedeelte in gelaten en daar heeft hij vervolgens de boel uitgebreid geïnspecteerd. De nacht heeft hij op het voeteneind bij Herr Antje doorgebracht, luid spinnend. :biggrin2:

Stikgeinig ventje is ie, ik kan niet anders zeggen. Hij eet nu ook weer wat beter, heb ik de indruk, dus op naar de toekomst!
 Terug naar “Vragen en Problemen gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door